Nu de 40 kaarsen uitgeblazen zijn van de feesteditie Folk Dranouter New Traditions, horen we de maandagochtend op de radio een tevreden organisator Bavo Vanden Broeck: ‘we lieten 57 000 mensen meevieren van 5 podia met o.a. de Folk-off en Nekka stage…’. Een festival dat terug mogelijk werd dankzij de vele uren vrijwilligerswerk.
Een sfeerverslag:
Van ‘Folk’ naar meer ‘roots’, ‘traditie’ doorheen de jaren, waar Belgische groepen meer en meer hun plaats krijgen tussen de te ontdekken ‘Folk’groepen van o.a de vier Finse dames van Kardemimmit.
Zanger Jan De Smet (De nieuwe Snaar) was dit jaar gastprogrammeur en zong de artiesten tot op het podium.
Dranouter Folk veranderde de camping, nu liggen ze werkelijk o.a. naast het Lokers Engels Kerkhof, een plaats die 100 jaar terug andere geluiden voortbracht eerst nog van de Geelgors vogel later van ‘duizend bommen en granaten’. Voor sommige artiesten een plaats die vandaag nog altijd inspireert…
Doordat ik moest werken in het psychiatrisch ziekenhuis kwam ik pas tijdens het eerbetoon van Wannes van de Velde toe… Ook toen borrelde WO1 op en met o.a. het lied “De brug van Willebroek”
Toen ik vertrok op het werk hoorde ik op Radio 1 de 57 jarige singer/songwriter Billy Bragg en het bericht dat hij In Flanders Fields musuem in Ieper had bezocht. Wat later op de avond op het podium Kayam:
Bragg: ‘ Ik heb ooit in Hamburg een Joods museum bezocht en zag er een foto van een Duitse joodse man juist voor de start WO1 die blij was om als vrijwilliger naar het front te gaan… en in dacht meteen aan mijn grootvaders dagboek, er stond een foto in met zijn neef, beiden blij met de Declaration of war in hun handen, augustus 1914…. Wel ik kon het niet begrijpen, dat beiden aan het vieren waren,… het ene dat ik kon verstaan na al die jaren uit die 2 beelden is dat moeders en vaders jaren vergaten uit te leggen wat oorlog betekent voor de mensheid, hoe destructief de gevolgen zijn voor de komende generaties, welke prijs we betalen!’
…I was a dockerI was a railway manI was a minerBetween the warsI raised a family In times of austerityWith sweat at the foundry Between the wars I paid the union and as times got harderI looked to the government to help the working manAnd they brought prosperity down at the armoury” We’re arming for peace me boys” Between the wars I kept the faith and I kept voting
Not for the iron fist but for the helping hand For theirs is a land with a wall around it And mine is a faith in my fellow man Theirs is a land of hope and glory Mine is the green field and the factory floor Theirs are the skies all dark with bombersAnd mine is the peace we knew Between the warsCall up the craftsmenBring me the draughtsmen Build me a path from cradle to grave And I’ll give my consentTo any government That does not deny a man a living wage Go find the young men never to fight again Bring up the banners from the days gone by Sweet moderationHeart of this nation Desert us not, we are Between the wars…
Verder maakte Bragg een heldere analyses over de ‘bankenroof’, de migratieproblematiek, het stigmatiseren en het beschuldigen van de vreemdelingen…
Hij schopte ons een geweten: ‘we moeten de echte vijand onder ogen zien, met name onze eigen angst om iets te veranderen, we denken teveel we kunnen er niets aan doen… halt aan de lafheidsziekte van de laatste jaren. Verzet je op een creatieve manier.’
De band speelde o.a. de songs. “No one knows nothing anymore”, enkele Woodie Guthrie covers (“I ain’t got no home”, “All these fascists are bound to me” en “California stars” “Sexuality”, “Greetings to the new brunette”, “Waiting for the great leap forward” en “New England”
Ik had de bedoeling om erna een gesprekje te voeren want de laatste weken is Billy Bragg actief op facebook door zijn solidariteit te uiten met de bevolking van Gaza, hij was geschokt bij de dood van de 4 voetbalspelertjes, de neefjes ‘Baker’ op het strand… Ik had graag gesproken over voetbal tijdens de kerstbestanden WO1 en vandaag in Palestina, mijn ontmoeting met http://www.intal.be/nl/article/palestinian-footbalteam-al-quds-op-bezoek-ieper en de geplande match van de Belgen tegen Israël http://www.intal.be/nl/protest-tegen-israelische-deelname-aan-europees-basketbaltoernooi etc. Maar tot een korte babbel kwam het niet, wel met één van zijn bandleden. Ja, ze hadden maar 30’ het In Flanders Fields museum kunnen bezoeken maar waren zeker van plan om terug te keren… En zoals de meeste Engelsen die komen naar Ieper ging het gesprek over in ‘chocolade en de streekbieren….’.
