Niet alleen voor de dansers van Let’s Go Urban was het de eerste keer in de Opera. Het was ook het debuut van Victoria Pfortmüller als regisseuse. ‘Is it Love?’ is geen ingekorte versie van de klassieke opera-opvoering van Mozart. Pfortmüller koos een bepaald aspect uit het verhaal en ging daarmee voort.

Modern jasje

Het verhaal gaat over Konstanze, gespeeld door Hanne Roos, die op zoek is naar de liefde en wacht op haar Belmonte (Gijs van der Linden). Konstanze zweeft voortdurend tussen droom en werkelijkheid. De enige die Konstanze lijkt te kunnen helpen, is Osmin (Onno Pels). Hij tracht haar telkens te troosten of te redden.

De componist, Roman Lemberg, hield de originele muziek van Mozart intact en combineerde ze met elektronische muziek. “We vinden de muziek vandaag nog belangrijk en Mozart is fantastisch”, zegt Pfortmüller. “We hebben de elektronische muziek gecomponeerd, tegenover Mozart geplaatst en gezien dat dit heel goed werkt.”

Is it love?

“De eerste ontmoeting met Let’s Go Urban was voor mij heel belangrijk”, zegt Pfortmüller. “Tot ze echt naar de Opera kwamen en zagen wat het eigenlijk is. Er bestaat nog steeds een cliché dat opera niet cool is. Ze hebben nu gezien dat het super is. Ik denk dat dat toch een heel belangrijke stap was.”

Voor de dansers van Let’s Go Urban was de klassieke muziek even wennen. “Het was niet altijd even makkelijk omdat ik liever een beat heb, maar we hebben veel hulp gekregen”, vertelt Jonas Verwerft, danser van Let’s Go Urban. “Het was echt leuk om eens iets totaal anders te doen.”

Groot succes

Choreografe, Sihame El Kaouakibi, kwam op het idee samen te werken met de Opera. “Wij dansen soms in het metrostation Opera en ik dacht: weten die mannen eigenlijk wel wat er bovengronds gebeurt? Ik wist dat hier een operagebouw was, maar wat er binnen die muren gebeurde, was een andere vraag. En daar is het eigenlijk gestart”, vertelt El Kaouakibi.

“Ik wou opera en urban, twee onbekenden, toch met elkaar samenbrengen en zo een stapje verder komen in het slopen van die artistieke muren.”

Volgens Pfortmüller is het belangrijk dat iedereen zich in het stuk kan vinden. Zowel volwassenen als jongeren. “Vanaf 14 tot 100 jaar”, verzekert ze.

“Voor ons is het belangrijk dat mensen die ‘Enführung’ kennen nog een andere toegang krijgen en dat mensen die het stuk niet kennen er toch van genieten. Daarom denk ik wel dat iedereen plezier beleeft aan de opvoering.”

De première lokte heel wat volk. Na de voorstelling ontving de cast minutenlang een staande ovatie.

© 2010 – StampMedia – Lynn Symons