Proces Verbaal Jan Hertogen Commissie

 

Verslag, Nieuws, Samenleving, België, Katholieke kerk, Kerk, Pedofilieschandaal, Rooms-katholieke kerk -

Slachtoffer roept slachtoffers op hun bescherming zelf ter hand te nemen

Als een van de 475 ‘dossiers’ die door het parket van Brussel op 24 juni 2010 bij de commissie ‘Adriaenssens’ in beslag genomen zijn, deze oproep aan de slachtoffers:

dinsdag 29 juni 2010 09:47
Spread the love
  1. Ga zelf naar het dichtstbijzijnde politiekantoor en laat een proces-verbaal opmaken voor schending van de privacy door de Commissie seksueel misbruik, die ongeacht haar wil de vertrouwelijkheid van de gegevens niet heeft kunnen waarborgen. Hierdoor dient de commissie het belang van de slachtoffers verder formeel op te volgen en alle stappen te zetten om de inbeslagname van de dossiers te betwisten en recht te zetten. Op deze wijze kunnen ook de verantwoordelijkheden verder bepaald en uitgeklaard. (zie pv in bijlage)
  2. Ga met dit proces-verbaal naar het Parket van de Procureur des Konings van je regio om een akte te laten opmaken tot verkrijging van de hoedanigheid van benadeelde persoon, zo wordt je op de hoogte gehouden van de verdere opvolging van je klacht. (zie bijlage)
  3. Ga naar het parket van de Procureur des Konings van Brussel,  Quatre Brasstraat 4, Brussel, en laat je erkenning in de hoedanigheid van benadeelde persoon voor je dossier dat intussen door de ondezoeksrechter De Troy een nummer kregen heeft en waarvoor een proces verbaal is opgemaakt (zie voorbeeld in bijlage) Zo zal je minstens op de hoogte gehouden worden van het al of niet seponeren van je ‘gerechtelijk’ dossier dat ‘wederrechtelijk is verworven’ en of er eventuele onderzoeksdaden gesteld worden. Je krijgt hierdoor geen inzage in de dossier, PV of de onderzoeksdaden zelf. Wel of er onderzoeksdaden volgen en of er ooit een vervolging voor de rechtbank zal plaatsvinden. Tevens kan je elk ander element aan je dossier toevoegen! (zie verklaring en akte in bijlage)
  4. Ga naar de Dienst slachtoffer-onthaal, verbonden aan het Parket in Brussel (Quatre Bras 4, Brussel) waar men met veel begrip je zal informeren over de verdere opvolging van je dossier (de dienst Slachtofferonthaal bevindt zich dus niet op het Dillensplein zoals verkeerdelijk op het internet staat, noch in het Justitiehuis: Regenschapslaan 63, waar men ook voor andere informatie en hulp door een maatschappelijk assistent of advocaat terecht kan). 

Hieronder volgen kort de stappen die ikzelf als slachtoffer al gezet heb na de inbeslagname van m’n dossier door het parket van Brussel. Ik roep de andere slachtoffers op om hetzelfde te doen. Dit kan in volledige anonimiteit, verzekerd van de privacy die het gerecht waarborgt, behalve dan de vraag hoe men de privacy kan waarborgen van iets dat nooit in de handen van die iemand had mogen vallen? Maar als het dan toch in handen van het gerecht is, dan is het beter te weten en op te volgen dan te negeren. 

Voortgaande op de oproep van de commissie Seksueel Misdrijf in de Pastorale Relaties en de publicatie van een emailadres in De Standard van 24 april 2010 heb ik het verhaal gedaan van seksueel misbruik, in case de jeugdbewegingswerking waarin ik als jongere actief was, en die ook als ‘pastroale relatie’ gekwalificeerd werd door de commissie. Ik heb gevraagd mijn dossier (vooralsnog) niet door te geven aan het gerecht, ondermeer gezien de feiten al 48 jaar geleden plaatsvonden. Er werd mij een gesprek in het vooruitzicht gesteld dat enige vertraging opliep gezien het hoge aantal meldingen. Op 24 juni 2010 heb ik vernomen dat m’n dossier, samen met dit van 475 anderen in beslag werd genomen door onderzoeksrechter De Troy van het Parket van Brussel, hetgeen me volgende stappen heeft doen nemen: 

A. Dezelfde avond nog heb ik een proces-verbaal laten opmaken wegens schending van de privacy door de Commissie Seksueel Misbruik omdat de commissie voor de beloofde vertrouwelijkheid niet heeft kunnen waarborgen gezien de dossiers tegen hun wil in werden meegenomen door het parket. Zie proces-verbaal in bijlage. 

