De oproep van Kamerlid Willem-Frederik Schiltz en senator Nele Lijnen, beiden lid van Open Vld, om het stemrecht vanaf 16 jaar in te voeren lokt vele verscheidene reacties uit. De idee dat 16-jarigen niks van politiek kennen heeft kennelijk een groot aandeel in het debat. Dat eerder ongegrond argument tracht het volledige voorstel jammer genoeg te ontkrachten. 

Dat de kennis van een 16-jarige beduidend minder zou zijn dan de kennis van een 18-jarige valt sterk te betwijfelen. Zo’n stelling impliceert dat de twee levensjaren tussen 16 en 18 belangrijke levensjaren zijn waarbij de jongere politieke kennis opdoet. Gezien dat er vandaag niet zoiets bestaat als een politiek vak binnen het lessenpakket van het secundair onderwijs moet de jongere zijn kennis zelf gaan verruimen. Dat een jongere zich verdiept in het politieke gebeuren hangt uiteraard volledig vast aan zijn of haar persoonlijke interesse. Die politieke interesse kan heel vroeg ontstaan maar kan evengoed nooit ontstaan. De kennis is dus eerder interesse gebonden dan leeftijdsgebonden. Het verbieden dat een 16-jarige bewust zijn stem uitbrengt komt eenvoudig weg neer op discriminatie.

Indien men wenst een leeftijdsgrens te behouden moet men er voor zorgen dat de stemmers politiek geschoold zijn. Een politieke vorming binnen het lessenpakket van het secundair onderwijs maakt dat de kennis meetbaar wordt en dat de leeftijd aan relevantie wint. Bovendien is het voor een maatschappij wenselijk dat zijn burgers enige politieke scholing kennen. De machteloosheid en het onbegrip rond politiek is groot. In deze klopt de stelling ‘kennis is macht’ volledig. Het is belangrijk dat jong en oud, arm en rijk zijn gefundeerde politieke stem kan uitbrengen en daardoor zijn belangen kan laten vertegenwoordigen. 

Een democratie is geen democratie als de helft van de bevolking wegens een gevoel van onmacht of onbegrip niet eens wil gaan stemmen. Kennis en vorming maakt van jij en ik een kritische burger die zijn verworven stemplicht en dus macht zal koesteren.