1. België gaat niet splitsen. Zoals de splitsing van Tsjecho-Slovakije, Joegoslavië en de USSR, is de splitsing van dit land een seireuze internationale zaak. Niet verbonden met de val van de muur zoals bij de drie genoemde splitsingen, maar verbonden met de neoliberale contra-reformatie. Zolang het Verdrag van Lissabon de voorrang van de EU-wetten op de nationale wetten handhaaft en zolang de Europese grootmachten (Duitsland, Frankrijk, Engeland, dezelfde die België een koning “schonken”) elke wijziging van het statuut van België zonder binnenlandse consensus afwijzen, wordt België niet gesplitst. Die binnenlandse consensus is er niet. En dan vooral niet rond de Belgische Staatsschuld en rond Brussel, de twee hete hangijzers die in het centrum staan van de regimecrisis vandaag. Zonder oplossing voor beide geen splitsing van België.
2. 2. Wat vandaag vooropstaat in het politiek debat is de schrik voor het separatisme, deels het gevolg van de schrik voor armoede, werkloosheid en deels het gevolg van de crisis van het politieke regime waarin de Belgische politieke partijen, zowel in het noorden als in het zuiden van het land, de Belgische staat al decennia beheren.
3. 3. Moest er een democratische meerderheid zijn in dit land om België te splitsen, wie zouden wij zijn om ons daar tegen te verzetten? Die meerderheid is er vandaag niet, ondanks de uitslag van de verkiezingen van 13 juni ll. Maar zowel in het noorden als in het zuiden kan ze er door de gebeurtenissen altijd en onverwacht komen. De verkiezingen hebben wel zowel in het noorden separatistische gevoelens naar boven gebracht en versterkt. Nieuwe verkiezingen zullen die alleen versterken wegens de afwezigheid van een politiek alternatief. Verkiezingen zullen dus in wezen niets oplossen indien de bevolking passief blijft toekijken zoals vandaag en enkel politiek actief is in het stemhokje en niet als burger van deze staat.
4. 4. Ik ben tegen een volksraadpleging over BHV, over de financieringswet, laat staan over iets als “de toekomst van het land”. Zo’n volksraadpleging gaat nog minder oplossen want er is geen consensus over de vraag die moet voorgelegd worden. Moest er uit de regeringsonderhandelingen een vraag te voorschijn komen waarover BDW en EDR die de verkiezingen wonnen het eens zijn dan zou een volksraadpleging wel iets kunnen oplossen. Maar die consensus is er niet. Alles is aan alles gekoppeld. En voor het eerst sinds de eerste staatshervorming ligt alles wat in de onderhandelingen steekt ook open en bloot op tafel. Geen onderhandse afkoopsommen meer voor institutionele spitstechnologie. Net dat voedt de schrik voor separatisme.
5. 5. De Belgische staatschuld en het statuut van Brussel zijn de twee knopen waar het in de onderhandelingen echt om gaat. BHV gaat eigenlijk over de grenzen van Brussel. De financieringswet gaat eigenlijk over de terugbetaling door en de verdeling van de schuldenlast tussen de deelregeringen. Door de blokkering binnen de politieke klasse op deze twee essentiële punten van de Belgische staat zullen vervroegde verkiezingen sowieso gezien worden als een feitelijk referendum over de toekomst van het land. Hetgeen vandaag de crisis doet aanslepen is enerzijds het Belgisch voorzitterschap van de EU, (het beste in jaren…wegens gebrek aan regering !) en anderzijds het gebrek aan politiek alternatief voor de twee leidende politieke krachten aan de formatietafel, NVA en PS. Zonder hen kan geen regering gevormd worden. Zonder plotse veranderingen lijken die twee partijen bij hun bijna geheel gesplitst kiespubliek alleen maar stemmen te winnen bij de schrik voor separatisme.
6. 6.Hoe kan het volk dan toch zijn zeg hebben ? De EU-ministerraad van 28 oktober jl heeft raad gebracht. Olv van Herman Van Rompuy, de man die de communautaire trom rond BHV in gang zette met zijn klacht bij het Grondwettelijk Hof, de man die de Belgische ratificatie manipuleerde van het Verdrag van Lissabon dat hem president van de EU maakte en die sindsdien door de voltallige politieke klasse zowel in het zuiden als het noorden zo goed als heilig verklaard is. De EU-ministerraad stelt voor om op de EU-top van 15 december te beslissen het Verdrag van Lissabon te wijzigen. En dit na het illegale kapitaalfonds van de EU en het IMF om gedurende 3 jaar euro-landen met schuldafbetalingsproblemen te steunen. 2.270 € per inwoner van de eurozone, 750 miljard € in totaal samen met het IMF is ingezet om dezelfde bankiers die de lidstaten redden en die speculeren op Griekse en andere schuld, de afbetaling van die schulden te garanderen. Tegen alle EU-Verdragen in ! Toen de vakbonden en sociale bewegingen dergelijke overheidstussenkomsten aan de nationale begrotingen verankerd wilden zien voor een sociaal Europa klonk het antwoord: illegaal ! Vrijheid van de markten ! Zowel BDW als EDR, samen met alle partijen aan de onderhandelingstafel en in de uittredende regering stemden als laatste in Kamer en Senaat de Belgische Staatswaarborg ( 15 miljard € of meer, 2.270 € per persoon) van België. Zonder ernstig debat. Zonder melding in de media. Zie: http://www.anderepolitiek.be/nieuwecap/modules/news/article.php?storyid=1592. Zowel BDW als EDR, samen met alle partijen in de uittredende regering en aan de onderhandelingstafel, steunden actief maar stilzwijgend het Verdrag van Lissabon. Dat Verdrag maakt ons allen sinds 1 december officieel EU-burger. Het staat gelijk met onze grondwet en voert de voorrang in van de EU-wetten op de nationale en regionale wetten
