“Toen ik elf was moest ik een geesteszieke man trouwen”, vertelt de negentienjarige Mursal. “Als kind had ik toen nog geen enkel benul van seks of het huwelijk. Maar thuis kon ik niet langer blijven omdat mijn stiefmoeder me sloeg.”

“Omdat mijn echtgenoot mentale problemen had, begon men te zeggen dat ik een prostituee was. Op een nacht stonden er mensen voor mijn huis te roepen, dus ben ik gevlucht”, verklaart ze. Mursal verblijft sinds drie dagen in een opvanghuis dat door de lokale ngo Humanitaire Bijstand voor Vrouwen en Kinderen in Afghanistan (Hawca) wordt uitgebaat.

Zelfverbranding

Twee jaar geleden stonden de autoriteiten op het punt om alle private tehuizen te sluiten en onder toezicht te plaatsen. Maar breed protest heeft tot het compromis geleid dat de regering de “open” opvanghuizen zou runnen en ngo’s de “gesloten”. Tot op heden heeft de regering zelf nog geen tehuizen opgericht, dus blijven er enkel de door ngo’s gerunde centra over, maar dat zijn er amper genoeg om het stijgende aantal slachtoffers van huiselijk geweld op te vangen.

Vrouwen steken ook zichzelf in brand om aan hun situatie te ontkomen. Ze verkiezen een vreselijk pijnlijke dood boven een leven van acute pijn. Het Istiqlal-ziekenhuis in Kaboel heeft een speciale afdeling voor verbrande patiënten, van wie 90 procent vrouwen zijn. Slechts een kleine minderheid overleeft de verwondingen. Dikwijls worden vrouwen ook in brand gestoken door hun man of schoonfamilie, zegt een arts van het ziekenhuis.

Eermoorden

Selay Ghaffar, voorzitter van Hawca, geeft aan dat “eermoorden een groot probleem blijven die in veel gevallen worden toegedekt door het dorp of de gemeenschap. Het meisje of de vrouw verdwijnt gewoon. In andere gevallen laten de taliban haar stenigen.”

Er zijn ook veel gevallen van foltering bekend. “Sarah Gul werd gemarteld door haar man omdat ze zich weigerde te prostitueren”, aldus Malalai Joya, die als politica in de regio Farah zelf te maken kreeg met geweld. Na een pleidooi in de raad van ouderen tegen de krijgsheren van de taliban, werd Joya geslagen terwijl sommige parlementsleden riepen “verkracht haar”. Het is een bekende zaak in Afghanistan.

Recent verwierf ook de 21-jarige Gulnaz nationale bekendheid omdat ze klacht indiende tegen de politie nadat ze was verkracht door een neef van haar schoonfamilie, die lokaal een machtig man is. In plaats van de dader te arresteren, veroordeelde de politie Gulnaz voor overspel. Om drie jaar gevangenisstraf te ontlopen, moest ze de man trouwen die haar verkracht heeft. Gulnaz weigerde.

Deze morele misdaden worden bepaald door een illegale procedure die niet in de grondwet staat, maar eerder stamt uit vage religieuze concepten. Zo belanden vrouwen die weglopen van huis in de gevangenis, worden verkrachte vrouwen beticht van overspel en zijn vrouwen die weigeren om te trouwen in feite misdadigers.

Karzai

De Afghaanse religieuze leiders hebben recent voorgesteld om de reeds beperkte vrijheid van vrouwen nog verder aan banden te leggen. Een vrouw zou bijvoorbeeld niet met een onbekende man mogen praten, en de echtgenoot zou zijn vrouw mogen slaan als ze niet gehoorzaamt. President Hamid Karzai is alvast gewonnen voor het voorstel.

De internationale gemeenschap, die nog met troepen aanwezig is in Afghanistan, staat erbij en kijkt ernaar. “Tien jaar na de val van de taliban verslechtert de situatie van vrouwen met de dag”, verklaart Bilqis Roshan, een senator die elke dag slecht nieuws te horen krijgt van vrouwen uit haar regio, Farah.

“De meeste senatoren zijn krijgsheren en religieuze fundamentalisten, en dus is het zeer moeilijk om hier te pleiten voor vrouwenrechten”, zegt ze nog.