Vivaldi?

Vivaldi: de coalitie die de voorkeur geniet van zowel de groenen, socialisten als liberalen, maar waarvoor de Vlaams christendemocraten toch op de rem gaan staan. Volgens Joachim Coens (voorzitter CD&V) zou de piste te weinig garanties leveren op het ethische vlak, en de CD&V ziet een staatshervorming waarbij men bijvoorbeeld de gezondheidszorg herfederaliseert, niet echt zitten. De wijn moet voor Coens lekker blijven en de christendemocratische nasmaak moet je bijblijven.

Antonio Vivaldi

Meyrem Almaci (voorzitter Groen) sprak met verzoenende toon in Radio 1-programma De Wereld Vandaag. Zij gelooft dat het vertrouwen groeiende is, maar dat er hier en daar nog wat obstakels zijn. Voor de groenen van Ecolo is een vervroegde kernuitstap geen breekpunt, maar zij blijven wel resoluut voor een vermogenswinstbelasting.

De socialisten dan: voor hen is het van primordiaal belang dat deze formule lukt. De franstalige PS wil koste wat kost een confrontatie met de kiezer vermijden, want de PTB (Franstalige marxisten, red.) heeft daar de wind in de zeilen en kan heel veel stemmen van de PS afsnoepen. Voor de socialisten zijn er nog wat obstakels: de verhoogde minimumpensioenen, de 32-uren werkweek met behoud van loon, maar ook de vermogenswinstbelasting.

Als er een ploeg wel pro-Vivaldi is, dan is het de liberale ploeg. Voor Lachaert is het een must dat deze formule succesvol uitdraait, want alleen dan ligt een efficiënter België (lees: meer bevoegdheden op federaal niveau, afslanking van de parlementen en ministers) binnen handbereik.

Hoe reageren de andere partijen?

Voor de PVDA is het duidelijk: Vivaldi is gedoemd te mislukken en partijvoorzitter Peter Mertens spreekt zelfs van ‘honderd keer dezelfde melodie’. Ook Vlaams Belang is kritisch en kijkt al uit naar ‘de start van het theater: paars-groen + CD&V’.

Voor de voorzitter van de grootste Vlaamse partij, Bart De Wever (N-VA), negeren de huidige partijen het signaal van de Vlaamse kiezer en zou zo’n Vivaldi-regering niet goed zijn voor Vlaanderen, omwille van de Vlaamse minderheid.

Vivaldi heeft dus wat tekortkomingen, maar dat legt Lachaert geen windeieren. Hij is standvastig en gelooft dat dit de enige uitweg zal bieden, met de deadline 17 september in het vooruitzicht, want dan is het moment van de waarheid: Wilmès zal het vertrouwen (opnieuw) moeten vragen aan het parlement, en de kans dat ze die krijgt, is vrijwel onbestaande …

© 2020 – StampMedia – Amir Bachrouri