De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Rusland: “Het Verdrag van Peking in plaats van het Warschaupact”

Rusland: “Het Verdrag van Peking in plaats van het Warschaupact”

donderdag 3 februari 2022 18:34
Spread the love

Een ongegeneerde Russische kijk op het conflict met de Navo en Oekraïne

Onderstaand artikel verscheen in het Russisch op de website van VPK-news.
VPK-news is een site en een tijdschrift van de militaire Russische Industrie, die natuurlijk erg verbonden is met het Russisch bewind en de militaire top

Er wordt veel geschreven in het Westen over de crisis in Oekraïne. Ook zeer kritische artikels die de oorlogspolitiek van de VS NAVO bekritiseren.
Maar onderstaand artikel geeft wel een originele kijk op hoe “het diepe Rusland” de huidige crisis beoordeeld.

In het eerste deel analyseert VPK-news de huidige gespannen situatie met zeer veel zelfvertrouwen: Rusland wil geen oorlog maar eist wel haar rechten op. Het is niet bang voor een eventueel gewapend conflict.
In het tweede deel legt VPK-news uit welke troeven Rusland bezit en waarom Rusland samen met China het initiatief voor de uitbouw van een multipolaire wereld kan blijven nemen.

De meerderheid van de Russische bevolking, die erg vaderlandslievend is, steunt naar alle waarschijnlijkheid de voorstellen in dit artikel om Rusland te beschermen, alhoewel die voorstellen natuurlijk in de eerste plaats de belangen van de heersende klasse en elite in Rusland dienen.

De overname van dit artikel betekent niet dat ik met alles akkoord ga. Verre van daar. Maar (ik herhaal het) het geeft een kijk op hoe Rusland de huidige crisis en de wereld bekijkt.

Frans De Maegd
met dank aan Irina Malenko voor de vele Russische en Wit-Rusland artikels.

Rusland heeft zeer serieuze instrumenten om de Westerse tegenstanders onder druk te zetten

Konstantin Sivkov, 31 januari 2022.

https://vpk-news.ru/articles/65611

Rusland heeft het Westen voorstellen gedaan om de militaire spanningen in de Europese regio te verminderen. Ze voorstellen worden door de Westerse elites en de media zijn opgevat als “een Russisch ultimatum”. We begrijpen tot op zekere hoogte gronden voor deze conclusie. Het Russische leiderschap heeft immers in zeer harde bewoordingen verklaard dat, indien deze voorstellen niet worden aanvaard en er een poging wordt ondernomen om deze volledig opzij te schuiven, Rusland vrij harde vergeldingsmaatregelen zal nemen. Dit indien de komende onderhandelingen tot geen noemenswaardige resultaten leidden.
Een positieve resultaat van deze besprekingen is reeds dat  de VS aangekondigde dat zij geen oorlog met Rusland zullen beginnen om de huidige Oekraïense autoriteiten te redden en dat de VS zich beperkt tot het nemen van sancties tegen Rusland.
Dit had een onmiddellijk effect op de houding van de Oekraïense leiding, die bij monde van president Zelenski verklaarde dat er geen oorlog zal komen in het zuidoosten van Oekraïne. Tenminste in de nabije toekomst.

De versterking van het Oekraïense leger (AFU) nabij de grenzen van de volksrepublieken Donetsk en Luhansk gaat echter door. Ook de VS en andere NAVO-landen versterken hun troepengroepen aan hun oostflank. De evacuatie van diplomatiek personeel en hun gezinnen uit de Amerikaanse en Britse ambassades en andere diplomatieke vertegenwoordigingen in Oekraïne is begonnen. De Amerikaanse regering bedreigt Rusland met zeer zware economische sancties die ons land aanzienlijke schade kunnen toebrengen, de kloof binnen de Russische elite kunnen verdiepen en daardoor de sociaal-politieke spanningen in Rusland kunnen doen toenemen.

Klaar om te onderhandelen

Tegelijkertijd geeft Biden bij zijn aankondiging toe dat de sancties ook de VS zullen treffen. Deze sancties zullen ook de Europese economie veel zwaarder treffen dan die van de VS. De EU lijkt zich dit te beginnen realiseren. Annalena Berbock, radicaal leider van de Duitse Groenen en thans Duits minister van Buitenlandse Zaken, heeft tijdens haar bezoek aan Rusland in ieder geval blijk gegeven van een vrij pragmatisch standpunt.

