Staken voor meer democratie

Staken voor meer democratie

zondag 14 december 2014 19:12
Spread the love

Na lang twijfelen heb ik beslist
om op 15 december te staken. Het is een vervolg op mijn protestactie[1]
bij de verkiezingen van 25 mei 2014.

Ik staak allereerst uit protest
tegen de falende democratie. Tegen de wil van de meerderheid van de bevolking worden
de grote verworvenheden van de naoorlogse decennia (zoals de sociale
welvaartstaat met een betaalbare en efficiënte openbare dienstverlening, de water-
en energievoorziening, een ruim cultuuraanbod voor de hele bevolking), stelselmatig
afgebouwd of in privéhanden gegeven. Dit gebeurt zonder enige democratische
legitimiteit, want, wat men ook mag beweren, de bevolking heeft geen reële inspraak
bij het regeringsbeleid. Ook de nu door de regering gemaakte keuzen (want wat zijn het anders dan
keuzen? Bij politieke beslissingen is er altijd
een alternatief!) om de begroting in evenwicht te brengen, zijn nooit aan het
oordeel van de burgers onderworpen. Zelfs nu blijkt dat zowat 85 % van de
bevolking vóór een vermogenswinstbelasting is, kan de regerende meerderheid dit
gegeven klakkeloos negeren en andere politieke
keuzes
maken. (Dit is geen pleidooi om het beleid op peilingen af te
stemmen, maar een pleidooi voor inspraak door middel van bindende referenda –
een hemelsbreed verschil!).

Om het positief te verwoorden: ik
staak voor meer democratie.

Ik besef dat staken een intrinsiek
gewelddadige actie is, die in een beschaafde, op overleg en wederzijds respect gestoelde
samenleving slechts als uitzonderlijk noodmiddel ingezet mag worden. Elke
staking wijst op een falende dialoog, op een gebrekkige overlegstructuur of
-cultuur. Elke staking is dus tegelijk een nederlaag, want een staking voedt de
tegenstellingen en het onbegrip tussen voor- en tegenstanders. Ik staak slechts
bij gebrek aan beschaafder, meer democratische inspraakmogelijkheden.

Ik staak, maar ik distantieer me
uitdrukkelijk van alle personen, partijen en organisaties die de huidige
situatie misbruiken om geweld te gebruiken of goed te praten. Ook ontzeg ik mijn
steun aan alle organisaties die de maatschappelijke polarisatie voeden door zich
te laten leiden door het verlammende en geestdodende denken in functie van meerderheid-tegen-minderheid,
links-tegen- rechts, wij-de-goeden tegen
zij-de-slechten. Want zeg nu zelf: wat
is er potsierlijker dan een politiek bestel waar de oppositie steevast kritiek moet spuien op alle voorstellen van de
regeringspartijen en waar die regeringspartijen op hun beurt alle initiatieven
van de oppositie onderuit moeten halen
omdat ze uit de hoek van de tegenstander komen? Wat valt er democratisch te
noemen aan het feit dat elke volks(sic!)vertegenwoordiger moet stemmen volgens de richtlijnen van de partijbosses?

Ik staak voor een betere toekomst:
een toekomst met meer dialoog, echte verdraagzaamheid jegens andersdenkenden en
ware democratische inspraak, met het referendum als sluitsteen. Al was het maar
omdat het referendum aan de burgers de mogelijkheid biedt om over élk
maatschappelijk thema een publiek debat af te dwingen. Wát ook de “gevestigde
belangen” daarvan mogen denken. Zo stemden de Zwitsers in het verleden onder
meer over de afschaffing van hun leger, over een maximumsalaris voor topmanagers,
over een hervorming van het geldwezen ten voordele van de gemeenschap, over de
aankoop van gevechtsvliegtuigen door het leger. In 2016 zullen de Zwitsers zelfs
stemmen over de invoering van het onvoorwaardelijk basisinkomen. En wij? Wanneer
zullen wij in ons land zelf kunnen beslissen over, ik zeg maar wat, een aanpassing
van de pensioenleeftijd of de invoering van een vermogenswinstbelasting?

[1]
Zie http://kwestievansamen.blogspot.be/2014/05/waarom-ik-vandaag-niet-aan-de.html
(“Waarom ik vandaag niet aan de kiesplicht voldeed”).

take down
the paywall
steun ons nu!