Toen in het begin van deze eeuw het Vlaams nationalisme in het noorden van dit land opgang maakte, maakten de Nederlandstaligen binnen onze sociale bewegingen zich zorgen. Lopen we niet het risico om als Nederlandssprekenden door Franstaligen weggezet te worden als Vlaams nationalisten zoals “alle” Vlamingen?

Met de lokale afdeling van het toenmalige ACW, ACW-Herent, namen we contact op met onze geestesgenoten van de MOC (Le Mouvement Ouvrier Chrétien) . Deze contacten verliepen uitermate vriendelijk en warm. Voor ons was dat een hele opluchting.

We moesten samen vaststellen dat we over alles wat sociaal is ,in zijn ruimste betekenis, hetzelfde dachten. We spraken af om op regelmatige basis dingen samen te doen. Dit als signaal van sociale verbondenheid. Ondertussen is onze deelname aan het sociaal filmfestival” Vivre Debout“en hun deelname aan ons trefmoment met de sociale partners van Beweging.net jaarlijks vanzelfsprekend geworden.

We beslisten samen, nu net 10 jaar geleden, om een manifest te schrijven waarin opgeroepen wordt voor een sterke federale overheid. Dit manifest , in bijlage van deze tekst, is nu nog altijd actueel en een aansporing om verder te doen. Het besef dat onze nationale voorzitter van Beweging.net in  zijn nieuwjaarstoespraak duidelijk stelde dat het België met de twee democratieën niet bestaat zet me aan om samen met de mensen uit de christelijke arbeidersbeweging en sociale strijders daarbuiten de kruistocht tegen het rechts conservatieve nationalistische Vlaanderen verder te zetten.

Diversiteit inzake taal , levensbeschouwing, ras en afkomst zijn een verrijking voor onze samenleving. Daar moeten we voor gaan .