Gisteravond mijn tweede en laatste Raad van Bestuur van het Havenbedrijf. Op de agenda de concessie aan de zeer dubieuze Saoedische financiers van ERS. Aan de ingang staan een twintigtal PVDA’ers te manifesteren. Dat maakt de sfeer lichtjes meer gespannen dan wat ze daar gewoon zijn. Het zou de eerste maal zijn in jaren dat zoiets gebeurt.
Ik argumenteer uitgebreid voor een boycot van Saoedie-Arabië en citeer Mia De Schamphelaere uit haar opinie op deredactie.be onder de titel: “Ook wij voeden de IS-ideologie”. Mia is eresenator en partijgenoot van voorzitter Van Peel en schrijft:
“Het rechtsverkeer in Saoedie-Arabië wordt geregeld door de meest strikte toepassing van de Sharia. Voor overtredingen zijn er lijfstraffen, stokslagen of zweepslagen in het openbaar, of de doodstraf, uitgevoerd in het openbaar door steniging of onthoofding. De doodstraf wordt ook uitgesproken voor handelingen die voor ons tot de fundamentele individuele vrijheden behoren, zoals voor het afvallen van het geloof of het onderhouden van homorelaties. De scherpe scheiding tussen mannen en vrouwen en de mensonterende discriminatie van de vrouwen wordt door mensenrechtenorganisaties als de nieuwe apartheid aangeduid. Eigenlijk is dit alles geen groot geheim. Het is wereldwijd bekend dat in Saudi-Arabië zowat het meest verschrikkelijke regime ter wereld heerst.(…) Nu blijkt dat de oorlog tegen de barbaarse IS-terreur niet alleen beslecht kan worden met wapens, maar vooral een strijd is om de “ hearts en minds” van radicaliserende jongeren in onze westerse steden terug te winnen.(…) Het apartheidsregime van Zuid-Afrika sneuvelde 25 jaar geleden niet alleen door het moedig verzet van enkelingen, maar ook onder druk van een wereldwijde economische boycot en de verbanning van het land uit alle internationale organisaties. Als we maar een beetje van de moed van een Mandela konden opbrengen, dan zouden we misschien in staat zijn om tegen Saudi-Arabië te zeggen : ‘ Zolang niet alle mensen als mens gerespecteerd worden in uw land, hoeven we uw olie of geld niet.’ “
“Het is wereldwijd bekend dat in Saudi-Arabië zowat het meest verschrikkelijke regime ter wereld heerst” (De Schamphelaere)
Ik hoopte dat haar striemende aanklacht tegen Saoedie-Arabië zou inwerken op het geweten van haar ‘Christelijke’ partijgenoot Marc Van Peel. Maar nee, Van Peel: “De taak van de raad van bestuur is om dit dossier technisch en financieel uit te werken. Wij moeten zien of dit haalbaar is en of dit een valide partner is. Maar daarbij wil ik wel stellen om op te letten niet te ver mee te gaan met hysterische reacties.” Daarop komt Bart De Wever ongevraagd en op boertige wijze tussen: “Zijn er zo nog landen meneer Van Duppen, die ge wilt boycotten, China misschien?”. Voor De Wever is dus de steun van Saoedie-Arabië aan de IS-terreur een non-issue voor het havenbedrijf.
“Zijn er zo nog landen meneer Van Duppen, die ge wilt boycotten?” (De Wever)
Ik repliceerde: “Dit is geen hysterie maar zeer ernstige feiten. We hebben hier te doen met een dictatuur die meer hoofden afhakt per maand dan IS op een jaar. Er staan binnenkort 50 executies gepland, volgens Amnesty merendeels van sjitische opposanten die bekentenissen hebben afgelegd onder foltering. Op 17 november veroordeelde het Saoedi-Arabische gerecht de Palestijnse dichter Fayadh tot de dood door onthoofding wegens afvalligheid en godslastering. Amnesty International verzamelde reeds honderdduizenden handtekeningen onder een petitie tegen deze doodstraf. Op 17 december verloopt de periode van 30 dagen waarin de Saoedische koning gratie kan verlenen. Wanneer hij dat niet doet, volgt de executie naar alle verwachting zeer snel. Het gaat niet alleen om de familie Al Issa of Saleh Kamel die betrokken zijn bij de geplande investering en die staat op de fameuze ‘Golden Chain’ van de FBI, een lijst met twintig steenrijke Saoedische financiers van Al Qaeda. Het gaat om het Saoedische regime als dusdanig. Zolang wij dat regime blijven steunen blijven wij mee verantwoordelijk voor de financiering en ondersteuning van de meest gewelddadige jihadi-terroristen. Het is tijd voor een algemene boycot van Saoedi-Arabië, in plaats van het grote petrogeld voor te laten gaan op principes. Daarom vragen wij met aandrang om deze concessie niet goed te keuren.”
Van Peel: “Uw politieke vragen moeten op andere niveau’s behandeld worden, Vlaams, Federaal of zelfs Europees”.
Ik antwoordde opnieuw: “Bedrijven kunnen een kaai in concessie nemen, als ze aan een aantal economische, sociale, ecologische én ethische voorwaarden voldoen. Zo weigerde dit havenbedrijf vorig jaar de overname van Antwerps Ship Repair door het Italiaanse Palumbo, omdat Palumbo volgens de haventop ‘banden met de maffia’ zou hebben. Wat kan voor de maffia, moet kunnen voor het Saudische regime dat heel wat meer doden op haar geweten heeft.”
Toen overheerste het tumult op deze Raad van Bestuur. Ik hoorde Annick de Ridder iets schreeuwen en een ander bestuurslid riep: “Dit is een Raad van Bestuur, geen café”. Van Peel ontkende straal dat het zo met Antwerps Ship Repair zou verlopen zijn.
