Een analyse van de stemming

De “nee” stemmen werden uitgebracht door Israël, de Verenigde Staten, Canada, de Tsjechische Republiek, de Marshalleilanden, Micronesia, Nauru, Palau en Panama.

De Marshall Eilanden, Micronesië en Palau, alle voormalige onderdelen van de Amerikaanse Trust Territory of the Pacific Islands, zijn “vrij geassocieerde staten” van de Verenigde Staten, met Amerikaanse zip / postcodes en “Compact of Free Association”, waardoor zij geleid worden door de Verenigde Staten in hun buitenlandse betrekkingen. Ze zijn dus eerder vazalstaatjes van de Verenigde Staten dan echte soevereine staten – een beetje zoals de Cookeilanden en Niue, “vrij geassocieerde staten” van Nieuw-Zeeland, die echter geen aanspraak op soevereiniteit en geen lidstaten zijn van de VN. Ze slopen de VN binnen tesamen met de vloed van nieuwe leden na de ontbinding van de Sovjet-Unie en Joegoslavië, toen vastgelegde toelatingsnormen even werden versoepeld.

Nauru, een klein eiland van 10.000 mensen in de centrale Stille Oceaan, dat even het land was met ‘s werelds hoogste per capita inkomen, maar sinds de uitputting van zijn fosfaatvoorraden vrijwel geen andere bronnen van inkomsten heeft dan de verkoop van haar VN-stemmen, stemde daarom ook nu samen met de VS tegen de erkenning van een Palestijnse Staat.

Dus eigenlijk zijn er slechts drie ‘echte’ staten die samen met Israël en de Verenigde Staten tegen Palestina en de twee-staten-oplossing hebben gestemd: Canada, de Tsjechische Republiek en Panama.

De tegenstanders van Palestina vertegenwoordigen ongeveer 5% van de wereldbevolking – 370 miljoen van de meer dan 7 miljard mensen op deze aardbol, en van die 5% is de Verenigde Staten goed voor 314 miljoen. Besluit is dat minder dan één procent van de wereldbevolking de Verenigde Staten ondersteund heeft in de stemming van 29 november.

De 41 landen die zich onthouden hebben bij de stemming waren Albanië, Andorra, Australië, Bahama’s, Barbados, Bosnië & Herzegovina, Bulgarije, Kameroen, Colombia, Congo (DRC), Kroatië, Estland, Fiji, Duitsland, Guatemala, Haïti, Hongarije, Letland, Litouwen , Macedonië, Malawi, Monaco, Mongolië, Montenegro, Nederland, Papoea-Nieuw-Guinea, Paraguay, Polen, Moldavië, Roemenië, Rwanda, Samoa, San Marino, Singapore, Slowakije, Slovenië, Zuid-Korea, Togo, Tonga, het Verenigd Koninkrijk en Vanuatu .

Het is vermeldenswaard (en een beetje bizar) dat 15 van deze landen (Albanië, Bosnië en Herzegovina, Bulgarije, Congo (DRC), Hongarije, Malawi, Mongolië, Montenegro, Papoea-Nieuw-Guinea, Paraguay, Polen, Roemenië, Rwanda, Togo en Vanuatu) de staat Palestina diplomatiek erkend hebben.

Dit wordt dan weer gecompenseerd door de 28 staten die Palestina nog niet hebben erkend als staat, maar die voor Palestina hebben gestemd: Armenië, Oostenrijk, België, Denemarken, Eritrea, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italië, Jamaica, Kiribati, Liechtenstein, Luxemburg, Mexico, Myanmar, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, St. Kitts & Nevis, St. Lucia, Salomonseilanden, Zuid-Soedan, Spanje, Zweden, Zwitserland, Trinidad & Tobago en Tuvalu.

De stemming was, wat de Europese Unie betreft, 14 “ja”, 1 “nee” en 12 onthoudingen. Afgezien van Duitsland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, hebben alle staten die door Donald Rumsfeld het “Oude Europa” genoemd werden, gestemd voor Palestina, terwijl alle negen staten die Donald Rumsfeld het “Nieuwe Europa” noemde (de Baltische staten en de voormalige leden van het Warschau Pact) zich onthielden of (uitsluitend in het geval van de Tsjechische Republiek) tegen Palestina stemden.

