Het eerste weekend van augustus trokken 39.000 liefhebbers van een multiculturele muziekcocktail naar Boechout voor alweer een editie van Sfinks Mixed. Het festival gaat elk jaar een stap verder in het aanbieden van een holistische ervaring, wat een rustgevend effect heeft op de festivalbezoekers.

Eén van de enige Belgische festivals die een al even lange geschiedenis kent als Sfinks is Werchter. Beide evenementen zijn al sinds 1975 een jaarlijkse gebeurtenis en vierden dus dit jaar hun 35ste verjaardag. En daar eindigt meteen elke gelijkenis.

Werchter telde dit jaar ongeveer 320.000 bezoekers, het achtvoudige van het aantal festivalgangers op Sfinks. Het multiculturele festival is dus relatief klein gebleven, maar toch kan je het een succes noemen.

Sfeer te over

Sfinks Mixed draait vooral om sfeer, maar kon toch weer uitpakken met bekende namen uit de wereldmuziek: Youssou N’Dour, Goran Bregovic, Buena Vista Social Club en ten slotte Bart Peeters als afsluiter. Sfinks is een klasse op zich.

Door relatief klein te blijven, heb je niet het geduw en gedrang van op andere festivals, noch het gevoel dat de weide na de eerste dag al herleid wordt tot een vuilnisbelt.

Het kalmere ritme maakt dat Sfinks ook geschikt is voor kinderen en ouderen (de paar kindjes die je soms op Werchter ziet, zijn meestal een geval van slecht ouderschap). In het grote kinderdorp konden de kleintjes zich amuseren met springkastelen of met workshops zoals breakdance of hennatattoos maken.

Goede doelen

Ook zie je op Sfinks taferelen die elders ondenkbaar zijn. Er staat bijvoorbeeld een zee van tentjes op de festivalweide en er wordt voedsel aangeboden dat net iets gevarieerder is dan een ‘pak frit’.

Overal staan kraampjes die je bewust willen maken van dit of dat goed doel en er staat zelfs een grote tent op de wei waar de festivalgangers kunnen douchen met milieuvriendelijke wasproducten en water dat opgewarmd wordt met zonnepanelen.

Multicultureel

Sfinks lijkt nog steeds een thuishaven te zijn voor hippies. Het festival weet echter nog op andere manieren zijn multiculturele identiteit in de verf te zetten. Naast de muziekpodia zijn er performancepodia. Opvallend waren vooral de straffe Keniaanse acrobaten van Jungle Arts die, gehuld in tijgervelletjes, een toren vormden met zeven mannen.

Sjamaan

Om de spirituele kanten van de mens aan te spreken, huurde de organisatie een gerespecteerde Koreaanse sjamaan in om het drie dagen lang durende gut-ritueel uit te voeren op het tempelpodium, dat er speciaal voor gebouwd was.

De man staat op de lijst van het culturele erfgoed van Korea en bracht dus zeker een verantwoord optreden, maar af en toe moesten de kleinsten toch wegkijken wanneer hij omging met het varkenskarkas dat centraal stond in een deel van zijn show.

Om echt ‘happy’ van te worden, zoveel multicultureel gedoe en de peace and love die sommige festivalgangers uitstralen. Van Werchter keer je afgepeigerd terug, maar van Sfinks kom je tot rust.

© 2010 – StampMedia – Tekst: Arno Meijfroidt, Video: Sam Heijens en Arno Meijfroidt