Boetes zullen ouderbetrokkenheid niet stimuleren
Het recente voorstel om ouders te beboeten omdat ze niet aanwezig zijn op het oudercontact kan allerminst op de steun van de ouderkoepel van het GO! onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap rekenen. Ouders sanctioneren omdat ze ogenschijnlijk minder betrokken zijn zal het omgekeerde effect hebben. Ouderbetrokkenheid moet positief zijn, niet negatief.
Gaan onze volksvertegenwoordigers de nederlaag toegeven? Voelen zij zich zo machteloos dat zij daaraan uitdrukking willen geven door de mensen te gaan straffen wanneer zij niet beantwoorden aan onze verwachtingen inzake ouderbetrokkenheid? GO! ouders pleit steeds voor een positieve benadering van ouderbetrokkenheid en is dus teleurgesteld dat er geopperd wordt om administratieve boetes op te leggen wanneer ouders niet komen opdagen voor het oudercontact.
Het is gemakkelijk om te stellen dat ouders ‘verplicht’ moeten worden om zichtbaar betrokken te zijn bij het onderwijs van hun kind. Maar dit omzetten naar de praktijk is niet zo’n gemakkelijke opdracht, en kan enkel uitgevoerd worden door dit onder de publieke aandacht te brengen en de belangen van de betrokkenen voorop te stellen. Terwijl er reeds vooruitgang geboekt is in het omzetten van vage idealen naar concrete ideeën hebben we nog steeds een lange weg te gaan. De engagementsverklaring tussen ouders en school wordt in het GO! over het algemeen als een goede maatregel gezien. De engagementen maken ouders bewust van de cruciale rol die ze spelen in het onderwijs van hun kind. Sommige scholen maken samen met de ouders een charter op in het kader van de engagementsverklaring. Daarin worden verdere afspraken uitgewerkt en wordt er ten volle een klimaat gecreëerd waarin de ouders hun engagementen kunnen opnemen. Voor wie niet naar het oudercontact kan komen, wordt een andere oplossing gezocht. Voor boetes is er in het charter geen plaats.
De afspraken zijn informeel, berusten op de goede wil van de partijen en net daarom worden ze door iedereen positief onthaald. Dat ze niet afdwingbaar zijn hoeft dus geen obstakel te vormen. Het juridiseren van het onderwijs is geen goede ontwikkeling, maar dat neemt niet weg dat de verleiding om ze toch door te zetten blijkbaar moeilijk te weerstaan is.
Niet toevallig wordt weer eenzelfde groep geviseerd met deze voorstellen. GO! ouders heeft er echter in een vorige nieuwsbrief (juni 2010) reeds op gewezen dat het feit dat deze ouders zich niet op school vertonen niet automatisch betekent dat ze helemaal niet betrokken zijn bij het onderwijs van hun kind. Niettemin moeten zij toch gesanctioneerd worden omdat sommigen vinden dat ze op school aanwezig moeten zijn. Gaat dat uiteindelijk de schoolse prestaties van de leerling verbeteren, of gaat het verplichten van deze aanwezigheid het oudercontact uithollen tot een formaliteit waar ouders tegen hun zin naartoe komen? Misschien moeten wij ons afvragen of de echte oplossing wel een mentaliteitswijziging van hun kant is, misschien moeten wij onze denkwijze veranderen? Een eerste oefening kan zijn om eens naast elkaar te leggen wat iedereen verstaat onder ‘betrokkenheid’.
Daarnaast loont het om zich een aantal vragen te stellen. Wat met grote scholen van bv. 800 leerlingen, die dan plots 1600 ouders over de vloer zouden krijgen? Wie gaat de administratie opnemen? Hoe zal het opleggen van boetes en dus het wegnemen van financiële middelen op lange termijn de kinderen ten goede komen? Is het opleggen van dergelijke standaarden voor het gedrag van ouders geen inbreuk op hun persoonlijke levenssfeer? Ligt het probleem ook niet bij een maatschappij die enkel en alleen een diploma als zaligmakend ziet? Het beleid is het aan die ouders vooral verschuldigd om na te denken over het naar buiten brengen van de talenten van de leerling in plaats van de ouders. We zijn het aan alle ouders verschuldigd om doordacht te werk te gaan en niet de gemakkelijkste uitweg te zoeken voor een moeilijk probleem.
Laat ons niet doeleinden verwarren met methodes. We moeten steeds blijven nadenken over ouderbetrokkenheid op een positieve manier, we moeten durven experimenteren en vooral blijven proberen. De Vlaamse Regering en het Vlaams Parlement kunnen daarin rekenen op de trouwe en onbeperkte steun van GO! ouders in het samen bewerkstelligen van een zo effectief mogelijke ouderbetrokkenheid.
