Dinsdag 21 juni 2011

De volksvertegenwoordiger van de oppositie Cheikh Bamba Dièye  (FSDGB eigen partij en burgemeester van Saint Louis)  ketent  zich om 15 u vast aan het hekken van het Parlement (Assemblée Nationale).
Door  deze symbolische daad  verzet  hij zich  tegen het wetsvoorstel voor de installatie van het « presidentieel ticket » (waarbij er twee personen het land leiden nl. de president en de vice president) . Men wil dit donderdag 23 juni in allerijl laten goedkeuren en zo de grondwet wijzigen. Na 15 minuten is door deze actie de  publieke opinie gealarmeerd.
Daardoor onstaat een grote spanning onder  het volk in gans Senegal.

Woensdag 22 juni 2011

De rappers van twee rappersgroepen (Le Fou Malada en Tchad) die een belangrijke rol spelen bij het informeren en mobiliseren van honderdduizenden jongeren worden hardhandig gearresteerd door de oproerpolitie. De rappersbeweging  eist het vertrek van Wade. De beweging “Y en a mar” (we hebben er genoeg van) van deze rappersgroepen is de druppel die de emmer doet overlopen. Farba Senghor (propaganda leider van de PDS) zit achter deze arrestatie.

Donderdag 23 juni 2011

Dag van de goed of afkeuring van het wetsvoorstel;
De gerenomeerde secretaris generaal van Raddho.(organisatie voor de mensenrechten) Alioune Tine (vroeger reeds verbaal bedreigd door de eerste minister) wordt in een straat door ( via Farba Senghor opgetrommelde worstelaars) zwaar toegetakeld. Hij wordt naar de operatieblok van het hospital gebracht.
In gans het land onstaan er haarden van oproer.
De jongeren in Dakar trekken naar het huis van Farba Senghor (propaganda leider  van de  PDS die de o.a . rappers liet arresteren) ze steken zijn huis in brand terwijl hij en zijn vrouw zich nauwelijks aan de volkswoede kunnen ontrekken. Ze  vluchten in het politiekantoor.  De rappers worden asap vrijgelaten.
Overal in de stad zijn groepen vooral jongeren in beweging gekomen, kruispunten worden afgesloten, banden in brand gestoken, huizen van partijbonzen en of de partij in brand gestoken. De revolte krijgt vorm.
Donderdagavond na gewelddadige manifestaties die de stad in rep en roer zetten wordt het wetsvoorsteling “le ticket présidentiel” in allerijl afgeblazen. Straten liggen vol stenen, uitgebrande auto wrakken…

Vrijdag 24 en zaterdag 25 juni 2011

Op het paleis gaan heel wat vergaderingen door geruchten doe, de ronde dat de president zijn eerste minister gevraagd heeft om af te treden.
Iedereen wacht op een verklaring van de President. Er hangt onweer in de lucht. Terwijl ik naar de wijk  Hann trek barst het letterlijk los de eerste regen sinds 9 maanden in Dakar !
Zondag 26 juni 2011
9u  we nemen de weg naar de luchthaven vanuit de wijk Nord Foire opeens is alles geblokkeerd.      100m voor ons rond het rondpunt oproerpolitie en jongeren die grote blokken op de autosneweg leggen en overal rokende banden. Ik doe navraag en probeer terug te keren no way we zitten vast. De rook van het traangas snijdt onze adem af. Via een sluikweg geraak ik aan de andere kant van de autosnelweg het blijken de jongeren van Yoff Layene te zijn daar is een Islamistische sekte die het gemunt heeft op eigendommen van christenen. Het wordt grimmig alsof deze woedende jeugd niet het regime maar andere religies viseert ! Gevaarlijk !
In de straat waar ik een afspraak heb met iemand trokken juist een massa jongeren door de straten en haalden een lokale winkel van een protestant leeg, de kisten en blikjes bier liggen in hopen vertrappeld op de grond, iets verder een ander christen die gas verkoopt, alles wordt gestolen, een restaurant wordt platgebrand en een night club aan diggelen geslagen.De verzamelplaats van de getuigen van Jehova (hun tempel) wordt beschadigd.
15u het is voorlopig kalmer men zorgt ervoor dat de weg naar de luchthaven vrij komt en de jongeren het luchthavengebouw niet bereiken. Ik probeer naar de luchthaven te gaan, over 2km is de snelweg een slagveld, vooral stenen en rokende banden en de oproerpolitie die de jongeren verder bestookt met traangas. Stenen suizen door de  lucht.

Maandag 27 juni 2011

11u eerste reacties van het regime, verwijten naar de media, harde taal het beloofd niets goeds want nooit hebben we de jeugd en vele arbeiders en lagere bedienden en !! boeren !! zo gedecideerd gezien !  De leraars blijven verder staken, de verplegers dokters en verpleegsters werken enkele dagen per week enkel voor urgenties, elektriciteit is er nauwelijks (de jongste 3 dagen hadden we 4 uur elektriciteit) dus winkels, haarkappers, zelfstandigen, artisanen.. niemand kan aan de slag!