Op maandag, 28 januari zal het twee jaar geleden zijn dat Rembert De Smet overleed. Hij was net geen 63 jaar en een geroemd muzikant uit Gent. Na zijn succes met 2Belgen – ‘Lena Lena’ was zijn eerste hit – ging hij herbronnen in het Spaans Huis aan de Hoogstraat. Hieruit ontstond zijn tweede leven: de flamencogroep Esta Loco. Op ’t laatst van zijn leven bracht hij ook liedjes van Walter De Buck en Karel Waeri.
Hij prees België en Gent als voedingsbodem voor zijn multiculturele muziek.
Met zijn eighties popgroep 2 Belgen werd hij wereldberoemd in eigen land. Hij haalde met drie songs de top 10 van de hitparades. Hij mag zich ook één van de pioniers van de new beat noemen. Maar Rembert De Smet was zoveel meer. Met zijn band Esta Loco bracht hij daarna gedurende jaren wereldmuziek. Voorts coverde hij ook de volksliedjes van straatmuzikant Karel Waeri.
‘Belpop’-kenner Gust De Coster (en ex van Rani De Coninck) verklaarde in een interview: “Ik heb Rembert De Smet altijd één van de meest originele artiesten gevonden.” “Terwijl Arno met TC Matic in de jaren tachtig, en later dEUS, het meest belangrijk waren voor de uitstraling van ‘belpop‘ in het buitenland, is Rembert de drijvende kracht geweest achter een van de meest originele bands die ons land kende.”
‘LENA LENA’ BRACHT NIETS OP, ONDANKS SUCCES
‘Lena Lena’ was zijn eerste hit. Hierover stond in een artikel van het magazine Folkroddels.be een weinig bekend weetje. In een interview over het succes van het nummer ‘Lena Lena’ vertrouwde de muzikant de interviewer toe dat problemen met de platenfirma ervoor gezorgd hadden dat hij nooit opbrengsten zag van die wereldhit. Dit legendarische nummer van zijn eighties popgroep 2Belgen, had hem wél onsterfelijk gemaakt.
Nog een leuk weetje: iemand die reageerde op ‘Lena Lena’ op youtube meent te weten dat de song gemaakt is voor een meisje dat in een bar werkte in Elversele, een deelgemeente van Temse – gemeente waar Rembert ooit nog heeft gewoond.
In die periode maakte Rembert ook het ijzersterke ‘Opération Coup de Poing‘ en ‘Queen of Mine‘. Dit waren de grote hits van zijn new wave-band. De popgroep evolueerde gaandeweg van new wave – waar woorden en melodie nog belangrijk zijn – naar new beat . Ook ‘Lena Lena’ evolueerde mee.
Gust De Coster: “Zijn tweede versie van ‘Lena’ was samen met ‘Oh la la la‘ van TC Matic de eerste Belgische floorfiller op dat moment. Hij heeft de kracht van dansmuziek ontdekt om een hit te lanceren, niet alleen via de pers of de radio. Vandaar dat hij ook beschouwd wordt als één van de grondleggers van de new beat, één van de meest vernieuwende genres ontstaan in België en vooral bestemd voor de dansvloer.”
In Fuzz Magazine sprak de geroemde muzikant over de instrumentale eenvoud in de muziek aan het begin van de jaren tachtig. Rembert De Smet: “Wel ja, de muziek die ik in die periode maakte was inderdaad met relatief weinig en simpel materiaal in mekaar gebokst.
Geen overbodige orkesten en zo, proberen naar de essentie van muziek maken te gaan.” Over new beat, dé dansmuziek uit die tijd zei hij: “Bij 2 Belgen had ik dan nog een strofe, refrein en dergelijke nodig. Bij dansmuziek ben je sneller klaar.”
REMBERT HOORDE HET LIED EERST IN EEN BAR IN TOGO
Na ‘Lena Lena’ kwam die andere hit: ‘Opération Coup de Poing‘. Het is een cover is van Alpha Blondy’s ‘Brigadier Sabari’. In het programma ‘Allez allez’ van Radio1 leerde je in een interview dat Rembert De Smet het nummer van de Ivoriaanse reggaezanger voor de eerste keer hoorde in een bar in Lomé, Togo. De satirische lyrics, gezongen in de West-Afrikaanse taal Dioula, inspireerden hem om er een eigen tekst bij te verzinnen.
Het is pas in een Afrikaanse platenwinkel in Parijs dat De Smet ontdekte van wie het originele nummer was. De Smet en Blondy ontmoetten elkaar in Parijs en die laatste gaf De Smet zijn zegen om een cover van zijn nummer op te nemen. Alzo gaat het verhaal.
Opération Coup De Poing’ breekt pannen in België. Alpha Blondy ziet zijn kans schoon en neemt zijn hit nogmaals op in een andere versie op de B-kant van zijn single ‘Apartheid is nazisme’.”
