Opinie -

Sociale bescherming verdedigen: een risicoberoep

Over heel de wereld strijden sociale bewegingen voor sociale bescherming. Pensioenen, moederschapsverlof, een minimumloon of toegankelijke gezondheidszorg: voor 3/4e van de wereldbevolking is dit geen garantie. Bij de minste tegenslag komen zij in de problemen. Ziek worden en je behandeling niet kunnen betalen, je job of oogst verliezen of heel je leven werken en geen pensioen krijgen, zijn nog steeds strijdpunten in grote delen van de wereld.

donderdag 8 december 2016 12:14
Spread the love

Sociale bewegingen zijn wereldwijd de drijvende kracht in deze strijd. Jammer genoeg zien overheden dit niet altijd als een positief punt. Sommigen beschouwen hen eerder als een luis in de pels, die de orde verstoren. Nochtans blijkt uit een studie van HIVA-KU Leuven dat net deze sociale bewegingen noodzakelijk zijn om een systeem van sociale bescherming uit te bouwen omwille van hun ervaring in het beschermen van kwetsbare doelgroepen en hun draagvlak bij de bevolking.

In landen zoals de Filipijnen, Colombia en Guatemala is sociaal activisme een gevaarlijke zaak. Om de sociale bewegingen de wind uit te zeilen te nemen, neemt men de leden ervan onder vuur. Soms figuurlijk, door intimidatie, gevangenschap of ontvoering, maar jammer genoeg soms ook letterlijk. De afgelopen jaren werden talloze activisten vermoord omwille van hun engagement. Daarbij denken we onder meer aan Rosalie en Endric Calago, een koppel dat op de Filipijnen instond voor basisgezondheidszorg voor de armste boeren, maar vorig jaar brutaal vermoord werd. De daders gingen vrijuit.

België is betrokken partij. Langs de ene kant draagt ons land bij aan de versterking van sociale bewegingen en de uitbouw van projecten in het Zuiden via ontwikkelingssamenwerking. De Belgische overheid, ngo’s, vakbonden en andere sociale organisaties zetten zich dagelijks in voor de rechten van de bevolking in het Zuiden en werken samen met lokale sociale bewegingen en organisaties. Jammer genoeg zijn ook de partnerorganisaties van Belgische ngo’s het slachtoffer van gewelddadige repressie, wat de ontwikkeling van hun werking en hun strijd voor sociale rechtvaardigheid vertraagt en bemoeilijkt.

Anderzijds streeft België ook economische belangen na die haaks staan op de belangen van de bevolking. De vrijhandels- en investeringsakkoorden die de EU (en dus ook België) afsluit, zetten de sociale en syndicale rechten van de lokale bevolking onder druk en leiden tot loondalingen. De afbraak van sociale voorzieningen en arbeidsvoorwaarden bemoeilijkt de toegang tot medicatie en leidt tot prijsstijgingen doordat ze de machtspositie van de lokale elite en multinationals versterkt. Sociale organisaties ter plekke uitten hun ongerustheid over deze akkoorden, net zoals de Belgische vakbonden en mutualiteiten protesteren tegen TTIP en CETA. Zolang de Belgische regering economische belangen boven sociale rechten plaatst, zullen sociale bewegingen in het Zuiden hieronder lijden.

Daarom organiseert het platform Stop The Killings in samenwerking met de campagne Sociale Bescherming van 11.11.11 een actie op 8 december, naar aanleiding van de Internationale Dag van de Mensenrechten. Wij beschouwen sociale bescherming als een basisrecht waar iedereen toegang toe hoort te hebben. Het brute geweld dat uitgeoefend wordt, maakt dat activisme voor sociale rechten een risicoberoep wordt. Een risico dat desondanks door duizenden activisten dagelijks genomen wordt.

Stop The Killings is een platform dat bestaat uit 57 vakbondscentrales, NGO’s, solidariteitsgroepen en andere sociale bewegingen. Door informatieverspreiding en actie wordt aandacht gevraagd voor de repressie van deze organisaties in het Zuiden. Elementaire mensenrechten blijven er vaak dode letter en overheden beletten op actieve of passieve manier de ontwikkeling van een maatschappelijk middenveld.

take down
the paywall
steun ons nu!