In mijn blog van 19 juli jl. maakte ik melding van het bericht dat onze overijverige staatssecretaris Dhr. Hendrik Bogaert de jacht had geopend op minder ijverige werklozen die volgens hem de SELOR examens misbruiken door zich in te schrijven en dan niet komen opdagen, dit uitsluitend omdat ze door hun inschrijving hun werkloosheidsvergoeding zouden kunnen behouden.

Ik merkte tevens op dat Dhr. Bogaert zelf iets minder ijverig was om de overijverige ambtenaar Jean Danckaert, erekanselier  bij het Belgische consulaat in Monaco op de vingers te tikken inzake zijn bijdrage aan de Luxumbrella affaire bij BNP Paribas. Een ambtenaar die er een bijberoep als adviseur van bankproducten die ingaan tegen het belang van zijn werkgever m.n. De Staat op nahoud, valt volgens mij toch onder zijn bevoegdheid.

Tevens schreef ik Dhr. Staatssecretaris hierover aan en kreeg het volgende bericht terug.

Geachte,

De staatssecretaris heeft uw mail in goede orde ontvangen en vraagt mij om u te antwoorden.

Hij dankt u uiteraard voor het onderschrijven van zijn aanpak van het misbruik van de examens bij SELOR. Wat uw vraag over Luxumbrella betreft, kan ik u het volgende meedelen.

1.       De staatssecretaris heeft geen weet van een officiële veroordeling en als dit zo is, dan moet het gerecht zijn werk doen en is een strikt optreden gerechtvaardigd.

2.       Indien een veroordeling zou volgen, dient de minister van Buitenlandse Zaken te onderzoeken of dit impact heeft op zijn integriteit en rol als erekanselier en kan de nodige conclusies trekken.

Mvg,

Wilfried Dermul
Privésecretariaat
Staatssecretaris Hendrik Bogaert

Vervolgens verzocht  ik de privésecretaris mij het onderzoekdossier naar de vermeende misbruiken van de werklozen toe te sturen omdat ik graag had geweten op wat hij zich precies baseert om zijn uitspraken over hen te verantwoorden. Tot nader order echter geen antwoord op mijn vraag.

Toen ik de zaak wat aan het  herkauwen was dacht ik plots aan de abortuskwestie waarbij voormalig Koning Boudewijn eind 1990 weigerde de abortuswet te ondertekenen.

Het was de toenmalig eerste minister Wilfried Martens, die destijds tegen Koning Boudewijn de volgende woorden sprak .

“ Sire, zet u eens een dagske ziek. Zo moet ge uw verantwoordelijkheid niet nemen maar blijft ge toch Koning der Belgen met alle premies en toelagen die daarbij horen”.

Of het nu precies deze woorden waren weet ik niet natuurlijk maar daar kwam het wel op neer.

Is dat nu niet net datgene wat sommige werklozen ook doen? Zorgen dat hun boterham verzekerd is en hun positie behouden blijft! Zij het dan dat de ene het uit noodzaak doet en achtervolgt wordt door een overijverige ambtenaar terwijl de andere er zijn afkeer voor de rechtsstaat mee uitsprak maar hierin geadviseerd werd door een andere overijverige ambtenaar.

Waar ik met dit verhaal naartoe wil is in feite het volgende. Is het geen schande dat een staatssecretaris van ambtenaren zaken, na al wat de crisis ons al gebracht heeft nog steeds dit soort pietluttige activiteiten ontplooit en dit in een moment waar een regering er nog steeds niet in slaagt de bankiers, verantwoordelijk voor wat ons vandaag overkomt op een gepaste manier te straffen noch in staat blijkt te zijn de bankensector te hervormen.

Dit alles wijst erop dat we van de huidige coalitie geen heil moeten verwachten in het maatschappelijk debat maar dat ze mee blijven heulen met de nieuwe liberale orde en zienswijze die alleen de minstbedeelden schoffeert wat weinigen ten goede komt.