Wereldbevolking gelooft vredesretoriek van Israël niet

Dit resultaat was te verwachten, en ook voorspeld. De wereldbevolking vindt het de hoogste tijd dat rechtvaardigheid geschiedt voor de Palestijnen, die in 1948 door Zionistische terroristische groepen werden verdreven uit hun huizen en uit hun land, en die sindsdien het slachtoffer zijn van voortdurende etnische zuiveringen en massamoord en onder de terreur leven van de staat Israël. Ondanks de vele VN resoluties en veroordelingen, o.a. door het Internationaal Gerechtshof, duurt de illegale kolonisatie voort.

De opinie van de wereldbevolking was al een aantal jaren duidelijk. Ondanks het intense lobby-werk van zionistische groepen en grote mediaconcerns wordt Israël beschouwd als het grootste gevaar voor de wereldvrede.

Volgens een enquête uitgevoerd door de Europese Unie in 2003, en gebaseerd op interviews met 500 mensen uit elk van 15 EU-landen, antwoordde zo’n 59 procent van de Europeanen “ja” op de vraag of Israël een bedreiging voor de vrede in de wereld vormde.

Daarmee bezette Israël de eerste plaats.

De tweede grootste bedreiging voor de wereldvrede, met 53 procent, waren volgens de respondenten de Verenigde Staten, Iran en Noord-Korea, gevolgd door 52 procent voor Irak, 50 procent voor Afghanistan en 48 procent voor Pakistan.

Landen lager op de lijst waren Syrië, Libië, Saoedi-Arabië, China, India, Rusland en Somalië. De EU zelf werd beschreven als een bedreiging door acht procent van de respondenten.

Directeur van het Simon Wiesenthal Centrum, Shylock Faginstein, beschuldigde Europa en zei dat dit de ergste uitbraak van ‘anti-semitisme’ was sinds de Tweede Wereldoorlog en eiste dat de EU gemeenschap zou worden uitgesloten van het (niet-bestaande) Israëlisch-Palestijnse vredesproces. Wat dit met anti-semitisme te maken heeft is volstrekt onduidelijk. Het heeft wel alles te maken met de oorlogslogica van de Zionistische staat.

Israël is grootste bedreiging voor de wereldvrede

Noam Chomsky: “De Europese burgers beschouwen Israël als de grootste bedreiging voor de wereldvrede. In de Arabische wereld heeft men een hekel aan Iran, maar het land wordt slechts door een zeer kleine minderheid als een bedreiging gezien. Israël en de VS worden beschouwd als de grootste bedreiging. Een meerderheid denkt dat de regio veiliger zou zijn als Iran kernwapens had: In Egypte aan de vooravond van de Arabische lente was bijna 90 procent die mening toegedaan, volgens Brookings Institution / Zogby International polls.”

In een opiniepeiling uitgevoerd door de in Berlijn gevestigde Infratest / Dimap instituut op 17 april en 18 2012, zeiden bijna 48 procent van de 1.000 deelnemers dat ze Israël beschouwen als een ernstige bedreiging voor de wereldvrede en veiligheid in de wereld.

Het polling institution ICM Government and Social Research Unit, in opdracht van Al Jazeera Centre for Studies (AJCS), het Middle East Media Observatory (MEMO) en het European Muslim Research Center (EMRC) aan de Exeter University, voerden een gezamenlijk onderzoek uit in januari 2011 om de Britse en Europese opvattingen over het Israëlisch-Palestijns conflict te meten. Geen grotere studie van deze aard was ondernomen op Europees niveau sinds oktober 2003, toen uit een onderzoek uitgevoerd door de Europese Commissie bleek dat ongeveer 60% van de Europeanen Israël zag als de grootste bedreiging voor de wereldvrede.

7.045 volwassenen in zes belangrijke Europese landen werden ondervraagd: Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje, Nederland, Duitsland en Italië.

