We weten het uit onze eigen geschiedenis: een oorlog doet mensen massaal op de vlucht slaan. Tijdens WOI en II zochten honderdduizenden landgenoten hun toevlucht tot onze buurlanden, waar ze welkom waren en goed werden opgevangen. Dat laatste is logisch, want elk beschaafd land stelt zijn grenzen open voor radeloze mensen op de vlucht voor geweld.
Bij de huidige instroom is er een extra reden om de ontheemden op te vangen. Het merendeel is namelijk afkomstig uit Afghanistan, Irak, Syrië en Libië, uitgerekend vier landen waar wij voor een groot deel mee verantwoordelijk zijn voor het oorlogsgeweld. Het Westen wilde zo nodig de regimes van die landen wijzigen, met alle gevolgen van dien. De invasie in Irak leidde tot het ontstaan van IS. In Libië heeft onze militaire interventie een complete chaos aangericht in het land. Daarnaast heeft het geleid tot een massale verspreiding van wapens en dus geweld in de regio. Maar vooral heeft het de vluchtelingensluizen opengezet vanuit Afrika.
Men heeft het over een ‘vluchtelingencrisis’, maar dat is niet correct. Wat we bij ons zien is geen vluchtelingencrisis, maar een doelbewuste opvangcrisis, in elk geval wat België betreft. In die zin is het ook een crisis van het geweten en van de beschavingsgraad van ons land. Zeker, er is een vluchtelingencrisis, maar die voltrekt zich elders en niet hier. In Syrië zijn er tien miljoen mensen op de vlucht in eigen land. Turkije vangt 1,7 miljoen Syriërs op. Libanon neemt er zo’n 1,1 miljoen voor zijn rekening, dat is een kwart van zijn bevolking. Gelukkig was België zo genereus om er 5662 te willen opnemen…
Zij die beweren of suggereren dat we overspoeld worden door vluchtelingen zijn van kwade trouw. Men verwacht dit jaar één miljoen asielaanvragen in Europa. Dat is 0,2% van de totale bevolking. Bovendien zal het overgrote merendeel ervan – tachtig procent – opgevangen worden in Duitsland. Dat land, dat voor dezelfde rechtse politici doorgaans het grote model is, pakt de zaken totaal anders aan. Daar gaat de regering precies de confrontatie aan met populistische en primitieve oprispingen in plaats van ze aan te wakkeren. De vergrijzingsgraad in Duitsland behoort tot de hoogste van Europa en legt op termijn een hypotheek op de economie. De Duitse regering heeft dat goed begrepen en ziet in de instroom van vluchtelingen als een welkome infuus tegen de vergrijzing.
De Arabische en Afrikaanse bevolking is heel jong en mensen die woestijnen en stormachtige zeeën hebben getrotseerd om hier te geraken, kan je moeilijk luiaards noemen. Studies hebben aangetoond dat immigranten doorgaans meer ondernemend zijn dan de autochtone bevolking en minder geneigd tot zware criminaliteit. Het fabeltje dat ze profiteren van onze sociale zekerheid houdt geen steek. Volgens een recente studie van de OESO (de club van de 30 rijkste landen) is de jaarlijkse netto bijdrage van migranten aan de schatkist gemiddeld zo’n 0,35% van het bnp, in België is dat zelfs meer dan het dubbele, 0,76%.
De onwil om een serieuze en menswaardige opvang te voorzien is stuitend. Nog kwalijker zijn de pogingen van politici om primitieve gevoelens aan te wakkeren en te bespelen. Het editoriaal van Knack merkt terecht op: “Van politici mag je verwachten dat ze aan de bevolking uitleggen dat we mensen op de vlucht voor oorlog niet aan hun lot mogen overlaten, en dat ze recht hebben op minimale voorzieningen. Daar zou na de ervaringen van de Eerste en Tweede Wereldoorlog geen twijfel meer over gezaaid mogen worden. Het woord “profiteren” doet dat wel.”
De georganiseerde chaos rond de opvang komt deze rechtse regering goed uit. Op dit moment warmen de vakbonden zich op voor een hete herfst. De vluchtelingen in het straatbeeld en de stoere uitspraken van populistische politici, zijn een prima bliksemafleider voor die komende sociale strijd. De vluchtelingenkwestie moet ons doen vergeten dat de energiefactuur met 30% stijgt, dat we langer moeten werken voor een lager pensioen, dat we een indexsprong moeten slikken, dat de zieken opgejaagd worden, enz. Begin dit jaar moesten para’s op straat de aandacht afleiden van het sociaal verzet, nu is het de beurt aan de vluchtelingen.
De taferelen van kamperende asielzoekers rond het gebouw van de vreemdelingendienst zijn ronduit beschamend en beschadigen het imago van ons land. In het verleden hebben ministers al voor minder ontslag moeten nemen.
Bronnen
Knack 2 september 2015.
The Economist 29 augustus 2015.
