Repair Café, olé olé

Repair Café, olé olé

maandag 9 september 2013 10:51
Spread the love

Je zondag opofferen om totaal onbekenden een dienst te bewijzen is dat geen fantastische uiting van maatschappelijke betrokkenheid. Lijkt het idee u ietwat naïef, onhaalbaar en onbestaande? Wel het bestaat en ondergetekende heeft het gisteren aan den lijve moge meemaken.

Het leek toeval toen ik zaterdag tijdens een surfke op het internet een bericht tegenkwam waar reclame werd gemaakt voor het concept  repair café[1]. En dat concept is even simpel als geniaal. Enkele geëngageerde techniekers maken enkele uren vrij om allerlei zaken te repareren. En dat gaat van radio’s, versterkers, wasmachine (het onze), fietsen, lampen etc… Iemand had zelfs zijn schoonmoeder meegebracht om te herstellen maar het bleek uiteindelijk een onherstelbaar exemplaar te zijn…(flauw ik weet het)

De filosofie achter het repair café gebeuren is enerzijds om het milieu te ontlasten van een hoop afval. Het onbegrensde consumeren dat ons intraveneus door media en maatschappij wordt ingespoten tegen te gaan. En tenslotte is het tevens een manier om mensen te doen samenkomen, leren kennen, elkaar helpen en ge kunt er ook iets drinken en/of iets kleins eten.

Het toeval, wat heet toeval, werd die zaterdag nog groter toen we ons wasmachine op sterven na dood in het washok aantroffen. Er kwam nog wel water in de trommel maar onze waskameraad weigerde te zwieren. Met mijn nieuw verworven kennis over het repair café gebeuren kreeg ik een openbaring en zag plots een simpele oplossing. Want het toeval, opnieuw het toeval, wou dat op zondag ‘ een dagje later dus’ er een repair café meeting te Lubbeek zou plaats vinden en dat is, voor ons dan, vlak bij de deur.

Zondagmiddag, nadat we onze mastodont hadden ingeladen, wij dus naar Lubbeek. Daar aangekomen keken de organisatoren nogal verbaasd en paniekerig toen ze ons met ons wasmachine de parking zagen opdraaien (voor de duidelijkheid het wasmachine stond in de auto hé!). Ze hadden blijkbaar niet op zulke grote te herstellen apparaten gerekend. Maar enfin de mevrouw aan het onthaal wou het wel aan een technieker binnen gaan vragen eer we het halve ton wegende probleem zouden uitladen.

U zal het niet geloven maar toen de techieker van dienst in de deuropening verscheen, bleek het ‘toevallig’ een ondertussen gepensioneerde ex-collega te zijn. Na wat lachen over de hele situatie stapten we met ‘den Dré’, zeg maar Dr. Dré, naar de wagen. Het zou ons hier te ver brengen om heel de technische kant van de herstelling uit de doeken te doen maar na het gevaarte in de wagen gekanteld te hebben besloot den Dré op een schier gynaecologische wijze in te grijpen. Zijn hoofd verdween in de onderkant van het ijzeren geraamte en na veel wringen en trekken kwam de diagnose. Teveel kalk en vettigheid in bepaalde buizen en nog wat andere onderdelen. Een behandeling met een ontkalker en azijn zou het euvel moeten wegwerken.

Alléé wijle content. Den Dré een koffie betaald, zelf iets gedronken, een vrijwillige bijdrage in een (spaar)varken gestoken en terug naar huis. Eerlijk is eerlijk we moeten nog testen of de diagnose correct is en de behandeling haar vruchten afwerpt maar ik ben nu al content met heel het repair café initiatief. Eindelijk een manier om de mainstream manier  van oplossen (lees een nieuw apparaat kopen of dure herstellingen betalen) op een leuke menselijk manier te omzeilen.

Op de bijgevoegde link vindt u data wanneer er een repair café moment in uw buurt plaatsvindt. Oh en by the way ik heb begrepen dat  extra techniekers altijd welkom zijn.

[1] http://www.repaircafe.be/nl/

take down
the paywall
steun ons nu!