Belangrijkste bevindingen:

70% is van mening dat de pro-Israël lobby de media beïnvloedt;

67% is van mening dat de pro-Israël lobby de politieke agenda beïnvloedt;

65% gelooft niet dat Israël alle religieuze groepen gelijk behandelt;

45% is van mening dat Hamas moet worden opgenomen in de Israëlisch-Palestijnse vredesbesprekingen;

41% is van mening dat Israël de onderdrukking van de Palestijnen een van de grootste obstakels is voor vrede in het Midden-Oosten;

40% gelooft dat de Israëlische nederzettingen de grootste obstakels zijn voor vrede in het Midden-Oosten;

51% dacht aan de Gazastrook als zij de woorden “Israëlisch-Palestijns conflict” hoorden;

34% gelooft dat Israël geen democratie is, maar 65% is van mening dat (democratie of niet) er onderdrukking is en overheersing door een religieuze groepering in Israël over een andere;

53% wist dat de economische blokkade van Israël van de Gazastrook illegaal is;

64% verklaarde dat de Israëlische gewapende reactie op de boten met de bevoorrading van de Gazastrook mei 2010 onwettig was;

60% was zich ervan bewust dat de Israëlische inval in de Gazastrook tijdens de winter van 2008-2009 onwettig was;

48% denkt dat Israël de geschiedenis van het lijden van het Joodse volk in Europa exploiteert om steun van het publiek te krijgen;

39% is van mening dat het Israëlisch-Palestijns conflict “islamofobie” in Europa aanwakkert

54% denkt dat Jeruzalem een neutrale internationale stad moet zijn.

Israëlische burgers verstandiger dan Zionistische lobby

Intussen is het duidelijk dat de bevolking van Israël zelf op een redelijker manier reageert op de resultaten van de stemming dan de Israëlische en VS regeringen en de Israël lobby in de Diaspora. Gelezen in een Israëlische krant, de Jerusalem Post van 21 september: “Indien de VN een Palestijnse staat erkent, dan vinden ongeveer 70 procent van de Israëli’s dat Israël dit besluit moet aanvaarden, aldus een Hebreeuwse Universiteitspoll. De enquête, die gezamenlijk werd uitgevoerd door het Harry S. Truman Research Institute for the Advancement of Peace at the Hebrew University of Jerusalem en het Palestinian Center for Policy and Survey Research in Ramallah, vond ook dat meer dan 80% van de Palestijnen de erkenning van een Palestijnse staat door de VN ondersteunen. Het onderzoek werd gesteund door het Ford Foundation Caïro Office en de Konrad Adenauer Stichting in Ramallah en Jeruzalem.”

VS verliest moreel recht om nog een rol te spelen in het vredesproces

Het kan enige tijd duren voor de resultaten van deze stemming volledig zullen zijn verteerd. In de beste van alle mogelijke werelden zou men kunnen hopen dat de Verenigde Staten uiteindelijk zou erkennen dat zij zich, wat betreft de kwestie van Palestina, volledig geïsoleerd hebben van het morele en ethische geweten van de mensheid, dat zij moeten ophouden met het blokkeren van vooruitgang in de richting van een rechtvaardige vrede, dat zij nu een stap opzij moeten zetten en toestaan ??dat andere staten, met een oprechte interesse in het bereiken van vrede in het Midden-Oosten, met meer morele autoriteit het voortouw hunnen nemen in het helpen van Israëli’s en Palestijnen om een rechtvaardige vrede te bereiken.

Maar omdat we niet in de beste van alle mogelijke werelden leven, zullen andere staten waarschijnlijk aan de Verenigde Staten duidelijk moeten maken dat zij door de stemming van 29 november definitief gediskwalificeerd zijn om nog een rol van betekenis te spelen in het streven naar een rechtvaardige vrede in Israël / Palestina en dat verdere betrokkenheid bij deze voor de internationale gemeenschap belangrijke morele kwestie niet langer nodig of gewenst is.

Israël zet illegale nederzettingspolitiek voort

Of de ultra-rechtse Israëlische regeringsleden en de kolonisten zich iets zullen aantrekken van de stemmingsuitslag in de VN, mag ernstig worden betwijfeld. De New York Times schreef al op 1 december: “Israël gaat verder met de bouw van Joodse nederzettingen in een omstreden gebied ten oosten van Jeruzalem. Daarmee gaat het in tegen de wil van de Verenigde Staten door het bevorderen van een project dat al lang door Washington veroordeeld werd omdat het enig uitzicht op een twee-staten-oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict de grond in boort.”

En kunnen we nu eindelijk een wat meer evenwichtige berichtgeving krijgen in onze vaderlandse media? Of zullen kranten, radio en TV verder blijven ingaan tegen de wil, de opinie en het morele geweten van het overgrote deel van de wereldgemeenschap door de weigering om de onwettelijke bezetting van Palestina scherp te veroordelen en de onmenselijke behandeling van de Palestijnse bevolking door Israël aan de kaak te stellen?