De politiediensten hebben me ter plaatste uitvoerig geïnformeerd over m’n rechten als slachtoffer: 

  1. Kopie van het proces verbaal
  2. Attest van klachtneerlegging met alle info voor verdere stappen, slachtofferzorg, Juridische bijstand, de bemiddeling, verzekering en nuttige adressen waaronder het Justitiehuis.
  3. In te vulllen verklaring om de hoedanigheid van  benadeelde persoon te verkrijgen, met vermelding adres en openingsuren van het parket van de Procureur.
  4. Info over dienst slachtoffer-onthaal bij het Parket van de Procureur des Konings, met adres en telefoon.
  5. Doorverwijzingsformulier naar Slachtofferhulp en de dichst bijzijnde dienst
  6. Uitgebreide brochure met alle info 

B. Op 25 juni werd de verklaring officieel geacteerd bij de Procureur des Konings tot het verkrijging van de hoedanigheid van benadeelde persoon, hetgeen inhoudt dat men

–          op de hoogte gesteld wordt van seponering of vervolging

–          of er onderzoeksdaden gesteld zullen worden

–          of er rechtsopvolging en daging voor een rechtbank is

–          men kan zelf elementen aan het dossier toevoegen 

C. Op 28 juni heb ik me aangeboden bij de diensten van de Procureur des Konings van Brussel (Quatre Bras 4, Brussel) om de hoedanigheid van benadeelde persoon te verkrijgen  van het dossier dat nu bij de onderzoeksrechter berustte en waarvoor desgevallend, tegen m’n wil, juridisch gevolg aan zou gegeven worden. Een akte van m’n verklaring tot het verkrijgen van de hoedanigheid van benadeelde persoon werd officieel opgemaakt, ook al was het dossier nog niet fysiek aanwezig op het parket en was er nog geen dossiernummer toegekend. Ik heb uitdrukkelijk gestipuleerd dat ik de teruggave van het dossier eis, dat in geen geval stappen naar derden mogen ondernomen worden en dat ik nauwgezet op de hoogte gehouden wordt indien men het toch doet. 

D. Ik heb bij de diensten van de Procureur des Konings aangedrongen om een gesprek te hebben met een ‘bevoegd’ iemand gezien de totale rechteloosheid waarin ikzelf en de slachtoffers terecht gekomen zijn en de urgentie van minstens een elementair informatie van slachtofferrechten en -bescherming. Na veel over en weer getelefoneer werd ik verwezen naar Onderzoeksrechter De Troy, en er toegelaten op zijn verdiep, zonder hem vooraf op de hoogte te stellen. Dit leidde toch een wel erg onvoorzien en voor beide partijen spitante confrontatie waar volgende essentialilia in aan bod kwamen of geconcludeerd: 

–          De onderzoeksrechter is gemachtigd elke onderzoeksdaad te stellen, verjaring of niet, om o.a. nieuw onheil te voorkomen, ongeacht of een slachtoffer hier nu mee akkoord is of niet. Een verdere afspraak of contactarme met de commissie en slachtoffers had dit perfect mogelijk gemaakt stelde ik.

–          Dat mijn beslaggenomen informatie tot stand gekomen is in een ‘hulpverlenings’kader werd door onderzoeksrechter De Troy afgedaan met de mededeling dat Peter Adriaenssens en de commissie Seksueel misbruik geen hulpverlening was en dat daarop dus ook geen specifieke afspraken van toepassing waren

–          Wat er met m’n dossier ging gebeuren? Het zou bij aankomst een nummer krijgen en er zou een Proces Verbaal opgemaakt worden waar ik geen  toegang toe zou hebben, ik zou met name niet weten of er al andere informatie vanuit de commissie aan toegevoegd was, en of mijn dossier wel volledig in de mappen zat.

