Soms schaam ik me dat ik dit land van te veel klagers – belastingen, oh we betalen ons blauw – woon. En ik heb het niet over de minstens 15 % onderaan. Van hen valt het te begrijpen.

http://www.armoedebestrijding.be/cijfers_aantal_armen.htm

“Het subjectief armoederisico is een goede aanvulling op de meer objectieve indicatoren. Volgens de EU-SILC 2015 enquête gaven 20,6 % van de Belgen aan moeilijk tot zeer moeilijk rond te komen.”

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160120_02081048

“Sinds 2007 werden we liefst 17 procent rijker. Geen enkel ander land doet beter. 

Crisis? Welke crisis? Als we de waarde van ons vastgoed optellen bij wat we op de bank hebben staan (op spaarboekjes, in kasbons en op zichtrekeningen), als we daar de waarde van onze beleggingen (in aandelen, pen­sioensparen en levensverzekeringen) aan toevoegen en we trekken daar dan onze uitstaande schulden van af (hypotheek­leningen en andere kredieten), dan bezit een gemiddeld Belgisch gezin 450.000 euro.

Dat blijkt uit een Europese studie van ING. In de rest van de eurozone moeten de gezinnen het gemiddeld stellen met 255.000 euro. Daarmee mogen we ons de rijkste gezinnen van Europa noemen.

Advertentie

Sinds het uitbreken van de crisis in 2007 is onze nettorijkdom met een fraaie 17 procent toe­genomen. En in vergelijking met het begin van deze eeuw is de toename nog indrukwekkender: in 2000 bedroeg het gemiddelde vermogen net iets meer dan 250.000 euro per gezin.”

Enkel in Zwitserland en de USA scoort “men” gemiddeld beter.

(Artikel in Newsmonkey)

“Wat is nu juist het probleem met onze spaarboekverslaving?
“De toevloed van spaargeld leidt tot een schadelijke verschraling van het financiële systeem. De banken bieden nauwelijks nog andere spaarproducten op lange termijn aan, zoals kasbons, en financieren ook minder investeringen op lange termijn. Dat is slecht voor de economie en slecht voor de klant. In dat iele financiële landschap hebben vooral de kmo’tain’t- de ruggengraat voor onze economie – weinig alternatieven om zich te financieren: het is bij de bank, of het is op de kin kloppen.

Waarom sparen voordelig is voor het buitenland:
“Het buitenland wrijft zich in de handen bij onze irrationele voorkeur voor het spaarboekje. De expertgroep schat dat buitenlandse banken ongeveer 90 miljard euro Belgisch spaargeld naar het buitenland hebben versluisd. We subsidiëren dus een beleid dat de groei en de concurrentie in het buitenland financiert. Bovendien bestaat de kans dat buitenlandse banken dubieuze schema’tain’topzetten om de goedgelovige spaarder een hoger rendement zonder extra risico’tain’tvoor te spiegelen. En waarom zou de spaarder niet goedgelovig zijn, in het besef dat de overheid borg staat voor 100.000 euro? Kortom, veel voordelen van het spaarboekje zijn voor het buitenland, de risico’tain’tzijn voor de Belgische overheid.”

De Belgen sparen zich dus twee keer arm. Ten eerste is de spaarrente vaak lager dan de inflatie, en smelt de koopkracht van het kapitaal langzaam weg, en ten tweede kost onze monotone spaarcultuur ons groei.”

http://www.killmybill.be/nl/probleem-sparen-trends-160119/

Ik zou heel graag minstens 1000 euro per jaar investeren in nieuwe coöperatieven die het algemeen belang dienen. (Windenergie-aandelen heb ik al voor 7 of 8 000, maar Als 4 miljoen gezinnen gemiddeld hetzelfde zouden doen, zou er 4 miljard op tafel liggen. Het individuele rendement daarvan moet niet zo hoog zijn als het maatschappelijke, maar wel inflatiebestendig. Indien aangevuld met hetzelfde bedrag door de bedrijven en eventueel nog de banken, wordt dat 12 miljard.

Ik heb meerdere ideeën. Nu nog iemand vinden die wil helpen …

Wat een vieze serieuze cirkel … Geld oppotten ook uit angst voor slechtere tijden, en dat leidt tot veel te weinig groei, budgettaire tekorten en politici die er niet uitgeraken, hetgeen de burgers zorgen baart, …

België is kampioen filerijden: Antwerpenen Brussel staan in de top-5 van de meestcongestiegevoelige steden in Europa.En dezefiles nemen jaarlijks nog toe. Willen we onze regioleefbaar en bereikbaar maken, moeten we numaatregelen nemen. Infrastructuur speelt daarbijeen belangrijke rol. Anticiperen op de toekomstigebijkomende verplaatsingen (22% extra wegverkeertegen 2030), kan door onze infrastructuur anderste gebruiken en meer te investeren.Vlaanderen heeft nood aan minstens10 ,5 miljard euro aan investeringen in wegen, waterwegen en spoor om onzeeconomische activiteit en welvaart veilig te stellen.Jammer genoeg behoren we tot de Europese landen waar de overheid het minst investeertin vervoersinfrastructuur.In 2015 investeerden degezamenlijke overheden (federaal, gewesten/gemeenschappen en lokaal) 9,4 miljard euro. Slechts een vijfde daarvan (1,96 miljard euro) werd geïnvesteerd in vervoersinfrastructuur (excl. spoorinvesteringen) – eenpak minder dan de buurlanden, die de helft tot dubbelzoveel meer investeren in vervoersinfrastructuur.
https://www.voka.be/media/21973081/groeipaper_mobiliteitsinfrastructuur_-_goedele_sannen.pdf