Dag twee begon met de veelbelovend jonge Antwerpse groep ‘I am wolves’, gevolgd door de populaire deuntjes van Gers Pardoel die vooral het jonge publiek konden bekoren.

Op Rock Zottegem lopen alle leeftijden door elkaar: jeugd, ouderen, gezinnen, .. Sommige bands trekken hun eigen specifiek publiek aan, zoals dit jaar de hardcore metalband Suicidal Tendencies.

Voordien had Absynthe Minded voor de perfecte overgang van populaire naar stevigere muziek gezorgd. Met hun CD’s kunnen ze me niet altijd overtuigen, maar live is dit echt geen probleem.

Black Box Revelation is nog zo’n groep met een ijzersterke livereputatie die alleen maar bevestigd werd.

Daarna was het tijd voor de melacholische poprock van Hooverphonic. Van alle groepen die een violist hebben (dEUS, Absynthe Minded, I am wolves), spande Hooverphonic de kroon met een half symfonisch orkest. Zangeres Noémie Wolfs straalde als een sexy, klassevolle jazzdiva en nam je mee naar zeemzoete dromen.

Gitaarrock-legende ZZ-top mocht het festival afsluiten. Hoewel ik in het begin even bang was dat alle liedjes op elkaar zouden lijken, zoals soms wel eens het geval kan zijn in het latere werk van ZZ-top, bloeiden ze snel open en werd het puur genieten van een oerdegelijk optreden. Een aantal covers, waaronder Foxy Lady van Jimi Hendrickx, en kostuums later zat deze geslaagde twintigste editie van Rock Zottegem erop.