–          Of hij, onderzoeksrechter De Troy zich niet in de positie voelde van de bezetter in WO-II op het ogenblik dat deze de jodendossiers van de Judenrat in beslag namen en zo de opsporing,, samenbrengen en deportatie van voor al de Antwerpse joden gemakkelijker gemaakt hebben. Dat het mijn overtuiging was dat Peter Adriaensssens zich in zulk een positie voelde, gebruikt als ‘lokaas’ zoals hij zelf zegt voor een captatie van dossiers zonder dat iemand zich verder om de hulpverlening en rechtsbescherming van de slachtoffers zou bekommeren. Ook de Judenrat heeft, in scha en schande, pas achteraf de disaster overzien die anderen van hun werk gemaakt hebben, zonder er nog iets voor te kunnen doen, ten andere de Judenrat werd zelf als laatste afgevoerd. Niet het gevolg maar de recuperatie van vertrouwelijk dossiers stelt zich in lijn  met WO 2. Voor De Troy behoorde ook dit tot het geheim van het onderzoek.

–          Of de onderzoeksrechter of de Procureur niet de plicht hadden, bij inbeslagname van dossier, de slachtoffers in kennis te brengen van hun juridische positie en mogelijkheden van de hulpverlening, zoals elk ander slachtoffer bij elk (ook banaal) proces-verbaal. Wij zijn niet verantwoordelijk voor deze info en het is aan de burger om op de hoogte zijn van de wet. In het geval van de 475 dissiers bepalen wij uitsluitend wat er meer gebeurd zonder de elementaire info aan het slachtoffer te moeten geven. Het is ons ten andere verboden. (Noot achteraf: Wat is er van melding door Minister Declerck dat de onderzoeksrechter op eenvoudige vraag het dossier niet aan het parket zou doorgeven  en het terugbezorgen – Onderzoeksrechter De Troy heeft ons dossier alleszins niet willen teruggeven).

–          Of slachtofferonthaal of het justitiehuis deze info aan de slachtoffers dan zou kunnen opnemen? Dan moet je daar maar eens langsgaan.

E. Bij slachtofferonthaal, Quatre Bras 4, Brussel langsgegaan met de vraag om tot het hoogste niveau na te gaan om de 475 slachtoffers met een dossier bij het parket van Brussel minstens elke elementaire informatie te geven die gelijk welk ander slachtoffer krijgt. Zij zou haar directie contacteren. Heb haar ook gevraagd om deze vraag ook te stellen aan slachtofferhulp. 

F. Juist op tijd om op radio en TV het ontslag van de commisie Seksueel Misbruik te vernemen, nadat Peter Adriaenssens al vroeger zijn ontslag als voorzitter had ingediend. Op de vraag wie er nu wat voor de slachtoffers wou of kon doen bleef men het antwoord schuldig vandaar volgende oproep aan de slachtoffer, van een slachtoffer dat al deze stappen al gezet heeft. Zie hierboven. 

Vraag aan de commissie en aan Peter Adriaenssens

Aan de commissie en haar oud voorzitter vragen wij om, desgevallend in het kader van of in samenwerking met slachtofferhulp, een aanspreekpunt te blijven en te organiseren voor de lopende en desgevallend nieuwe klachten, zodat elk slachtoffer dat toch aan de commissie z’n vertrouwen gegeven heeft hierin de minimale of elementaire juridische doorverwijzing zal krijgen. De commissie moet, gezien zijzelf in verweer dien te komen tegen feitelijke en mogelijke klachten  zich als partij opte stellen om de inval van het parket en de inbeslagname van het de dossier te bestrijden en te doen veroordelen. 

Om het slachtoffer dat slachtoffers oproept hun eigen bescherming ter hand te nemen een gezicht geven vermeld ik hieronder m’n naam, die als dusdanig mag gebruikt worden, zonder evenwel een verwijzing naar plaats, persoon of omstandigheid van de feiten, behoudens m’n in aanhef algemeen geformuleerde aanduiding. 

In bijlage voeg ik nog een nota van een zestal blz met  enkele overwegingen en  beschouwingen mbt de ‘dossierjacking’ en de onthoofding, niet alleen van de commissie maar vooral ook van Peter Adriaenssens die in deze commissie alle vertrouwenwekkende energie gestoken had, met groot resultaat en een waarborg op professionele opvolging, die om welke reden of agenda dan ook, diende gefnuikt. Deze tekst werd zondagavond afgesloten en nog doorgestuurd naar Peter Adriaenssens en de commissie. Ze houdt dus geen rekening met de evoluties sinds gisterenavond.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!