Schandaal Samusocial: de absolute wereldvreemdheid van Peraïta en Mayeur

Je hebt schandalen en je hebt het Samusocial-schandaal. Hoe krijgen socialisten uitgelegd dat ze zich verrijken met geld dat bestemd is voor daklozen?

woensdag 7 juni 2017 14:32
Spread the love

Even terugspoelen in de tijd. We zijn december 2013. De olijke PS-burgemeester Freddy Thielemans wordt richting uitgang gemanoeuvreerd. Hij moet – volgens het scenario dat de PS voor de stad Brussel in gedachten heeft – vervangen worden door Yvan Mayeur, die tot dan OCMW-voorzitter was.

Maar het bewind van Mayeur start onder een slecht gesternte. Hij komt nog voor hij de burgemeestersjerp krijgt omgegord in het ‘schandaal-Peraïta’ terecht. Pascale Peraïta was toen directrice van de vzw Samusocial die zich bezighoudt met de opvang van daklozen. Een rapport van de inspectie had aan het licht gebracht dat Peraïta daarvoor een brutosalaris van 192.705,34 euro per jaar kreeg. Dat was nog niet alles. Peraïta betrok boven dien een appartement van het OCMW dat voorbehouden was aan mensen met een laag inkomen. Een appartement dat bovendien gerenoveerd werd met subsidies. Mayeur zag zich verplicht om de subsidies terug te eisen en Peraïta nam ontslag als directrice.

Maar Peraïta is een overlever. Ze werd meteen aangeduid als de vervanger van Mayeur als OCMW-voorzitter. Overleven had Peraïta al eens gedaan in 2001. Toen raakte bekend dat zij 150.000 Belgische frank, een gift van een synagoge, in het zwart had uitgedeeld aan het personeel. Niet aan alle personeelsleden: sommigen kregen 15.000 frank, anderen 1000 en nog anderen helemaal niets. Peraïta moest opstappen, maar Mayeur greep in, veranderde de structuur van de vzw en plaatste zijn jeugdvriendin terug aan het hoofd.

Niet gratis

Als OCMW-voorzitster kwam ze samen met burgemeester Mayeur in 2013 terug in de raad van bestuur van Samusocial. Daar liggen de wortels van het huidige schandaal. Gezien hun voorgeschiedenis was het te verwachten dat Mayeur en Peraïta niet gratis in die raad van bestuur zaten.

Het schandaal barstte vorige week los toen bleek dat de leden van de raad van bestuur samen 60.000 euro aan zitpenningen opstreken. 56.000 euro daarvan gaat naar vier leden (voorzitter Michel Degueldre, Yvan Mayeur, Valérie Vierset die kabinetchef is van Peraïta en Peraïta zelf).

Het is die Degueldre die zich vervolgens volledig vastrijdt in absurde communicatie. Samusocial draait voor 98 procent op overheidsmiddelen. Degueldre herinnerde zich het schandaal van Publifin en wou de critici te snel af zijn. Hij verzekerde dat de bestuurders niet betaald zijn met subsidies. “Alles komt van giften”, zei hij.

Het toont de wereldvreemdheid van een politieke klasse die zich al decennia in allerlei overheidsvehikels heeft genesteld. Als excuus vond Degueldre dus niets anders dan het argument dat hij en zijn drie collega’s zich 56.000 euro laten uitbetalen van de giften die nobele Brusselaars storten in de waan dat zij daarmee daklozen helpen. Samusocial ontving vorig jaar 180.000 euro aan giften. Eén euro op drie daarvan gaat dus naar vier bestuurders die allemaal al een goedbetaalde job hebben.

Communicatiesoap

Het was nog niet het einde van de communicatiesoap. Hoe kwam men aan dat bedrag van 56.000 euro. Eerste communicatielijn: dat zijn zitpenningen voor vergaderingen, 140 euro per vergadering en tien vergaderingen per maand. Alleen zijn er geen verslagen van die vergaderingen en leek het ook twijfelachtig of een drukbezette OCMW-voorzitster en burgemeester tien keer per maand tijd hebben voor een vergadering. En wat dan met de zomermaanden? Werd er in juli en augustus ook tien keer vergaderd?

Dan maar overschakelen naar communicatielijn twee: het ging om een forfaitair bedrag want er werd ook vergaderd per mail en per telefoon. Mayeur kreeg in 2016 (hij stapte begin 2017 op) 18.900 euro en Peraïta streek 17.080 euro op.

Op de gemeenteraad van dinsdagavond werd de communicatie nog maar eens aangepast. Nee, die 56.000 euro kwam niet uit giften, maar uit de eigen middelen van de vzw. Bedenkelijk want zowel in 2014 en 2015 stonden die eigen middelen in het rood.

Op die gemeenteraad verborg Mayeur zich achter een muur van stilte. Hij liet het vuile werk opknappen door Peraïta. Die schaamde zich niet om dan maar de daklozen als chantagemiddel te gebruiken. Als jullie zoveel kritiek hebben op Samusocial moet iemand anders dan maar de daklozen opvangen, liet ze weten.

Straatdoden

Vorig jaar stierven in Brussel 72 thuislozen. Daarmee werd het trieste record van 2015 verpulverd. Het Collectief Straatdoden wijst de overheid met de vinger. Er zijn gewoon te weinig betaalbare woningen in Brussel en het leefloon is te laag. De opvang die Samusocial organiseert, noemen zij een initiatief dat de gewetens sust maar fundamenteel niets oplost.

Of Mayeur zal kunnen standhouden is onduidelijk. Mayeur kon zelf burgemeester worden door een andere PS-clan – die van Philippe Close – uit te schakelen. Die Close wacht nu waarschijnlijk zijn kans af. Maar voor de echte aardverschuiving is het wellicht wachten op de gemeenteraadsverkiezingen van 2018.

take down
the paywall
steun ons nu!