Mohammed ‘Mémé’ Tchité, aanvaller van Standard, zal zich tot topschutter kronen op het einde van de Belgische voetbalcompetitie. Straffe voorspelling kan u zeggen, want hij staat momenteel acht treffers verwijderd van leider in de stand Jelle Vossen. Tchité beschikt echter over een groot pluspunt: kansen afmaken die er geen zijn.
Door Tomas Bachot, Zonder Graten.
“Twee roofdierdoelpunten in vijf dagen, zijn torinstinct en inzet zijn groot deze dagen”
Mémé betrad dit weekend Het Kiel, thuishaven van Germinal Beerschot, met een kapsel waar zelfs Pipi Langkous jaloers op zou worden: zijn gekende rastakapsel stak fier in twee vlechten omhoog. Ook zijn wandeltred kan nonchalant genoemd worden, maar schijn bedriegt. Het harde werken werd beloond in de zevenenzestigste minuut. Leye verstuurt een verre voorzet en Tchité schiet als een duiveltje uit een doosje achter de verdediging. Boem patat, 0-1 voor de Luikenaars, meteen de eindstand.
“Twee roofdierdoelpunten in vijf dagen, zijn torinstinct en inzet zijn groot deze dagen”, beschreef VRT-sportjournalist Filip Joos Tchité’s prestaties. Joos doelt daarmee op de manier waarop Mémé de Rouches voorbij Genk zette in de beker. Als een bezetene joeg hij toen op de verdediging. Resultaat was een doelpunt dat niet voortkwam uit een pass, maar uit volharding en strijdlust plus een geniaal stiftballetje.
Een topschutterstitel kan natuurlijk niet alleen bereikt worden door een enkele speler. Voetbal blijft in de eerste plaats een ploegsport. Ook in dit opzicht staat Tchité er elke week beter voor: het middenveld, met Defour en Carcela als exponenten van de opstand, is in volle ontwikkeling. De aanvoer naar de spits met vier nationaliteiten zal hierdoor enkel verhogen, wat zijn doelpuntkansen enkel opvijzelt. Enige kink in de kabel zou wel eens de kwakkelende verdediging kunnen zijn. Gelukkig komt de winterstop met bijhorende transferperiode er snel aan. Reken maar dat Luciano d’Onofrio een paar konijnen uit zijn hoed tovert. In de wandelgangen fluistert men al dat een terugkeer van ‘Oguchi’ Onyewu naar het oude nest tot de mogelijkheden behoord. Tchité kan met andere woorden op beide oren slapen wat zijn achterban betreft.
Als Tchité topschutter wordt dan zouden De Keersmaecker en co wel eens van gedacht kunnen veranderen.
Concurrenten voor de meest scorende spits van onze pintjesliga, Vossen en Lukaku in hoofdzaak, mogen echter niet onbenoemd blijven. De Genk-spits voetbalde een seizoenshelft op wolken, maar zal zich in het tweede luik moeten bewijzen. Een niet te onderschatten opdracht. Godenkind ‘Bueno’ Lukaku doet de laatste weken zijn imago eer aan. Hij wordt letterlijk en figuurlijk de belangrijkste opponent van Tchité.
Maar de grootste motivatie voor de topschutterstitel van het Luikse speerpunt zou wel eens een selectie voor de Rode Duivels kunnen zijn. Iets waar hij al langer van droomt en zelfs voor in proces ligt. Probleem zou zijn dat hij al voor twee verschillende nationale ploegen, Burundi en Rwanda, is uitgekomen. Iets wat hij afdoet als onzin. De FIFA schrijft voor dat een speler slechts een keer van nationaliteit mag veranderen. De advocaat van Tchité nam eind oktober in verband met de zaak de Belgische Voetbalbond stevig op de korrel, ”we storen ons aan het feit dat de KBVB er tot nu toe niets aan gedaan heeft om Tchité bij de Rode Duivels te laten aantreden.” Als Tchité topschutter wordt dan zouden De Keersmaecker en co wel eens van gedacht kunnen veranderen.
