Na de eerste chaotische dag van gisteren zijn we klaar voor dag 2. Tijdens de evaluatie met Katleen beslissen we om een aantal zaken anders aan te pakken. Enige bijsturing was echt wel nodig.

De zon is ook vandaag al weer vroeg wakker. Vanaf 05.30 uur zie ik de eerste lichtstralen verschijnen en deze kondigen ook vandaag zeer goed weer aan. Er is geen wolkje aan de hemel te bespeuren. Tijdens het doorlezen van de internetkranten lees ik dat er bijna overal sneeuw ligt in België, vriest en gevoelsmatig bitterkoud. Wij laten het niet aan ons hartje komen. Leve de zon!!!

Voor schooltijd, gaan we elke morgen afwisselend in één van de bistro’s koffie verkeerd drinken. Weinig koffie met warme melk, het kan toch heerlijk zijn. Het is bijna een ritueel aan het worden. De lokale bevolking begint ons al te kennen. Het is leuk dat bijna iedereen in het dorp ons altijd een goede dag wenst en vraagt hoe het met ons is.

Aangekomen in het schooltje, waar ook iedereen ons ondertussen al kent, beginnen we direct met het aanmaken van verf om te schilderen. We kijken ook na wat en hoeveel materiaal we nog hebben. Met de grotere leerlingen van klas 8, die nu geen exames meer hebben, maken we afspraken hoe zij kunnen helpen. Het central point zal nu door een deel van hun bevolkt worden. Zij nemen deze taak ernstig op. Anderen worden ingezet om mee te helpen bij het reuzenbouwen, wat niet altijd even goed lukt.

Bij aanvang worden alle kinderen bij elkaar geroepen. De groep vormt spontaan een cirkel en het reuzenlied klinkt alweer door de school. Een mooiere start kunnen wij ons niet inbeelden. Na deze zangstonden begeef ik mij naar het midden van de cirkel om de kinderen te begroeten en uit te leggen wat we vandaag gaan doen. Als ik oproep of ze er klaar voor zijn krijg ik spontaan een reactie van jewelste.  Het is net zoals een menigte die je voor of tijdens een actie in beweging wil krijgen. Maar ook hier werkt het.

Alle groepen brengen hun reuzen naar buiten en beginnen met de werkzaamheden. Sommigen werken verder aan hoofd, armen en benen. Anderen zijn al bezig met de aankleding van de reuzen. Nog anderen beginnen reeds met de afwerking en de details. Het is mooi om te zien hoe de reuzen steeds meer en meer vorm beginnen krijgen. Overwegend maken de meisjesgroepen een vrouwelijke reus met inbegrip van boubies. De jongens trachten meer machoreuzen te maken die soms wel lijken op Armold Swarzenegger. Toch kwa karuur.

En wij. Wij worden langs alle kanten geroepen om te komen helpen. We weten soms niet waar we eerst naar toe moeten. Het geeft echter niet.

Voor we het goed en wel beseffen is het alweer middag en tijd om op te ruimen. Over het algemeen gaat dit wel goed. De meeste werken zeer goed mee aan de opkuis. De koer lijkt wel één groot schilderij van verfvlekken. Het heeft wel iets. Papa Johnny, de supervriendelijke, klusjesman neemt zijn tuinslang en binnen de korste keren mengelen alle kleuren zich door elkaar voor al de vlekken helemaal oplossen en  verdwijnen.

Alle reuzen worden nu weer te slapen gelegd in de klassen van de kinderen om morgen weer te ontwaken. Want…

Morgen,

Morgen is het dag drie,

En wij…

Weten dan weer wat te doen!

Foto’s kan je bekijken op. http://picasaweb.google.com/dvanoosterwyck/Afrikareis2010#