Oorspronkelijk was er een openbaar overleg tussen Rob Van De Velde en het schepencollege van Borgerhout gepland. Dit werd omgebogen tot een monoloog van Rob Van De Velde ten overstaan van de burger van Borgerhout; amper 5 à 10 minuutjes mochten we nog van zijn tijd ‘roven’ om een paar opmerkingen te maken/vragen te stellen. Hij voelde zelf wel aan dat het ‘not done’ was om een hele zaal op die manier voor schut te zetten en breidde zijn ‘gunst’ warempel uit tot een vragenronde van een volle 45 minuten!

Eigenlijk was het Rob’s opzet om ‘parkingplaatsen’ te verkopen; hij had zowaar een commercant met expertise meegebracht om zijn fondsen voor de bouw van een parking onder het Reuzenpark te verwerven.Meer nog, hij wond er geen doekjes om dat hij de aanleg van het park niet kan aanvatten zolang het parkeerprobleem niet is opgelost. (lees; zolang de burger van ons Gallisch dorp geen duiten op tafel­ legt om een plek voor zijn kar aan te schaffen.)

Kapitaalkrachtig of niet, nu moet je toch wel half gek zijn om zoveel aandacht én geld aan het heilige bezit van een auto te spenderen als je midden in de stad woont en werkt? Wat kan je in godsnaam nog met zo’n onding doen midden in dit overbevolkt gebied? Met een fiets, en zeker met een elektrisch ondersteund exemplaar ben je eindeloos sneller; in de avondspits bijvoorbeeld ben ik op 12 minuten van de Turnhoutsebaan op de Bredabaan. Heb ik dan toch een keer een auto vandoen, dan heb ik de keuze tussen mijn Autopia exemplaar of Cambio. In onze auto-deelgroep zijn we met achten voor 1 auto. Dus, beste Rob, 7 parkeerplaatsen uitgespaard! Laten we gewoon een achttal autodeelgroepen opstarten en dan hebben we al 56 parkings minder nodig. Zei je niet dat je 54 parkeerplaatsen verkocht moest krijgen? Voilà, daar zitten we al over. Mij niet gelaten als mensen alsnog een dure parking willen kopen, maar laat de aanleg van een park er niet van af hangen.

Fietstrommels, daar is dringend nood aan! Om ons dierbaar ijzeren ros veilig te stallen zodat we eindelijk die koets kunnen dumpen. In Rotterdam kan je voor 35 Euro per jaar je fiets tegen weer en wind én diefstal beschutten. Inderdaad, precies hetzelfde bedrag als een abonnement op de Vélo van ‘t Stad. Maar met een Vélo + tram of bus kon ik mijn auto niet missen, met een elektrische fiets daarentegen wel. Uiteraard blijven Vélo’s en openbaar vervoer noodzakelijk en zinvol, maar ze kunnen nooit het comfort en de snelheid van een eigen duurzame fiets vervangen vlakbij je eigen woning in de binnenstad. Kan je een betere manier bedenken om een elektrische fietsmarkt aan te zwengelen? Gentrificatie verzekerd:-)

Zie hier een tweede oplossing voor ons mobiliteitsprobleem; “ronde punten” en overal zone 30. Let maar eens op je dashboard; je gemiddelde snelheid in de binnenstad komt niet hoger dan 22km/u. Ook al mag je 50 of 70 km/u rijden op de invalswegen, om de haverklap sta je minutenlang stationair CO in de lucht te draaien. Afschaffen die stoplichten! En aan 20km/u de kruispunten oversteken. Laat kinderen of bejaarde mensen eventueel de knipperlichten handmatig bedienen als ze dan toch een stoplicht nodig hebben. Heel wat minder frustratie voor iedere weggebruiker. En veiliger bovendien, voortaan geen razend gescheer meer om al die verloren wachttijden in te halen, maar wel automobilisten die voorzichtig de zebrapaden naderen.

Maak een Rond Punt aan elke uitrit en je hebt meteen de file op de buitenring onder controle; minder duur dan een Bamtracé! Als de binnensingel ook van ronde punten wordt voorzien, dan is het een kleintje om met je auto vanuit de invalswegen vlotte doorgang te krijgen waar je ook heen wil, zonder sluipwegen op te zoeken. En voilà, waarom zou het dan niet mogelijk worden het doorgaand verkeer aan het Moorkensplein af te sluiten zonder andere sluipwegen te belasten? Waar hebben al die winkeliers toch zulke angst voor? Kijk naar de Meir; komen daar geen klanten? Hoeveel aangenamer winkelen wordt het niet als je ook even kan uitblazen in een mooi Reuzenparkje van 8000 m2?