7. 7. Nu de bankiers dienen ondersteund te worden wegens hun eigen rommelkredieten en hun eigen speculatie op de staatsschuld van de eurolanden, past de EU zijn eigen wetten aan. Onder druk van Merkel en “ eigene Banke zuerst” zal beslist wordt het Verdrag van Lissabon gewijzigd. Zodat euro-landen na afloop van de bescherming door het Europees kapitaalfonds in mei 2013, permanent schuldherschikking kunnen aangaan. Deze aanpassing wordt verkocht met het bespelen van de anti-speculanten gevoelens onder de bevolking ( “ de banken moeten ook betalen”). In werkelijkheid wordt de chantage van de bankiers op de lidstaten en de burgers, via de EU, voortgezet. Zoals aan de “ redding van de euro” wordt aan schuldherschikking drastische saneringen van de nationale begrotingen gekoppeld. De EU-controle op de nationale begrotingen zal worden opgedreven. Nationale begrotingen zullen voor indiening in de nationale en regionale parlementen moeten voorgelegd worden aan EU-technocraten die net als het IMF in Athene en andere landen hun wil opleggen aan de democratisch verkozen instellingen. EU-landen die niet besparen zullen fikse boetes opgelegd worden. Er zal net zodoed gekeken worden naar de historische schuld dan naar het jaarlijks tekort op de begroting. Deze verstrenging van de toepassing van de Maastrichtnormen (60% schuld en 3% tekort tgr het BNP) en het Stabiliteitspact wordt samen met de verdragswijziging op de decembertop goedgekeurd. Onder grote politieke spanning in de hoogste regionen. Onder sociaal verzet van het volk in Frankrijk,Griekenland,Ierland en ander landen. En vooral onder grote bewegingen op de financiële markten. Deze verandering van het Verdrag zal niets oplossen aan het schuldenprobleem noch aan de massa’s rommelkredieten bij de banken. De enige die tot noch toe de rekening gekregen heeft is de bevolking. Zij zal opdraaien voor de staatsgarantie als de bankiers hun geleende geld niet terugkrijgen. Schuldherschikking en staatswaarborgen zijn de stok van de regeringen om massaal de bevolking te plunderen. Land per land komt het volk in opstand. De bankiers leggen de wet op.
8. 8. De crisis van het Belgisch politiek regime is niet te begrijpen zonder de complexe historische taalkundige, communautaire en regionale problemen in dit land die nooit een democratische oplossing vanuit uit volk gevonden hebben. De politieke klasse heeft door 5 staatshervormingen, in de feiten en in de hoofden van de bevolking het separatisme al ingevoerd. Een land met 10 miljoen inwoners, met 9 wetgevende vergaderingen die allen gelijke wetskracht hebben zonder hiërarchie van de wetten, dat is vragen om miserie. De discussie over de financieringswet en de overdracht van de bevoegdheden aan Gewesten en Gemeenschappen zit in laatste instantie strop omwille van de afbetaling van staatschuld. Het gaat om de vraag hoe die schuld te verdelen over verschillende juridisch zelfstandige deel-entiteiten van de staat waartussen geen hiërarchie van wetten bestaat,met elke hun eigen begroting en die allemaal in één begroting die door de EU worden gecontroleerd.
9. 9. Wij kunnen niet toelaten dat de leiders van de EU de wetten aanpassen op maat van de bankiers. Er is geen oplossing voor de armoede, de werkloosheid mogelijk zonder democratische politiek. Als de politici de basiswetten van de staat en de democratie buitenspel zetten om de bankiers te bedienen dan heeft het volk het recht het heft in eigen handen te nemen. Wij eisen een volksraadpleging over de voorgestelde wijzigingen van het EU-Verdrag! De crisis van het regime in België heeft ons op een punt in de geschiedenis gebracht waarbij de toekomst van dit land, het lot van een staatshervorming,het democratisch samenleven in Brussel en tussen gemeenschappen en gewesten, het antwoord op de crisis , rechtstreeks afhangt van de politieke tussenkomst van het volk in andere Europese landen en in België. De sociale strijd die in verschillende landen op gang komt kan enkel vanuit dat perspectief een politiek verlengstuk krijgen. De angst voor het separatisme kan alleen vanuit dat perspectief omgezet worden in een politiek alternatief.
10. 10 Het politieke regime in België is niet in een impasse terechtgekomen omdat het volk niet meer vreedzaam wil samenleven. Maar omdat de Belgische politieke klasse zowel in het noorden als het zuiden de instellingen beheren onder controle van de bankiers en van de EU. De toekomst van de bevolking in dit land hangt letterlijk samen met de stille Europese Staatshervorming die ons wordt opgelegd zonder dat het volk zijn zeg heeft. Nu onze leiders zelf hun eigen wetten overboord gooien en hun politiek regime in stand houden met de schrik voor separatisme is het tijd om het heft in handen te pakken en de wettelijkheid en de democratie te verdedigen . “Omdat het te laat is om te denken dat onze arme instellingen nog kunne werken zonder onze hulp” (Carine Russo):
VOLKSRAADPLEGING NU !Over de wijziging van het EU-Verdrag over overheidsschuld, banken en euro.
