STEEKKAART : DERF SPULDENTOG

Ik geef een kleine steekkaart om uitleg te geven over mezelf, waarom ik schrijf voor deze blog “Wir sind das Volk”

Wie ?

Wie iemand is wordt volgens mij vooral bepaald door de maatschappelijke positie, en daarin is de plaats op de arbeidsmarkt belangrijk. Ook leeftijd en welk soort huishouden hebben een invloed. Dat zijn objectieve gegevens. Daarnaast is er het subjectieve, met name de verzuchtingen, wat iemand wil doen of bereiken in het leven, die de identiteit bepalen. Die zijn volgens mij ondergeschikt aan de objectieve maatschappelijke criteria, maar anderzijds toch niet helemaal irrelevant. Daarnaast zijn maatschappij-opvatting en politiek gedachtegoed volgens mij sterk beïnvloed door de spanning tussen de objectieve en de subjectieve kenmerken. Dus hier een lijstje van volgens mij relevante eigenschappen, die mee beïnvloeden wat en waarom ik over bepaalde zaken schrijf:

– geboren 1973, Vilvoorde, ouders beiden universitair geschoold, 2 broers
– katholiek onderwijs + universitaire studies: sociale geografie (1978-1996)
– beroepsloopbaan 1997-2006: onderwijs, onderzoek, interimwerk (horeca etc.), sociale sector, gezondheidssector (gehandicaptenzorg)
– huidige betrekking sinds 2006: statutair ambtenaar NMBS (onderstationschef, werk in ploegverband)
– woonplaats: Leuven
– gezinssituatie: 1 vriendin, 2 kinderen (2008 en 2012)
– inkomen in 2012: persoonlijk inkomen een kleine 2000 euro per maand, gezinsinkomen een kleine 4000 per maand
– interesses en sociaal engagement, in deze volgorde van persoonlijke voorkeur: muziek (jazzmuziek, drummen), politiek en sociale strijd (lid van CAP van 2006 tot 2011), syndicalisme (vakbondsmilitant bij ACOD spoor sinds 2007)

Al bij al een typisch Vlaams middenklasseprofiel, qua opleidingsniveau en huidig inkomen (2012), vermoedelijk “bovengemiddeld”, al betekent dat uiteraard niet “interessanter” of “meer recht van spreken”.

Wat schrijven?

Een aantal zaken die van ver of (liefst) van dichtbij met de Europese staatshervorming te maken hebben, en waarvan duidelijk is dat ze niet in het belang van onze klasse (de arbeidersklasse) zijn, maar alleen om de zakken te vullen van de kapitalisten. Aangezien omschrijvingen als “arbeidersklasse” en “de kapitalisten die hun zakken vullen” voor sommigen te radicaal klinken en potentiële medestanders zal afschrikken, zal ik vaak op een gematigdere manier over “het volk” en “de elite” spreken. Diegenen die problemen hebben met een te gematigd, neutraal taalgebruik, zijn muggezifters. Water in de wijn doen om meer mensen aan te spreken, is volgens mij beter dan een zuiver brouwsel te bewaren dat door te weinig mensen gedronken wordt

Waarom schrijven op een blog?

(1) Vanuit een klassestandpunt: in het belang van de “werkende klasse”, vakbond, sociaal uitgeslotenen enzovoort, tegen het belang van de dominante klasse in de samenleving
(2) Propaganda om de staat en alle instellingen die de belangen van de dominante klasse verdedigen, te ontmaskeren en in diskrediet te brengen. “Propaganda”, niet in de zin van “leugens” maar wel om te agiteren.
(3) Vanuit een soort van therapeutisch schrijven: schrijven over ervaringen, die proberen te kaderen, meer inzicht krijgen. Reacties krijgen van anderen is daarin belangrijk, en die mogelijkheid bestaat via een blog
(4) Historische continuïteit van sociaal engagement. Comité voor een Andere Politiek (CAP, 2006-2011) was de eerste en tot nu toe de enige beweging in België die het protest tegen de pro-kapitalistische Europese staatshervorming (Europese Grondwet, Verdrag van Lissabon, Europees noodfonds, besparingspaketten) op partijpolitieke basis heeft trachten te organiseren. In 2011 werd CAP als ledenbeweging en electorale beweging opgeheven (bij congres), maar beslist om de “Europese” propaganda op basis van een netwerk verder te zetten.
(5) Omdat de mogelijkheden er zijn. Vroeger bestonden er geen blogs, moest je zelf kranten schrijven om de heersende gedachten te ondermijnen. Nu kan dat wel. Plus in mijn werk heb ik niet de mogelijkheid om muziek te spelen, maar kan ik wel soms gedachten ordenen

Waarom via De Wereld Morgen?

Een goeie vraag, ik ben niet altijd met alles akkoord op DWM, sommige artikels lijken me qua inhoud te simplistisch als qua stijl te belerend. Maar over het algemeen genomen is het een “tegenstem” die een breed publiek aanspreekt, en tot hiertoe naar mijn aanvoelen de beste, of “minst slechte” tegenstem die we in ons taalgebied hebben. Een aparte blog zou ook een mogelijkheid zijn, maar daar is dan weer meer moeite voor nodig om een eigen publiek op te bouwen (denk ik). Het is dus een opportunistische keuze, om ook mensen die “De Wereld Morgen” al kennen en appreçiëren als een kritische tegenstem in het maatschappelijke debat, naar de blog van “Wir sind das Volk” te lokken.

Heb ik nog iets te vertellen dat niet door anderen ook al elders verkondigd wordt?

Ik denk het wel, maar ik kan mij vergissen. De afkeer van Europa en van onze verkozen regering en parlementairen lijkt me toch nog niet enorm bij de bevolking, dus ik kan vermoedelijk nog wel een steentje bijdragen. Veel is er niet te verliezen denk ik, en ik gok erop dat het geen averechts effect zal hebben.

Waarom de naam “Wir sind das Volk” kiezen als titel voor een blog?

Wir sind das Volk, was de leuze van de Oostduitsers bij de val van de Muur, een leuze die niét tegen het socialisme was gericht, maar wél tegen de oostblokdictaturen die er als verbastering van geworden zijn. “Wir sind alle Opel” was de leuze van de Duitse Opelwerknemers die hun solidariteit betuigden en protesteerden tegen de sluiting van niet-Duitse vestigingen, en daarmee hun solidariteit betuigden met niet-Duitse Opelarbeiders. “Wij zijn het volk” was de slogan waarmee Comité voor een Andere Politiek in 2010 aan de vervroegde verkiezingen, verkiezingen die moesten georganiseerd worden omdat de politiekers geen compromis konden uit de brand slepen. Verkiezingen die duidelijk maakten dat de representatieve vertegenwoordiging niet meer werkte, dat de politieke instellingen steeds minder kunnen volhouden het algemeen belang te verdedigen.

PS

Derf Spuldentog is een schuilnaam, omdat ik af en toe iets over mijn werk schrijf