Vandaag terug aan het werk, dus weinig tijd voor bloggen, maar dit korte stukje kan er nog wel af.

Toen ik vanmorgen in Antwerpen-Centraal arriveerde, met dank aan de NMBS, en de roltrappen naar beneden nam, was het eerste waar mijn oog op viel de actie ‘Rode Centjes’ van BNP Paribas Fortis, waarbij je blijkbaar muntjes van 1, 2 en 5 eurocent kunt deponeren bij bankfilialen, die het geld daarna doorstorten naar de Voedselbanken. Die actie wordt dit jaar blijkbaar opnieuw herhaald ‘wegens algemeen succes’. Ik lees in een artikel van eind 2012 dat de actie het jaar ervoor 42.000 euro opbracht. Alle beetjes helpen, zoiets. 

Zo ver is het dus gekomen in onze samenleving – een bank als BNP Paribas poetst zijn blazoen op, door een aalmoes te schenken aan de ‘mensen die het echt nodig hebben’, via de Voedselbanken. Wat mogen die arme mensen toch dankbaar zijn dat de bank haar sociale rol ter harte neemt! Ondertussen hopen de grootbanken dat we met zijn allen vergeten wat er in 2007-2008 gebeurde, en een oogje toedoen voor de enorme risico’s en ontluikende zeepbellen die volgens de gespecialiseerde pers nog altijd bestaan in een deel van de financiële sector – en schaduweconomie. Om nog maar te zwijgen over het destructieve economische systeem dat ze mee helpen bestendigen, en de rol die grootbanken spelen bij het instandhouden van globale belastingsonrechtvaardigheid (zie Attac) via legale mechanismen.  

Eigenlijk zou BNP Paribas ‘rooie oortjes’ moeten krijgen van die rode centjes-actie. Maar ik vrees ervoor.