De film Hasta La Vista is momenteel in de bioscoop. Het gaat over drie vrienden Lars, Philip en Jozef die samen op vakantie willen gaan naar een bordeel in Spanje. Lars en Philip zijn rolstoelgebruikers. Jozef is blind. Net zoals gewone mensen hebben zij behoefte aan seks. De drie jongens kunnen dat verlangen niet invullen. Daarom zoeken zij het zelf uit. Ondanks dat hun ouders bezorgd zijn.Seks is een primaire behoefte van iedereen. Beperking of niet. Ik, de schrijver van dit artikel heeft autisme en een normale begaafdheid. Die wensen zijn bij me ook aanwezig. Omdat die film nu uitkomt, als ik als ervaringsdeskundige een combinatie over de mening van de film en mijn eigen ervaringen schrijven.
In het begin van de film vertellen de drie jongens dat ze willen “poepen”. De reacties komen dan raar over, omdat zij dat tijdens een feestje in het openbaar vertellen. Eigenlijk is dat onbeleefd, maar als puber met hormoonwisselingen heb ik dat ook wel eens gedaan. Toen las ik ook stiekem veel seksboekjes, want ik wou veel meer weten dan de biologisch seksles in de klas.
Ik was ook tijdens mijn internaatsjaren in het BUSO op school verliefd geweest op een jongen. Tongkussen, strelen, knuffelen moest stiekem gebeuren, want het mocht daar niet. De jongen wilde wel echt coïtus met me, maar ik weigerde telkens. Uit angst om zo jong zwanger te geraken. En ook voor eventuele soa’s. De pil durfde ik ook toen niet aan mijn ouders vragen. Maar nu neem ik die al tien jaar.In het BUSO waren de meeste jongeren minder begaafd als ik. Daarom waren zij niet op de hoogte van de dingen die ik allang wist over seks. En begreep die verliefde jongen mijn intenties niet.
Zelfs heb ik al jaren geen lief, maar ik zoek er niet dwangmatig meer naar zoals vroeger. In mijn puberjaren dacht ik dat het zo hoorde. Ik ben tevreden zonder lief. Als er toevallig iemand als lief tegenkom, dan laat ik mijn gevoelens komen. Zonder elkaar te frustreren. Dwangmatig zoeken lijdt je tot meer frustraties!
Nu woon ik onder begeleiding in een huis met 3 andere personen met autisme en een normale begaafdheid. Daar wordt seks ook niet zomaar met de begeleiding over gesproken. Dat onderwerp is privé en dat wil ik zo houden. Zij moeten daar niet mee moeien.
De film Hasta La Vista lijkt eerder op een tragikomische roadmovie dan een seksfilm, omdat de scènes in het bordeel pas laat in de film komen. Ik had meer gevoelens over seks in de film verwacht, maar toch heb ik genoten van de film, terwijl het verhaal soms als stressvakantie aanvoelde.
Voor me persoonlijk gaat seks met een prostituee wat te ver voor me, want ik kan niet genieten van seks zonder liefde. Zeker met een vreemde. Ook niet met een sekshulpverlener. Ik heb het nooit uitgeprobeerd, maar volgens me voelt dat onnatuurlijk aan. Ten tweede kost me dat ook te veel geld, in verhouding met mijn inkomen omdat ik dat nodig heb voor mijn voeding, huur, kleren, mijn hobby’s te kunnen betalen. Dat vind ik veel belangrijker dan een gedwongen one night stand op afspraak. Ook de (betaalde) datingsites zie ik ook niet zitten, omdat er veel mannen zitten die liegen en enkel op boem boem boem uit zijn. Die aanbiedingen ben ik kotsbeu.
Voorlopig ben ik als gelukkige single nog altijd blij. Verliefdheid komt en gaat zoals het is. Je kunt dat niet dwingen. Als de vonk er is, is ze er. Is er niet, laat die uitdoven. Met een dwang is niemand iets mee. Als ik verliefd wordt, laat ik me spontaan gaan. Of mijn omgeving ertegen of niet. Maak je niet druk over orgasmes, ontmaagden, enz… want dat komt vanzelf. Al die gevoelens zijn trouwens normaal, en dat kan men niet tegenhouden!!!
