“Van kindsbeen af werd ik ondergedompeld in de wintersportsfeer. Mijn broer was de eerste snowboarder in onze familie en door hem bezig te zien, wou ik ook supergraag stoere trucs leren op zo’n board. Mijn papa kocht op mijn vijftiende mijn eerste snowboard. In die tijd was dat nog een megagroot ‘oldschool’ board, want toen bestonden er nog geen kinderboarden.”

Freestyler

“Tweeënhalf jaar geleden leerde ik via vrienden het freestyle snowboarden kennen. Met alle jaren ervaring had ik al heel veel boardgevoel, dus ik was vrij snel weg met de ‘trics’. Tijdens de weekends ging ik veel indoor oefenen en toen besefte ik pas echt dat snowboarden mijn sport was. Ik kan me er helemaal in geven en kom er altijd volledig voldaan van terug.”

Beloond worden om me te amuseren

“Na een paar wedstrijden, wou Snowforce me sponsoren. Nu kan ik boarden in kledij van Protest, volledig gratis! Ik word gewoon beloond terwijl ik me amuseer. Datzelfde jaar nam ik deel aan mijn eerste Belgisch Kampioenschap in Les Deux Alpes. Daar werd ik tweede. Wonder boven wonder ging alles het seizoen erna nog beter en behaalde ik op alle vier disciplines – ‘slopestyle’, ‘halfpipe’, ‘big air’ en ‘boardercross’ – goud bij de dames. Mijn doel was bereikt! Ik was superfier op mijn prestatie en ook op mijn tweelingzus Aurélie. Zij stond vorig jaar samen met mij op het podium in Les Deux Alpes. Een superervaring om zoiets met je zus te kunnen delen.”

When dreams come true

“In juni vorig jaar ben ik afgestudeerd als osteopate. Toen ik op het internet een vacature zag in een Zwitsers ziekenhuis, begon ik meteen te dromen. Het eerste wat ik deed was kijken hoe ver het ziekenhuis van de skipistes lag! (lacht) Ik heb me aangemeld voor de job en nu zit ik hier, in de Zwitserse Alpen, vlak bij Laax-Flims, mijn favoriete skigebied. Wat kan ik me nog meer wensen?”

Heimwee, no way

“Hier in Zwitserland valt tot nu toe alles supergoed mee, maar wie weet, ben ik binnen twee jaar wel toe aan een nieuwe uitdaging. Vroeger was ik al een extreem bezige bij en die verhuizing naar het buitenland, dat is zo ongelooflijk.”

“Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden uit België wel, maar ik ga regelmatig terug en dan doe ik nog eens een tour, zodat ik iedereen weer even gezien heb. Mijn omaatjes en opaatjes mis ik nog het hardst van allemaal. Pieter, mijn vriend, is zelfs mee naar hier verhuisd. Hij was volledig ‘into the plan’ en we hebben het hier samen heel gezellig. Ik besef wel dat je zoiets niet van ieder vriendje kan verwachten.”

Het panorama van mijn leven

“Ik ben echt trots op alles wat ik al verwezenlijkt heb, maar zonder al die sterke mensen achter me was het mij nooit gelukt. Mijn ouders hebben me altijd weer laten gaan met een bibberende stem. ’Amuseer u hé, Laurence! Geniet ervan!’”

“Door hen en vele andere mensen heb ik geleerd om nooit op te geven. Wat vroeger soms zo frustrerend kon zijn bij het snowboarden, is nu hetgeen waar ik het meeste plezier aan beleef. Dat gevoel van vrijheid wil ik voor geen geld van de wereld kwijt.”

“Grootse ambities koester ik niet meer. Ik heb gewoon ontzettend veel zin om te genieten van de zalige momenten in de sneeuw. Nog meer stoere trucs leren en nieuwe, eindeloze pistes overmeesteren. Genieten van het uitgestrekte panorama met een lekkere glühwein in mijn hand: Dat is voor mij het ideaal! Schol!”

© 2010 – StampMedia/Plantijn – Serena Ciavarella