Naar zaventem:
Stipt om 06.00 uur klopt mijn broer Patrick op het venster van ons huisje. Dit is als het ware de start van een nieuw avontuur. Valiezen worden in de auto ingeladen en al snel zijn we op weg naar Zaventem. Inchecken, pascontrole, douane, alles verloopt vlotjes en geduldig lezen we een boek in afwachting van vertrek. Klokslag 09.30 uur stijgen we op voor een korte vlucht van 1 uur 30 naar Milaan. Daar hebben we 50 min. om over te stappen op hetzelfde vliegtuig naar dat ons naar Palermo brengt. Een dik uur later landen we op de vlieghaven Falcone-Borsellino, genoemd naar de twee rechters die door de mafia zijn vermoord. Als dat maar goed komt!!!
De pendelbus brengt ons naar het kantoor waar we een huurwagen afhalen voor de komende 18 dagen. We rijden nu in een zwarte Nissan Micra die al vol krassen staat maar blijbaar is dat hier niet ongewoon. Als we naar de vele geschalodderde wagens kijken die hier rondrijden is ons karretje nog redelijk nieuw zo te zien.
Op weg naar Monreale:
We sluiten onze GPS aan en tikken de eerste bestemming in. Monreale, is een buitenstad van Palermo waar we onze eerste nacht op Sicilaanse bodem zullen doorbrengen. Ja man, met de auto rijden is hier geen sinecure. Langs alle kanten, links – rechts, wordt je voorbijgestoken en de claxon is hier blijkbaar het belangrijkste en meest gebruikte onderdeel van de auto. Dat is effe wennen maar al vlug leren we de gebruiken van de lokale bevolking.
Aangekomen in Monreale wroeten we ons door de smalle straatjes op zoek naar ons hotelletje. Ondanks de supersmalle straatjes is tweerichtingsverkeer hier toegelaten. Mogelijk zou hier eens een Lierse Schepen een verkeersplan moeten komen uitdokteren! Met veel getoeter en getier komt uiteindelijk alles wel op z’n pootjes en raken we toch goed terrecht. Ons hotelletje is mooi gelegen op een heuvel van het pittoreske stadje. Vanop het balkon hebben we een schitterend zicht op de veel lager gelegen hoofdstad Palermo, haar haven en de zee. Naar het binneland toe zijn we omgeven door prachtige bergen.
La Cattedrale Di Monreale:
Monreale ligt 8 km buiten Palermo en is beroemd om haar Normandische kathedraal uit 1172-1184. Dit bouwwerk bestaat zowel uit Byzantijnse en Arabische bouwstijlen en dat merk je al heel snel. De Catterdrale is gebouwd in opdracht van Koning Willem II en staat niet alleen bekend om haar mooie buitenkant maar vooral om haar gouden hart.
Bij het binnen komen in dit prachtige bouwwerk valt onze mond gewoon open van verbazing. Magnifieke Byzantijnse mozaïeken bedekken een groot deel van het interieur. Maar liefst 6000 m2 mozaïeken beelden 130 verhalen uit het Oude en het Nieuwe Testament. Maar het meest in het oog springend is het goud wat gebruikt is voor deze wel heel speciale kathedraal. Het is het eqiuvallent van Michelangelo’s Sixtijnse Kapel.
We laten ons ook verleiden om de klim aan te vatten naar het torenzicht. Op onze dooie gemakjes nemen we de trappen en het bijhorende gangencomplex naar het dak van dit impossante gebouw. We worden beloond met een wondermooi zicht over de stad en het aanpalend Benidictijnerklooster met haar omsloten tuin door een galarij van 228 pilaren. Gewoonweg schitterend, vast en zeker een eerste letterlijk en fuguurlijk hoogtepunt van onze rondreis.
Wat je nooit voor mogelijk houdt gebeurt:
Na ons bezoek aan La Cattedrale begeven we ons terug naar onze kamer om wat uit te rusten. Opgefrist wandelen we terug naar het stadje op zoek om een hapje te eten. Daar de Sicilianen nooit vroeg souperen gaan de restaurants pas om 19.00 uur open. We vinden een klein maar gezellig ethablissement waar we voor een schappelijk prijs iets kunnen nuttigen.
We hebben nog maar pas besteld en er komt nog een koppel binnen. Met één oor horen we precies een taal die we herkennen. Ik zeg tegen Sylvie dat het voorwaar Vlamingen zijn. Al snel start het gesprek en je gelooft het niet…. , dit koppel is woonachtig in Koningshooikt, prachtige deelgemeente van Lier voor wie het niet zou weten. Onzer beider verbazing is groot.
Na de uitwisseling van enkele beleefdheden blijken we ook heel wat gezamelijke kenissen te hebben. Wat is de wereld weer klein.
Johan en Christine hebben al een hele fietstocht achter de rug. Hun verhaal van een tocht per fiets door Noordwest Sicilië is verbazingwekkend. We hebben alleen maar bewondering voor dit sportieve koppel. Na de heerlijke maaltijd trekken we samen nog naar een plaatselijk cafe. Het is een prachtige avond vol verhalen van reizen over de ganse wereld. Blijkbaar hebben we met z’n vieren een voorliefde voor Afrika.
Als klap op de vuurpijl komen we aan de weet dat Johan en Christine in hetzelfde hotel verblijven als wij. We wandelen samen terug om de nachtrust aan te vatten. We spreken af om de volgende morgen samen het ontbijt te nuttigen. Voor hen is dat het einde evan een mooie fietsvakantie.
En wij, wij hadden ons geen mooier begin kunnen voorstellen!!!
