Ze stelden vast dat het ijsveld, dat heel wat gletsjers voedt, “snel volume verliest aan veel van zijn grootste gletsjers, en dat de verdunning zich in de meeste gevallen uitstrekt tot de hoogste lagen van het ijsveld”.
Ook het aanpalende Noord-Patagonische ijsveld gaat achteruit.
Het tempo waarin het ijs verdwijnt, lag van 2000 tot 2012 aanzienlijk hoger dan in de laatste dertig jaar van de vorige eeuw. De laatste twaalf jaar ging er bijna 2 meter per jaar af.
Vaker regen
Als oorzaak noemen de wetenschappers de warmere temperaturen. Daardoor smelt het ijs, en daardoor gaat het ook vaker regenen in plaats van sneeuwen op en rond de gletsjers. Met al dat water schuift het ijs makkelijker naar de oceanen.
Na Antarctica vormen de Patagonische ijsvelden de grootste ijsmassa op het zuidelijk halfrond. Maar in verhouding tot hun omvang dragen ze relatief veel bij tot de wereldwijde stijging van de zeespiegel, zegt de Amerikaan Michael Willis, die het onderzoek leidde.
Het Patagonische ijs is nu al goed voor 2 procent van die zeespiegelstijging.
Voor heel wat mensen in Zuid-Amerika zijn de gletsjers van groot belang voor hun drinkwatervoorziening.
De wetenschappers van de Amerikaanse Cornell-universiteit, het Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek in het Chileense Valdivia en de Universiteit van Chili in Santiago publiceerden hun bevindingen in Geophysical Research Letters.