Het Belgisch Pop- en Rockarchief noteerde dat Rembert De Smet inzag dat het publiek dat thuis geniet van muziek, niet het publiek is dat de muziekalbums koopt. “Het is zelfs niet genoeg om je album op de radio te krijgen. Het danscircuit, dat is waar het geld is”. De opvolgers van de hits van 2Belgen werden daardoor een beetje meer mainstream en verloren een van hun ooit zo belangrijke street credibility, aldus Gust De Coster.
2BELGEN MET VIJF
Met zijn collega van het eerste uur – drummer Herman Celis, die later naar Nacht und Nebel ging – legde De Smet zich toe op het hanteren van de gitaar-synthesizer.
Showbizzsite.be: “Oorspronkelijk was de groep een duo, maar na het eerste album werd er een heuse band van gemaakt. Ineens was daar een vijfkoppige bezetting. In 1993 werd de stekker uit 2 Belgen getrokken maar de muziek van de groep is blijven bestaan. Hun grootste hits hoor je vandaag de dag nog regelmatig op de radio.”
ESTA LOCO: ALLES IN EEN 2PK-TJE
Na zijn new beat periode die eind de jaren ’80 was begonnen, verloor Rembert De Smet in 1993 zijn hart aan Spaanse gitaren en richtte de flamenco-popgroep Esta Loco op. De naam is Spaans voor: “dit is geschift”. De start van deze groep stond voor een hergeboorte van de muzikant. En hij had daar nood aan. Toen de new beat haar beste tijd achter zich liet, vond Rembert De Smet een uitweg in de ‘Hogar Español’, het Spaans Huis in de Hoogstraat.
Het Belgisch Pop- en Rockarchief citeert op haar website uit een interview van Rembert met De Morgen in 1999: “Daar ontstond een nachtelijk vriendenkringetje van gitaristen die elkaar liedjes leerden. Ik volgde aanvankelijk fonetisch, als een papegaai. Op den duur wou ik dat serieus beginnen doen en leerde ik Spaans, en zo begonnen de nummers te komen.”
Het artikel citeert ook hoe Rembert De Smet de stap van technomuziek naar akoestische Spaanse pop zette. De Smet: “Aan het eind van de jaren had technologie de overhand genomen. Dat was bij 2Belgen ook te ingewikkeld geworden.” Over het transport van het materiaal: “Soms was ik ziek van de zenuwen, bang dat de boel het ging begeven. Met Esta Loco kon ik al mijn materiaal in een 2pk’tje steken en gaan spelen. Het is heel fysiek, en dat vind ik gewoon eerlijker. Ik ben blij dat ik die uitweg gevonden heb”.
FLAMENCO
Volgens dezelfde bron kwam hij in 1994 voor het eerst naar buiten met zijn nieuwe project. Bijna helemaal op zijn eentje had hij de nummers geschreven en geproduceerd. Het resultaat was een consistent album dat werd onthaald als een “creatieve hergeboorte”. De songs ‘Caminante‘ en ‘Llorar‘ kregen geweldige airplay in de loop van de zomer.
Live werd er opgetreden met twee gitaren en een flamencodanseres. In de jaren die volgden werd de groep uitgebreid tot zeven muzikanten. Tussendoor werd De Smet twee keer vader.
De tweede plaat van Esta Loco verscheen in 1999. Er stond een flamenco-versie op van de klassieker ‘Lena Lena’, het liedje dat hij – als een van zijn eerste – in 1980-’81 had gemaakt, voor zijn bekendheid had gezorgd, en hem nooit meer losliet. Esta Loco ging tussentijds ook op tournee met het programma ‘Gracias a los Poetas‘: dans en songs gebaseerd op op Spaanse en Latijns-Amerikaanse poëzie.
WALTER DE BUCK BAND
Samen met Wim Claeys was hij een van de bezielers van het herdenkingsgroepje de Walter De Buck-band. In 2016 nam hij een CD op met liedjes van de 19e eeuwse Gentse volkzanger Karel Waeri, die hij – samen met met acteur Bob De Moor – live op het podium bracht tijdens de Gentse Feesten. De CD is getiteld: ‘De poëzie van Waeri’ en is o.a. te koop in het Poëziecentrum op de Vrijdagmarkt. Waeri was voor Walter De Buck een inspiratiebron geweest.
Velen die de Prondelmarkt aan de Sint-Jacobskerk bezoeken tijdens het weekend, zullen het misschien niet weten: het monumentje aan de kant van de Vrijdagmarkt is van Walter, en is een eerbetoon aan Karel Waeri.
SMELTKROES IS INSPIRATIEBRON
Tijdens het interview in De Morgen in 1999 sprak Rembert De Smet over zijn toekomst. Hij was toen 45. “Zo lang ik vind dat ik iets aan muziek toe te voegen heb, dat ik chemische reacties tussen genres kan veroorzaken, blijf ik dit doen. Ik voel mezelf daarbij een echte Belg. Eigenlijk is dit een superland met al die verschillende invloeden en culturen. Ik woon in Gent en vrijwel dagelijks praat en speel ik met Arabieren, Turken, Afrikanen… Ik hoop dat die smeltkroes nog lang blijft bestaan.” In de aanloop van zijn 63e, op 28 januari 2017, ging het licht uit als gevolg van zijn slepende ziekte.
