De scheiding

De mens is een samengesteld wezen, een Universeel bewustzijn(eenheid,liefde,waarheid…)  en een ‘ individueel bewustzijn ‘ik ben’ die gedaald is in de stoffelijkheid en daarom gekleed moesten worden met verschillende lichamen die als opake sluiers functioneren.

In onze kern zijn wij een aanwezigheid van onvoorwaardelijke liefde, een stroom van waarheid, een verblindend licht.We zijn zuivere waarheid, wijsheid en gelukzaligheid, onze kern is de gids op het pad van terugkomst.Door de scheiding van de bron is de mens een gekwetst, onvolmaakt, onmachtig, onbewust en onwetend wezen. Deze kwetsuur drukt zich uit als een gebrek aan eigenwaarde, eigenliefde, zelfvertrouwen en een schuldgevoel.

Individueel bewustzijn ‘ik ben’, is een druppel in de oceaan van universele bewustzijn

  De verloren zoon/dochter

De ‘verloren zoon’ wordt wakker in een ver en onbekend land. Zonder herinnering aan zijn oorsprong identificeert hij zich met zijn driedelig kostuum: het dierlijke, de gevoelens en het denkvermogen. Hij voelt zich afgescheiden van alle andere mensen.Hij zoekt egoïstisch plezier, macht, eigenbelang ten nadele van de andere verloren zonen. Hij liegt, steelt en pleegt geweld om aan zijn egoïstische verlangens en belangen te voldoen.

De medemens wordt misbruikt, uitgebuit, onderdrukt, vermoord door eigenbelang van de sterksten. Moeder Aarde wordt beroofd, vernietigd, kaal gekapt, water en lucht worden vergiftigd om de egoïstische behoeften van de mensen te bevredigen.

Ieder voor zich en de machtigen winnen.

Zo leven we op een wrede en duistere planeet waar de meerderheid van de bevolking in verschrikkelijke omstandigheden leeft van honger, uitbuiting, onderdrukking en slavernij.

Wij leven in angst, pijn en machteloze woede.Maar het  individueel bewustzijn ‘ik ben’  draagt in zich een zaad dat hunkert om te groeien tot volle wasdom,zelf-kennis, bewust worden van Universeel bewustzijn(eenheid,liefde,waarheid..)

Het individueel bewustzijn’ ik ben’ draagt in zich een essentie die verlangt om verwezenlijkt te worden en daardoor is er iets dat knaagt, een heimwee die hem duwt om verder te zoeken. De uiterlijke wereld is het podium waar het drama van de ‘verloren zoon’ en zijn terugkomst zich afspeelt.

Zelf-kennis

Het pad van de mens is het pad van bewustwording van zijn innerlijke werkelijkheid, het pad van uitbreiding van bewustzijn naar meer zelfbewustzijn.De stoffelijke school is een psychodramatheater waar wij leraren aantrekken en tegenkomen die de katalysatoren worden voor onze belangrijke levenslessen, het bewust worden en het zuiveren van de onderdrukte, ontkende en onbewuste gevoelen en zo onze wonden helen en zo meer eigenwaarde, eigenliefde en zelfvertrouwen krijgen. De verantwoordelijkheid nemen voor onze innerlijke werkelijkheid, kwetsuren, zwakheden, angsten, behoeftes, tekortkomingen.

Ook onze talenten, krachten en bondgenoten zoeken en vinden en de positie van slachtoffer verlaten. Wij hebben zeker bondgenoten en moed en kracht nodig om de pijnlijke kwetsuren van het verleden te helen.Het is het pad van eerlijkheid, echtheid, onze gevoelens toegeven, het bewust worden van het innerlijke leven.

Door ontevredenheid, pijn, zoeken naar geluk, is er altijd een verlangen dat ons duwt om verder en dieper te zoeken.
De terugkomst

De terugkomst is de weg door de aard van het driedelige kostuum dat de geïndividualiseerde geestelijke druppel kleedt. De stoffelijkheid is een speelplein, een leslokaal, een werkterrein waar de aard van het driedelige kostuum in het vuur van de ervaring gelouterd wordt zodat het geestelijke licht en de geestelijke liefde kunnen doorstralen.

Het innerlijke geestelijke wezen’ik ben’  identificeert zich met zijn sluiers. Het identificeert zich met zijn gevoelens die zoals een wispelturige oceaan zijn, woelig en kalm, verdriet en vreugde, pijn en plezier en alle andere emoties. Door ervaringen, beproevingen, kwetsuren wordt men ontelbare keren door de emotionele paren van tegenstelling geslingerd en zo creëren we een middelpunt, een centrum met bepaalde kracht. Dit centrum, een sterk zelfbewustzijn wordt het stuur van de emotieboot op een woelige zee.

Door bewustwording van onze gevoelens, ze toe te geven, te aanvaarden, uit te drukken en los te laten zijn we de sluiers aan het louteren. Onze harten openen zich voor de onvoorwaardelijke liefde en ons denkvermogen vult zich met het licht van de geest.

Aandacht aan het innerlijk
Door stilte rond zichzelf te maken, stilte in de gevoelens en in de gedachten en dieper in zichzelf te kijken, te voelen en te luisteren in het onzichtbare en onstoffelijke, aandacht te geven aan de diepste kern, kan men het innerlijke geestelijke laten openbloeien.De ‘verloren dochter’ komt terug thuis met zelfbewustzijn.

Zij is de ‘geliefde dochter’ geworden. De innerlijke geestelijke waarnemer komt tot inzicht dat wij één zijn. Wij zijn druppels  in de oceaan van het ‘universele bewustzijn’.

Wij worden meer onzelfzuchtig en bewandelen het pad in liefdevolle vriendelijkheid, mededogen, vreugde en gelijkmoedigheid. De ‘geliefde dochter’ probeert  de  essentie van universeel bewustzijn  uit te drukken.

https://www.dewereldmorgen.be/community/bewustzijnenergieleven/