Ook hoorden we recent dat Bragg samen met The Clash, Mc5, Foo Fighters, Gilmour etc. campagne ondersteunt om de gevangen gitaarlessen te geven als rehabilitatie en dat stalen gitaarsnaren terug mogen in hun cellen. De laatste Folk Dranouter voor gedetineerden vond plaats in 2008…
Dranouter folk steunt dit jaar ‘de Muziekbank’ “ een initiatief van het Streekfonds West-Vlaanderen in samenwerking met Festival Dranouter. Via “De Muziekbank” willen ze middelen inzamelen voor de aankoop van muziekinstrumenten voor kansarme kinderen en/of jongeren in West-Vlaanderen. Het project sluit daarbij naadloos aan bij de actie ‘Een Hart voor West-Vlaanderen’ waarbij ze de voorbije jaren al meer dan 200 projecten voor maatschappelijk kwetsbare kinderen en/of jongeren in West-Vlaanderen steunden.
Op Dranouter Folk riskeerde men een GrAS-boete van de Low impact Man (Eco-politie man van dienst) bij het bezoeken van de vele infostands (Natuurpunt vzw, Acv jongeren, … ) eetstands t.v.v. de Lovie of de Pieper Mobiel etc, of tijdens de animatie van Circus Houtchacha, handgemaakte paardenmolen van Guapa of de hallucinante ‘Boucherie Bacul’, Kartje Kilo etc.. Maar doordat het publiek al jaren opgegroeid is me het sorteren van afval op het festival had Steven Vromman weinig om handen…
Voor de toegankelijkheid kon men terug rekenen op de trouwe ploeg van Intro vzw.
Nieuw dit jaar was een hondenhotel, barbier Den Dries op het terrein en het aanbod van Minifood insecten Bar, dit werd meermaals geproefd en gesmaakt door het publiek. Het gaf tal van ‘kriebelingen’ alsook het optreden van Kouwelier die vroeg op de vooravond de tent voorzag van een samen horend en zingend ‘Circus’. Voor mij het beste concert van deze Folk Dranouter editie.
In de Club stond Joost Zweegers solo nadat hij vrijdag al een set speelde met Novastar. Joost Zweegers speelde sentimenteel, intiem en samen met Pascal Deweze bracht hij een Beatle cover ‘Don’t let me down’.
Erna was het aan Stef Bos, nu wonende in het Meetjesland stond er voor het eerst en lied zich muzikaal o.a. inspireren door Jeroen Bosch schilder van het ‘Narrenschip’, Tolstoj, legde de link met Oekraïne, de chaos van het dagelijks leven, de dwaasheid van de dag…. Hij riep op: ‘om ons niet te laten leiden door de rattenvangers.’ Vecht ergens voor. Ander inspiraties nam hij op in Soweto en Mozambique waar hij op een affiche las ‘de kracht voor verandering’ wat meteen ook de toon zette om het luisterend zittend publiek mee te voeren op heerlijke grooves, op het feest van de bevrijding volgens hem…
Ook de Boliviaan die in Berlijn woont David Lemaitre bracht een mooie set. Zijn 2de lied liet hij inspireren door de gekende natuur onderzoeker Jaques Cousteau. Verder brachten zijn singels Megalomania, Spirals
…rushing for the fast train stuck in the fast lanealways in a hurryare they calling your last name?loose the laces step out of your boots
hungry for the headlines making the deadlines nobody remembers where we buried the land minescruel, they’re all covered up with feathers and glue
the more, the moreyou’re feeding this illusion we need a revolution
a pigeon in the basket a nail in the casketgo to Copenhagen baby try to relax it’s true you know the bruise is getting bigger than you
the lovers on the sidewalk talk with the nighthawksseven politicians that are walking a dead dog choose to call for elections and loose
and the more, the morewe’re feeding this illusion
whatever you feel when you look in the mirroryou’re building up a house of cardsthere is a strong wind blowing on the street outsideand napoleon is looking for a place to hidewherever i go there’s a crack in the pavementfaces with chameleon smileswe’re big, big stars in a one man showcan’t you feel the cold
