Ryanair-topman O’Leary stuurt aan op ultieme krachtmeting met zijn personeel

De dreigementen en het geblaf van Michael O’Leary, de ceo van Ryanair, blijken alleen maar olie op het vuur. In Ierland, de thuisbasis van Ryanair, gaan de piloten vrijdag voor de vierde keer op korte tijd staken. Een week later volgt een staking van de Zweedse en de Belgische piloten. Ook in Nederland en Duitsland dreigen de werknemers van Ryanair met werkonderbrekingen.

woensdag 1 augustus 2018 18:08
Spread the love

Dit is de zomer dat het grote publiek de wanpraktijken van lagekostmaatschappij Ryanair leert kennen. Personeel laten werken aan Ierse arbeidsvoorwaarden zodat ze in België geen recht hebben op pensioen, werkloosheids- of zwangerschapsuitkeringen? Enkel betaald worden als het vliegtuig in de lucht hangt en dus niet als de passagiers instappen of als er moet gewacht worden op een vrije vertrekbaan? Bij Ryanair kan het allemaal.

Eind vorig jaar beloofde Ryanair eindelijk de vakbonden te erkennen als gesprekspartner. Maar van gesprekken kwam er niets in huis. In Zweden bijvoorbeeld was er een poging tot ontmoeting op 10 april, maar Ryanair weigerde het gesprek met de delegatie die door de werknemers werd verkozen. Ze wilden liever zelf de vakbondsdelegatie samenstellen.

In Ierland werd om die redenen al drie keer gestaakt in juli. Vorige week was dat ook het geval in Spanje, Portugal, Italië en ons land. Vrijdag volgt een vierde Ierse staking. De Belgische en Zweedse werknemers deden een stakingsaanzegging voor 10 juli.

O’Leary reageerde fors op de stakingen. In Ierland wil hij 100 piloten en 200 andere personeelsleden verplichten om te verhuizen naar Polen. Belgische werknemers die het werk neerlegden kregen een brief waarin gemeld werd dat ze onwettelijk afwezig waren en daardoor de bonus verliezen en hun kansen op promotie verspeeld hebben.

“Wij zijn de ultieme opportunistische vliegtuigmaatschappij”, zo klopte O’Leary zich deze week nog op de borst tijdens een persconferentie. Hij stuurt dus zelf aan op een krachtmeting, maar lijkt de tegenstand te onderschatten. Of zoals vakbondsman Koen Dries (LBC-NVK) het op Radio 1 zei: “Hij leert niet dat hij moet overleggen met zijn personeelsleden. Hij hoopt blijkbaar dat mensen zullen stoppen met hun acties als hij ze beledigt, maar het omgekeerde is waar: ze worden bozer en bozer. Het risico bestaat eerder dat de acties zullen uitbreiden en verharden dan dat ze gaan stoppen. Als men zich nu laat afblaffen na alle inspanningen die men gedaan heeft, dan is het opnieuw 10 jaar kommer en kwel voor de werknemers.”

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!