Ook de Verenigde Staten laten een versoepeling van hun houding zien. Zo zei de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Price: “Het belangrijkste punt is dat alle stappen die wij nemen geen concessies zullen inhouden. Zij moeten worden genomen op basis van wederkerigheid. Dat betekent dat Rusland ook iets zal moeten doen om onze veiligheid te garanderen. Dat wil zeggen, zij zijn bereid om aan de Russische grens te blijven staan, maar zij willen er hun eigen voordeel uit halen. Waarschijnlijk in ruil voor beloften, die zij op elk geschikt moment kunnen vergeten.” (…). De belangrijkste conclusie ligt voor de hand: het Westen is niet klaar voor een open gewapende confrontatie met Rusland en rekent op economische en militair-politieke druk.

“Met verdere militaire en andere druk op onze landen zou een militair-politieke alliantie tussen Rusland en China wel eens werkelijkheid kunnen worden”

Natuurlijk rijst een tegenvraag: Welk realistisch antwoord kan Rusland het Westen geven? Welke maatregelen zouden de VS en het Westen werkelijk ernstige schade kunnen toebrengen? Maatregelen die de westerse elites zouden dwingen om, zoals men zegt, op voet van gelijkheid met hun Russische collega’s aan de onderhandelingstafel te gaan zitten?

De hint, voor een aantal maatregelen komt van onze Russische onderminister van Buitenlandse Zaken:  de mogelijkheid van de stationering van Russische basissen op het grondgebied van Latijns-Amerika. Waarschijnlijk werden Cuba, Venezuela en Nicaragua bedoeld. Hoe dan ook, de media werden op de hoogte gebracht van de onderhandelingen van onze topambtenaren met de topambtenerane van deze landen. Maar de kwestie van de Russische basissen zou nog niet zijn. ER wordt blijkbaar nog maar alleen over nagedacht.

Een andere stap van het Russisch-Chinees front het voorstel van de KPRF-fractie in de Doema aan de president kunnen zijn om de onafhankelijkheid van de DNR (Donetsk) en de LNR (Louhansk). Zelfs indien het wordt aangenomen, zou het door Poetin alleen met de goedkeuring van de Federatieraad ten uitvoer worden gelegd.

De versterking en moderniering van het Russisch wapenarsenaal

De versteking van het Russisch wapenarsenaal wordt duidelijk door berichten over het begin van de serieproductie van T-14 Armata-tanks, de levering  van het S-500-afweergeschut aan de troepen als de bereidheid om in 2022 te beginnen met de serieproductie van Zirkon- en Sarmat-raketten.

Wij kunnen er met vertrouwen van uitgaan dat het Westen de onvermijdelijke militaire en strategische reactie (om de sterkte van de Russische strijdkrachten te vergroten en de gevechtscapaciteit van onze groepen langs de westgrenzen te versterken) correct zal kunnen inschatten. De Westerse elites zullen zo gaan begrijpen dat het Westen niet onkwetsbaar is en dat de NAVO zijn expansie moet stoppen

Asymmetrische beweegreden en redeneringen

In de eerste plaats is het de moeite waard aandacht te besteden aan de Westers propaganda. Hier lijken wij (Russen) geen serieuze kans op succes te hebben – de Westerse informatiegiganten domineren de media in de wereld. Maar bij ideologische confrontaties is echter niet zozeer de omvang van de propaganda van belang, maar de inhoud ervan. Wat de inhoud betreft, heeft Rusland de volkeren van de wereld iets te bieden als alternatief voor de failliete ideologie van het liberale fundamentalisme en het nog vreselijker concept van “inclusief kapitalisme” van de globalisten. De Russische president Vladimir Poetin, die begin 2021 online sprak op de bijeenkomst van de Club van Davos en op de bijeenkomst van de Valdai Club, verdedigde de wereld een alternatief voor het project van de wereldorde dat Klaus Schwab namens de wereldmachten presenteerde in zijn boek “De vierde industriële revolutie” en in het desbetreffende rapport op het Economisch Forum van Davos in 2021.

