Beste mevrouw H’madoun en mevrouw Azabar,

Met grote verbazing heb ik jullie ronselend opiniestuk gelezen.

Jullie verwijten me een ‘vage’ moskeeëntour. Jullie mogen dat beweren, maar wees correct om dan ook te spreken over een scoutstour, een chirotour, een synagogetour, een kerktour, een kansarme jeugdwerkingstour en ik kan nog wel enkele alinea’s vullen met mijn opsomming.

Moet ik jullie er misschien aan herinneren dat er maar liefst 188 jeugdverenigingen zijn in een stad als Antwerpen? En dat we in deze stad met meer dan 140.000 jongeren leven waarvan 23 procent wordt geboren in een kansarm gezin? En dat we dit jaar als stadsbestuur maar liefst 10,2 miljoen euro investeren in de jeugd? Waarvan 4,5 miljoen euro naar kansarme jeugdwerkingen vloeit?

Die kansarme jongeren vinden jullie meestal in niet-georganiseerde netwerken. Wij vinden hen op straat – waar ik ze ook ben gaan zoeken – en we vinden ze in het weekend ook in de moskee. Dat is voor iemand als ik, die als kind frequent naar de moskee ging, een vanzelfsprekendheid. Ik excuseer me dan ook niet dat ik me als schepen van jeugd zo bereikbaar en laagdrempelig mogelijk probeerde op te stellen.

Stellen jullie voor dat we deze jongeren laten vallen? Ik ga daar absoluut niet mee akkoord. Dat zijn kinderen van deze stad en ieder kind heeft recht op aandacht van het stadsbestuur. Dat was en is mijn boodschap als schepen van jeugd.

Jullie formuleren een tweede kritiek. Mijn collega’s en ik zouden te weinig bezig zijn met allochtone thema’s. Denken jullie dat thema’s als kinderopvang, stads- en buurtonderhoud, wonen, werk, stadsontwikkeling, economie, openbare werken, … geen thema’s zijn die voor iedere Antwerpenaar belangrijk zijn?

Door ons te benoemen als de allochtone ‘excuustruzen’ polariseren jullie. Vanuit jullie recht op vrije meningsuiting mag dat zelfs. Ik doe daar liever niet aan mee en nam daarom heel bewust afstand van die titel als eerste ‘allochtone schepen’. Hoe vaak hebben jullie me in de pers zien verschijnen als iemand die zich daar op profileert? Juist. De enkele keren dat ik toch zo werd benoemd, ging dat nooit gepaard zonder mijn verzet.

Naast jeugd ben ik ook schepen van wonen en samenlevingsopbouw. Wat stelde ik vast tijdens de meeste bewonersfeesten? Dat in tegenstelling tot de diversiteit van de stad de bewonersfeesten niet divers zijn. Ik ben van deur-tot-deur gaan aanbellen om iedereen op de stoep te krijgen, om met de buren een kop koffie te drinken. En ik zal dat blijven doen.

Opnieuw dezelfde boodschap. Ik wil alle Antwerpenaren, waar jullie het blijkbaar ook zo goed mee voor hebben, “uit hun kot halen” en op een volwaardige manier mee laten participeren aan het maatschappelijke, cultureel en sociaal leven in onze stad.

Ik geloof niet in verdelen, wel in samenwerken. Bij deze zou ik jullie willen uitnodigen samen huis-aan-huis te gaan en iedere ‘Antwerpenaar’ te betrekken bij het samenlevingsgebeuren in de stad.

Güler Turan

Güler Turan (SP.A) is schepen van Jeugd, Wonen en Samenlevingsopbouw in de stad Antwerpen. Zij is ook Vlaams volksvertegenwoordiger.