Ik ben van 2 tot 6 mei in Rhodos, mijn geboortestreek om de verkiezingsweek op de voet te volgen. De crisis is zo erg dat deze verkiezingen een keerpunt kunnen worden en een voorbeeld voor andere landen in crisis. Het is erop of eronder. Daarom vind ik het ook belangrijk om erbij te zijn.

Ook al woon ik ondertussen al 14 jaar in België. Het contact met de familieden en vrienden in Rhodos is vrij goed. Ik volg de situatie er op de voet en merk dat de crisis er in drie jaar tijd een enorme ravage heeft aangericht.

Voor het eerst hoor ik van vrienden dat ze werkloos zijn en lijden onder de crisis. Beeld je in zelfs op een eiland waar jaarlijks meer dan 1 miljoen toeristen passeren.

Het toeristisch seizoen is in Rhodos ondertussen van start gegaan en de uitbaters van de horeca en andere toeristische faciliteiten hebben hun werknemers al laten weten dat ze vijftien procent minder zullen verdienen. Met de belofte dat ze eventueel nog een bonus kunnen krijgen als het seizoen goed zit.

De sociale afbraak is ongeloofelijk. Met het door Europa en IMF opgelegde besparingsplan aan Griekenland zijn ook alle collectieve arbeidsovereenkomsten aan de kant geschoven.  De salarissen van de werknemers zijn in korte tijd met een derde tot de helft verminderd voor hetzelfde werk. Beeld je in dat je vroeger 1200 euro verdient en het plots verder moet stellen met 700 euro.

De metaalarbeiders van Xalyvourgia (zie foto) weigeren de bijna halvering van hun lonen te pikken en zijn ondertussen al 184 dagen in staking. Ze hebben de de fabriek bezet. Ondanks de groeicijfers zijn de arbeidsomstandigheden er heel slechts. Metaalarbeidsers moeten er werken zonder beschermkledij. Er zijn al heel wat doden gevallen bij arbeidsongevallen. De communistische partij KKE vierde 1 mei in deze fabriek. Samen met de vakbond Pame beschouwen ze deze arbeiders als hét voorbeeld van volhardend verzet tegen de moordende maatregelen.

Je ziet op straat de gevolgen van de crisis. Heel veel kleine bedrijven en winkel zijn gesloten. (foto) In de grote supermarkten vind je alleen dure geïmporteerde producten uit Europa terwijl dat Griekenland altijd een bloeiende landbouw heeft gehad. De benzineprijs is in een jaar tijd gestegen tot 1.90 euro per liter. Dat is een stijging met bijna 70 procent. Ziekenhuizen zitten zonder medicijnen en kinderen gaan naar school met fotocopies omdat ze geen boeken kunnen kopen.

Jongeren zijn kwaad over de onzekere situatie waarin het land is beland terwijl ouderen vooral angst hebben. Ze geloven de verhalen van de politici die hen bang maken met verhalen om of voor hen te stemmen of het land verder in chaos te zien zakken.

Ik heb op tv de verkiezingbijeenkomst gezien van de KKE in Thessaloniki met duizenden mensen. Ook Siryza organiseerd open publiekbijeenkomst in Athene. Ik hoorde van vrienden dat de meeste grote partijen geen open publieksbijeenkomsten meer durven houden. Ze doen hun verkiezingsbijeenkomsten indoor met de nodige security.