Het model van Schwab is het model van een monetaire, verenigde wereld, waarin natiestaten worden geëlimineerd of gedegradeerd tot het niveau van provincies van één wereldstaat, en bestuurd worden door mondiale ondernemingen via een wereldregering met volledige reële macht. Rusland verdedigt tegenover het model dat van een multipolaire wereld. Een multipolaire wereld bestaande uit sterke gelijkwaardige staten met invloedrijke supranationale organen met coördinerende functies, waarin geen plaats is voor de overheersing van transnationale ondernemingen.

Het is bijna een jaar geleden dat onze President dit concept introduceerde. Er waren afzonderlijke toespraken en artikelen gewijd aan de uitwerking van het door Rusland voorgestelde model voor een andere wereldorde. Maar daar bleef het bij!
In feite heeft Rusland met deze eerste stap de vlag van het anti-globalisme gehesen.

Grootschalige bespreking en propaganda van het door onze president voorgestelde wereldordeconcept, alsmede van de beginselen het niet-inmenging in interne activiteiten van afzonderlijke staten zijn noodzakelijk. Omdat dit concept ook het voortbestaan van de mensheid verdedigt (zonder de bevolking te willen verminderen) door over te schakelen naar een meer redelijk levensniveau met de liquidatie van de onverzadigbare hebzucht van de mondiale elites
De erkenning van Rusland als ideologisch ijkpunt door de vele naties, met inbegrip van de Westerse landen, en zelfs door een deel van hun elites zal een zeer ernstige  ideologische klap zijn voor de globalisten die oorlog voeren tegen Rusland en vooral tegen onze constructieve voorstellen.

De confrontatie van het model van onze president van een multipolaire wereld en een op traditionele waarden gebaseerde maatschappij met een maatschappij van het heersend liberaal fundamentalisme in een discussie waar de voorstanders van deze twee concepten elkaar zouden meten ontmoeten. Deze discussie, zou ongetwijfeld een veel groter publiek trekken dan de secundaire discussies over de problemen van Oekraïne of andere actuele gebeurtenissen. De verspreiding op het internet via diverse officiële en vooral onofficiële kanalen van het alternatief dat Rusland nastreeft, zou ook een krachtig instrument zijn om ideologische druk uit te oefenen op de globalistische Westerse elites.

Rusland heeft ook economische invloed op het Westen. Hoe vreemd het ook moge lijken, Rusland kan symmetrisch reageren op Westerse sancties. In het bijzonder kan dit de nationalisatie zijn van westerse activa in onze economie betekenen. Die activa zijn vrij groot, als je bijvoorbeeld kijkt naar de raad van bestuur van Rosneft, waar Russen staatsburgers zowat een kwart van de raad uitmaken naast een meerderheid Amerikanen. Wij kunnen de mogelijke nationalisatie aankondigen van grond die op werd aangekocht of gehuurd door burgers van de Verenigde Staten en van andere landen die de Amerikaanse sancties tegen Rusland hebben gesteund. Een krachtige sanctie van Russische zijde door de volledige nationalisatie van de Centrale Bank van Rusland en onttrekking van die bank aan de invloed van de Amerikaanse Federal Reserve, zou een volledige verwerping van de strategie van Washington kunnen zijn.,

In de context van een groeiende energiecrisis, waarbij de Westerse landen, de “groene agenda” veronachtzamend, de productie en het gebruik van een zeer vervuilende brandstof als steenkool uitbreiden, zou het op gang brengen van het omdraaien van de Russische gasstromen naar China ook een zeer effectieve economische sanctie op lange termijn zijn. China ondervindt momenteel ernstige problemen met zijn energievoorziening, en de energiebehoeften van zowel de groeiende industrie als van de bevolking zullen alleen maar toenemen. Het is een enorme markt waarop Rusland zich gemakkelijk zou kunnen heroriënteren. De vermindering van de leveringen richting Europa, kan misschien zorgen voor een vermindering van de militaire dreigingen van de E.U. in het oosten van Europa. Want  het zal niet gemakkelijk zijn voor het Westen om een vervanger te vinden voor het relatief goedkope Russische gas.

