‘Dit is een principezaak’

Opgezet door politie en justitie, met collaboratie van de mainstream media, om een wetgeving af te dwingen die burgerrechten beknotten !

De feiten
 

 Zaterdag 23 augustus 2014 een terras in Brugge  

Toen een klant zijn kop koffie op de grond keilde, haalde ik mijn videocam boven en begon te filmen. 

Zowel de betrokkene, zijn partner als andere aanwezigen hebben kunnen zien dat ik aan het filmen was, en er geen bezwaar tegen gemaakt. 

De video groeide uit tot een verslag over iemand die bewust ruzie uitlokt met mensen van een andere origine – vandaar de titel: “Racisme in Brugge”. 

Op maandag 25 augustus 2014 stelde ik tot mijn verbijstering vast dat ik een scoop gerealiseerd had. Sterker nog: een journalistieke primeur die heel wat (politie-)commotie veroorzaakte.
 
De twee politie agenten (te zien in de video) maken er een zaak met burgerlijke partijstelling van.

Implicatie  

Op woensdag 28 januari 2015 huiszoeking door de federale gerechtelijke politie in opdracht van de procureur des koning met in beslagname van computers en externe harde schijven, waarvan tot op heden geen restitutie van een laptop en externe harde schijven. 

Een huiszoeking die voor mij zowel een persoonlijke als sociale impact teweeg heeft gebracht en mijn rust ernstig verstoord. Tevens kan ik mijn werk als burgerjournalist niet naar behoren uitoefenen daar ik niet kan beschikken over mijn in beslag genomen BACK UP dragers. Door de inbeslagname is de politie op de hoogte van al mijn correspondentie met o.a. mijn advocaten. 

21 december 2015 Arrest kortgeding + beroep politie (rechtbank van eerste aanleg) 

 Eeckhout moet alle beelden van de agenten van zijn eigen website en van alle andere websites en/of sociale netwerken waarop hij de beelden geplaatst heeft verwijderen, en dit binnen de 24 uur na de betekening van het arrest. Anders wordt hij verplicht een dwangsom te betalen van 1.250 euro per dag. De maatregel geldt wel maar tot er een definitieve uitspraak is ten gronde bij de correctionele rechtbank. 

2 maart 2016 Uitspraak strafonderzoek raadkamer (Rechtbank van eerste aanleg) 

 Doorverwijzing naar de correctionele rechtbank wegens inbreuken op de wet tot bescherming van persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens op een oneerlijke en onrechtmatige wijze te hebben verwerkt. 

Rechtbank = Inaccurate voorbereiding op mijn zaak en juridische missers: 

1/ Zowel het kortgeding als het strafonderzoek is volledig ‘en charge’ en geen enkel element ‘en décharge’ 

2/ Rechters ontkennen het feit dat een journalist iemand is die verslag uitbrengt over de actualiteit. Volgens de etymologie van het woord doet hij dat van dag tot dag. Journalisten kunnen werken voor de ‘pers’ in de letterlijke zin van het woord, wat staat voor de gedrukte media en in de praktijk neerkomt op kranten en tijdschriften. Ze kunnen ook werken voor de audiovisuele media: radio en televisie. Meer en meer journalisten werken tegenwoordig voor nieuwsdiensten op het internet. 

Journalistiek is een vrije activiteit. Er is geen gereglementeerde toegang tot dit beroep. Om het even wie kan het beroep uitoefenen en iedereen kan zich daarbij ‘journalist’ laten noemen. Overigens kan iedereen zich via de pers vrijelijk uitdrukken in het licht van de vrijheid van meningsuiting, ook zonder journalist te zijn.  BRON

LINK naar dossier rechtszaak