Dit betekent dat de omweg via het dier bijna dubbel zo efficiënt zou zijn in vergelijking met wanneer de veevoedergewassen rechtstreeks door de mens geconsumeerd zouden worden. De studie doet onverantwoord onrealistische aannames die de conclusies waardeloos maken.

Ingaan tegen wat al decennialang geweten is

De resultaten zijn even verbazend als revolutionair omdat ze ingaan tegen wat al decennialang geweten is. Hoe de studie tot zo’n resultaten kan komen, wordt echter snel duidelijk. Bij de eiwitefficiëntieberekeningen voor de mens “kregen nevenstromen de verteringscoëfficiënt nul toegekend. Zij zijn ofwel onverteerbaar door de mens ofwel wil de mens die component niet consumeren”.

In de studie worden vervolgens sojaschroot, koolzaadschroot en maïskorrels als nevenstroom gezien, en dus onverteerbaar, hoewel deze vandaag in allerhande voedingsproducten gebruikt worden vanwege hun hoge voedingswaarde. Deze foutieve aanname zorgt voor een vertekening.

‘Belangrijke kanttekening’

De auteur voelde blijkbaar wel aan hoe groot deze vertekening is en maakte een ‘belangrijke kanttekening’. Daarin wordt verduidelijkt dat, wanneer alleen nog maar aan de maïskorrels in de maïskuil de feitelijke menselijke verteringscoëfficiënt wordt toegekend in plaats van nul, de eiwitefficiëntie van vleesvee in het berekeningsmodel gedecimeerd wordt tot 14,4 procent (in plaats van 193 procent).

De soja en het koolzaad worden dan nog niet eens meegenomen. Dit maakt duidelijk dat de aannames onrealistisch zijn en leiden tot een gigantische overschatting van de dierlijke eiwitefficiëntie. Dat is niet ernstig, tendentieus en zaait nodeloos verwarring.

“Dit maakt duidelijk dat de aannames onrealistisch zijn en leiden tot een gigantische overschatting van de dierlijke eiwitefficiëntie. Dat is niet ernstig, tendentieus en zaait nodeloos verwarring”

Wervel betreurt dan ook dat de KU Leuven met deze masterthesis (1) en met de berichtgeving erover (2) twijfel zaait over de noodzaak van een eiwittransitie. Die wordt nochtans wereldwijd erkend, ook in ons land, onder meer in een advies van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling (FRDO). (3)

Een objectieve berekening van de eiwitefficiëntie moet een onderscheid maken tussen (blijvend) grasland (dat de mens nauwelijks kan benutten), echte nevenstromen, en speciaal geteelde (kracht)voeders zoals soja, maïs, koolzaad, …

Dan zal de eiwitefficiëntie van rundvee toenemen naarmate het aandeel gras in het rantsoen hoger wordt en het aandeel krachtvoer afneemt. Maar dat kan alleen als de veestapel bij ons kleiner wordt. De studie concludeert echter, vanuit de (foutief veronderstelde) hogere eiwitefficiëntie van dierlijke producten, dat dit geen optie is, omdat er nog geen alternatieven voorhanden zijn. Die zijn er dus wel.

In dat kader valt in de studie de afwezigheid op van de veelbelovende eiwitrijke gewassen lupine (4) en kemp (5), die heel erg voedzaam zijn voor de mens en op een milieuvriendelijke manier hier bij ons kunnen worden geteeld. Beide gewassen zijn al verkrijgbaar in de handel.

Jeroen Watté

Jeroen is medewerker bij de Werkgroep voor Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw (Wervel vzw).

Noten:

(1) Masterthesis van Kathleen Snels
EFFICIËNTIE ALS BASIS VOOR EEN DUURZAME DIERLIJKE PRODUCTIE
Efficiency as a starting point for a sustainable livestock production, KU Leuven, 2012

(2) VILT (Vlaams Infocentrum Land- en Tuinbouw)
Consumeren van dierlijke producten blijkt erg efficiënt
http://www.vilt.be/Consumeren_van_dierlijke_producten_blijkt_erg_efficient

(3) Advies over dierlijke en plantaardige eiwitten Op vraag van de minister van Klimaat en Energie, de heer Magnette, in een brief van 28 oktober 2008
Advies over dierlijke en plantaardige eiwitten
http://www.frdo-cfdd.be/DOC/pub/ad_av/2011/2011a01n.pdf

(4) Lupine ‘leeft’ voor mens en dier
http://www.nav.nl/2012/07/lupine-leeft-voor-mens-en-dier/

(5) Kemp (Wervel vzw)
http://www.wervel.be/downloads/kempsite/nl/voeding-drank/voeding-drank.html