Al deze stappen Rusland zullen vergelding tot gevolg hebben. Het arsenaal van Westerse sancties is echter grotendeels opgebruikt. Alleen de meest extreme maatregelen blijven over. Rusland heeft de sancties tot dusver betrekkelijk rustig getolereerd, zonder enige vergeldingsmaatregel van betekenis te nemen. Daarom kunnen de beslissende economische stappen van Rusland veel ingrijpender worden voor de verwende westerse doorsneeburger en de energie-intensieve westerse industrie. We kunnen op de een of andere manier zonder het SWIFT-systeem leven net zoals in de periode voordat het systeem verscheen. Naast de dollar zijn er nog andere wereldvaluta’s, waarop wij kunnen overschakelen, zij het met een zeker economisch verlies.

Over militaire en politieke druk gesproken, het idee om Russische bases in Latijns-Amerika op te richten is zeker zeer aantrekkelijk. Temeer omdat ons land daar lange tijd basissen heeft gehad, die het vrijwillig heeft opgegeven tijdens de periode van overheersing in Rusland door de verraders van het vaderland. De heropleving van een dergelijke basis in Cuba en de oprichting van nieuwe in het thans bevriende Venezuela en Nicaragua is dan ook vrij logisch. Men mag echter niet uit het oog verliezen dat zij geen volledig symmetrisch antwoord zullen kunnen vormen op de Amerikaanse troepen en raketten in Oost-Europa. De reden is eenvoudig – de gigantische uitgestrektheid van de Atlantische en Stille Oceaan die Eurazië scheidt van Latijns-Amerika en die zonder onderscheid wordt gecontroleerd door de Amerikaanse marine en de marines van de Amerikaanse bondgenoten. Het beste waar we op kunnen hopen is de stationering van basissen met beperkte operationele capaciteit en kleine groepen van conventionele strijdkrachten aldaar. Een poging zoals in 1962 om daar middellange-afstand raketten op te stellen zou onmiddellijk leiden tot een nieuwe Caribische crisis en een nog veel scherpere confrontatie

Anti-NAVO

Een veel interessanter politiek-militair antwoord op de oostwaartse expansie van de NAVO lijkt echter de oprichting van een Euro-Aziatische continentale politiek-militaire alliantie te zijn, die zou kunnen worden gebaseerd op de as Moskou-Beijing. Er zijn tegenstellingen tussen Rusland en China. Een van de belangrijkste is ideologisch: China beschouwt zichzelf als een socialistisch land, terwijl Rusland een kapitalistisch land is. Er zijn ook andere problemen, met name dat er in bepaalde delen van de Chinese samenleving belangstelling bestaat voor het Russische Oost-Siberië. Er is ook de traditionele Chinese strategie om grote conflicten af te wachten. Maar in dit historische stadium zijn wij bondgenoten, en met verdere militaire en andere druk op onze landen zou een militair-politieke alliantie tussen Rusland en China wel eens werkelijkheid kunnen worden.

De logische voortzetting in zuidwestelijke richting lijkt de opname van Iran in de alliantie te zijn. Het land staat al bijna een halve eeuw onder Amerikaanse en Europese sancties van verschillende omvang, en is herhaaldelijk met oorlog bedreigd. Daarom kan lidmaatschap van een militair blok met grootmachten als Rusland en China voor Iran zeer aantrekkelijk lijken. Noord-Korea, dat nauwe banden heeft met China en historische banden met Rusland, en Wit-Rusland, dat lid is van een politiek-militaire alliantie met Rusland, lijken eveneens een natuurlijk kandidaat voor een dergelijke militaire alliantie.

In termen van economische en militaire macht zou een dergelijk blok vergelijkbaar zijn met de NAVO. Moreel en psychologisch zou het de westerse beschaving als geheel aanzienlijk overtreffen. De opkomst ervan zal een volledige ineenstorting betekenen van de Westerse geopolitiek, en voor de globalisten zal het de doodsteek betekenen voor al hun aanspraken op wereldheerschappij. De uitbreiding zou immers vrij snel kunnen beginnen – veel landen waarvan de regeringen veiligheidsgaranties willen tegen mogelijke “gekleurde revoluties” en andere bedreigingen zullen onder de vleugels van twee machtige mogendheden willen komen. Sommige post-Sovjetstaten, alsmede Pakistan en Syrië, zouden daartoe kunnen behoren.