heavy hearted bastardslook at your passportthey forgot that Dylan will bestriking the last chord soonthere must be 700 ways to get through
choking on a swordfishmake a up a last wish every one is waiting to fall over your side dishon and on and onthey’re gonna take everything when you’re gone
whatever you feel when you look in the mirroryou’re building up a house of cardsthere is a strong wind blowing on the street outsideand napoleon is looking for a place to hidewherever i go there’s a crack in the pavementfaces with chameleon smileswe’re big, big stars in a one man showcan’t you feel the cold
a big slice of the piea big slice of a big, big piea big slice of the pie
whatever you feel when you look in the mirroryou’re building up a house of cardsthere is a strong wind blowing on the street outsideand napoleon is looking for a place to hidewherever i go there’s a crack in the pavementfaces with chameleon smileswe’re big, big stars in a one man showcan’t you feel the cold…
De Italiaanse-Belg Rocco Granata bracht een volledig orkest mee en zoals we hem kennen wilde hij de andere artiesten ook mee op het podium. Hij toonde bewondering voor de andere artiesten zoals Jan De Smet, hij wou dat het publiek meezong en hij genoot van hun ‘zomersproetjes’, hij lied het publiek het uitschreeuwen met het partizanen lied Bella Ciao! Een ode aan ‘De trekzak’ (= accordeon) en het levenslied.
Normaal gingen we de zaterdagavond afsluiten met James Blunt (Ik kocht op de rommelmarkt in Rotselaar de week ervoor nog zijn Cd) & Antwerp Gipsy Ska Okestra maar de nachtrust riep gezien de volgende dag terug op ons werk in het ziekenhuis moesten zijn. Aan de Antwerp Gipsy Ska Okestra band heb ik nog goede herinneringen toen ze de Wittewoede op 9 juni 2011 kwamen steunen (cfr. http://lbc-nvk.acv-online.be/Images/np_gazet_zomer_2011_definitieve_drukversie%5B1%5D_tcm21-250590.pdf).
Hetgeen ik merkte doorheen de sets was de manier hoe artiesten hun gevoeligheid deelden voor het menselijke, de melancholie, het verlangen naar vrede, liefde en vriendschap, ja zelf de link met de wereld van psychisch leiden was er, iets dat ik dagelijks zie op mijn werk….
Daarom hoop ik dan ook dat Te Gek!? 10 jaar Cd volgend jaar een podium mag krijgen op de 41ste editie van Folk Dranouter. Wij zijn er alvast klaar voor 7-8-9 augustus 2015.
Van het zondagprogramma kon ik niets meepikken, wel weet ik dat Dj Bob het festival afsloot met de 40 klassiekers van Dranouter, met o.a. Gas Gas van Goran Bregovic, La belle gigue van André Bialek, A bar in Amsterdam van Katzenjammer, je t’emmène au vent van Louis Attaque, Partytente, regen moase en bier. Ej gie wel zin & I’m in to Folk van The Radios.
Maar misschien kunnen jullie aanvullen?
Met muzikaal plezier, Peter Degand
Foto’s opbouw – festival afbraak zie https://www.facebook.com/#!/photographynopics, dankzij Luc Dombrecht
http://www.radio1.be/programmas/exit/herbeleef-dranouter-2014
Sfeerverslag vorig jaar: http://community.dewereldmorgen.be/blogs/peterd/2013/08/05/een-impressie-van-het-39ste-folkfestival-in-het-west-vlaamse-dranouter-1-408
Bronnen:
http://www.festivaldranouter.be/
http://www.streekfonds.be/de-muziekbank
https://www.facebook.com/billybraggofficial?fref=ts
Kardemimmit is een finse folkgroep gevormd door 4 knappe jonge dames: Maija Pokela, Jutta Rahmel, Anna Wegelius en Leeni Wegelius. Ze bespelen onder meer de Kantele ( Het Finse nationaal muziekinstrument). De groep speelt moderne folkliedjes van eigen hand; zowel met Westerse als Oosterse invloeden met de Reki-stijl, Perhonjoki valley Kantele stijl, Karelian kantele, runoliedjes en archaïsche improvisatie.
http://www.david-lemaitre.com/bio.htm
http://www.pikzpalace.be/ Boucherie Bacul
