Seksistische wetgeving blijft onuitroeibaar

Seksistische wetgeving blijft onuitroeibaar

In talloze landen bestaan nog steeds discriminerende wetten tegen vrouwen, inclusief wetten die polygamie, verkrachting binnen het huwelijk, ontvoering en geweld toestaan. Vrouwenrechtengroep Equality Now klaagt in een nieuw rapport tientallen landen aan.

donderdag 19 februari 2015 15:23
Spread the love

Volgens
de organisatie Equality Now worden onder meer Kenia, Mali, Iran,
Saoedi-Arabië, India, de Democratische Republiek Congo (DRC) de
Bahama’s, Malta, Nigeria en Jemen genoemd als landen die nog steeds
wetten hebben die in strijd zijn met internationale conventies en
VN-verklaringen.

Antonia
Kirkland, juridisch adviseur van Equality Now, zegt dat het gaat om
wetten die vrouwen en meisjes gedurende hun leven op verschillende
manieren belemmeren of schade berokkenen. “We dringen er niet
alleen bij deze landen, maar bij alle regeringen in de wereld, op aan
om discriminerende wetgeving op basis van sekse af te schaffen.”

Hiertoe
werd al opgeroepen tijdens het Beijing Platform for Action in 1995.
De Algemene Vergadering van de VN bevestigde in 2000 nog eens de
noodzaak voor verandering en noemde als streefdatum 2005. “Dat
is niet gelukt, maar het is bemoedigend dat de VN vrouwenrechten nog
steeds als prioriteit zien, ook voor de nieuwe
ontwikkelingsdoelstellingen na 2015”, zegt Kirkland.

Culturele
excuses

In
2015, twintig jaar na de historische Vrouwenconferentie in Peking,
blikt de organisatie VN-Vrouwen terug op de mislukkingen en successen
van de afgelopen jaren. In de nieuwe studie wordt gewezen op het
bestaan van tientallen discriminatoire wetten, waarvan sommige zelfs
recentelijk zijn uitgevaardigd.

Op
Malta is een man niet strafbaar als hij een vrouw ontvoert en daarna
met haar trouwt. In Nigeria is “geweld door een echtgenoot met
het doel zijn vrouw te corrigeren” toegestaan. In de
Democratische Republiek Congo is de vrouw “verplicht om samen
met haar man te leven en hem overal waar hij wil wonen te volgen”. In Guinee mag een vrouw een zelfstandig beroep uitoefenen “tenzij
haar man daar bezwaar tegen heeft.”

Sanam
Anderlini, directeur en oprichter van het International Civil Society
Action Network (ICAN), zegt dat er sprake is van hypocrisie en
dubbele standaarden. Niet alleen als het gaat om de Conventie inzake
de Eliminatie van Alle Vormen van Vrouwendiscriminatie (Convention on
the Elimination of All Forms of Discrimination against Women

CEDAW) of het Beijing Plan of Action, maar ook als het gaat om de
Universele Verklaring van de Rechten van de Mens die alle landen
ondertekend hebben.

Volgens
Anderlini wordt het probleem verergerd door een gebrek aan gelijkheid
aan de basis, zoals ongelijke betaling van werk in de
VS. Dat zoveel landen weigeren zich te houden aan hun beloften, leidt
ertoe dat de lat laag blijft liggen. “We moeten dit bij de naam
noemen: het gaat om universeel goedgekeurd seksisme”, zegt ze.

Vaak
worden culturele excuses aangevoerd om verandering tegen te houden,
zegt Anderlini. “Gezien de verwerpelijkheid van dit argument,
moeten we eerlijk zijn: het is seksistisch en gaat om macht.”

Polygamie

Het
rapport wijst erop dat Kenia recentelijk een nieuwe huwelijkswet
heeft aangenomen die polygamie toestaat, ook als de eerste vrouw daar
geen toestemming voor geeft. Mali reviseerde de familiewet in 2011,
maar liet die gelegenheid onbenut om de discriminatoire
“gehoorzaamheid van de vrouw” en andere provisies uit 1962
te verwijderen. In de nieuwe Iraanse Strafwet uit 2013 staat nog
steeds dat het getuigenis van een vrouw minder waard is dan dat van
een man.

Antonia Kirkland
van Equality Now zegt dat de rechten van vrouwen en meisjes beschermd
moeten worden zodat ze een gelijke start kunnen maken in het leven en
hun mogelijkheden kunnen benutten. “Zonder gelijkheid in de wet,
kan er nooit gelijkheid in de samenleving bestaan.”

Momenteel
is de VN-commissie inzake de Eliminatie van Vrouwendiscriminatie
bijeen in Genève om rapporten van verschillende van de 188 partijen
van de conventie te beoordelen, onder meer om bij Azerbeidzjan,
Gabon, Ecuador, Tuvalu, Denemarken, Kirgizië, Eritrea en de
Malediven te kijken naar de implementatie van het CEDAW-verdrag.

Kolonialisme

Volgens
Anderlini levert een nauwkeurig onderzoek van de geschiedenis,
religie en tradities van veel landen genoeg bewijs op over
vrouwenrechten en gelijkheid. Die bewijzen worden echter uitgewist
door degenen die de geschiedenis interpreteren en hervertellen –
meestal mannen.

De
islam bijvoorbeeld, zegt Anderlini, zegt niet alleen dat vrouwen en
mannen als gelijken zijn geschapen, maar roept ook specifiek op tot
gelijke rechten op het gebied van onderwijs en betaling. “Als we
naar landbezit kijken, waren het de Victoriaanse kolonialisten die
hun versie van het erfrecht oplegden, namelijk dat bezit naar de
oudste zoon gaat. In veel landen bestond destijds nog collectief
eigendom en een matrilineaire traditie waarbij een zoon of dochter
lid wordt van de familie van de moeder.”

Cultuur
is in de geschiedenis nooit statisch geweest, zegt Sanam Anderlini.
Dezelfde mensen die gelijke rechten voor vrouwen verwerpen omdat die
“buitenlands, westers, koloniaal of immoreel” zouden zijn
of vragen om geduld of respect voor culturele gevoeligheden, “hebben
geen moeite met het gebruik van westerse medicijnen, wapens,
technologie, onderwijs, media, Viagra en pornografie”.

Die
zaken hebben een veel schadelijker invloed op hun cultuur, religie of
traditie dan vrouwenrechten zoals het recht om te erven, het recht op
gelijke beloning of om burgerschap over te dragen op de kinderen,
concludeert ze.

Bronnen:
Sexist
Laws Still Thrive Worldwide

Why Are Countries Taking So Long to Change Their #Unsexylaws?

Equality Now launches Beijing+20 campaign targeting sex discrimination in the law

take down
the paywall
steun ons nu!