Dit zal een zware geopolitieke nederlaag betekenen voor de westerse en mondiale elites, met een onvermijdelijke escalatie van verwoestende sociale en politieke gevolgen in de landen van de Westerse beschaving – de verslagen globalistische elites zullen worden vervangen door nationaal georiënteerde elites van links en rechts.

De eenheid van de Westerse wereld zou bedreigd kunnen worden. Het is niet moeilijk om dergelijke gevolgen van de Russisch-Chinese blokstrategie te berekenen, en westerse denktanks zullen snel de volle omvang van het gevaar van dergelijke stappen van Rusland en China inschatten. Daarom zou zelfs het naar voren brengen van een dergelijk idee, met het begin van voorbereidende en open diplomatieke besprekingen met de leiders van potentiële landen die lid zijn van het blok, voor de westerse elites een zeer sterke drijfveer zijn om in te stemmen met de Russische veiligheidsvoorstellen.

Ik heb al meer dan eens geschreven over mogelijke Russische reacties op militair gebied, dus ik zal niet in herhaling vallen. Ik zal er slechts enkele stappen aan toevoegen die de heethoofden van de westerse en mondiale elites grondig zouden kunnen afkoelen. In de eerste plaats kan worden genoemd de aankondiging van de start van de ontwikkeling en Russische produktie van thermonucleaire koppen voor de Poseidon en monoblok Sarmat van multi-megaton kaliber, met TNT-equivalent vermogen van 50-70 tot 100-120 megaton. Bij de overdracht van de Poseidon kerntorpedo’s aan de Russische marine zullen demonstratie-oefeningen met deze wapens worden gehouden, waarbij een vanuit het gebied van de Barentszee gelanceerde torpedo een route zou volgen naar een bepaald punt in de Zuid-Atlantische Oceaan en dan zou terugkeren. Soortgelijke oefeningen zouden in de Stille Oceaan worden gehouden. Een dergelijke oefening zou de elites van de wereld laten zien dat Rusland werkelijk een wapen heeft van een klasse waaraan niet te ontsnappen valt. Dit alleen al zou duidelijk maken dat de tijd waarin door middel van brute druk iets van Rusland en zijn bondgenoten kon worden bereikt, tot het verleden behoort en dat het tijd is om aan de onderhandelingstafel te gaan zitten, rekening houdend met de Russische belangen.

Er is echter nog één actie die naar mijn stellige overtuiging het sterkste effect zal hebben om het Westen te dwingen werkelijk rekening te houden met de belangen van Rusland. Dit is de eliminatie van de “vijfde colonne” binnen de Russische elite, de uitschakeling binnen het bestuursapparaat, het openbare leven en de economie van ons land van personen die het Westen dienen. Dit zijn de figuren die bezittingen in het buitenland hebben, wier kinderen en naaste verwanten in het Westen wonen, studeren en werken, die nu en in voorgaande tijden buitenlandse ideeën hebben gepromoot die destructief zijn voor de economie en de wetenschap van ons land, die doelbewust de Russische industrie hebben vernietigd en het land tot een grondstoffen producerend aanhangsel van de Westerse wereld hebben gemaakt. Door onze samenleving op alle niveaus van de bestuurlijke hiërarchie te zuiveren van dergelijke mensen, zal het Westen overtuigd raken van de onvermijdelijkheid van de felle reacties op zijn vijandige acties onder alle omstandigheden Het Westen zal dan niet geen kans op succes meer kennen bij zijn pogingen om Rusland aan te vallen.

 

Uit de analyse blijkt dat Rusland over voldoende, meestal asymmetrische en doeltreffende instrumenten beschikt, niet alleen om te reageren op de oostwaartse expansie van het Westen in de post-Sovjetruimte, maar ook om het Westen te dwingen in te gaan op de Russische eisen inzake een terugkeer van de NAVO naar de grenzen van 1997. Het enige wat overblijft is politieke wil.

 

Konstantin Sivkov,

Vice-voorzitter van RARAN voor Informatiebeleid, Doctor in de Militaire Wetenschappen

Gepubliceerd in nummer 4 (917) van 1 februari 2022

 

 

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!