De Palestijnse schrijfster Nisma Alaklouk is niet aan haar proefstuk toe. Ze schreef al drie romans in het Arabisch en ze publiceerde verhalen in verschillende bloemlezingen. Ondertussen zit ze bij Pen Vlaanderen. Nu is is er voor het eerst een roman van haar beschikbaar in het Nederlands: ‘Brusselse Vrouwen’. 

‘Brusselse Vrouwen’ gaat over de metafoor van de tragische liefde in al haar vormen en kleuren. Nisma schrijft vanuit een feministisch perspectief over Arabische vrouwen in Brussel en één Brusselse vrouw die trouwde met een Palestijn. Samen zoeken ze met hoogtes en laagtes hun evenwicht op in hun relaties, de ene meer traditioneel dan de andere. Met alle respect voor de ‘Brusselse Vrouwen’, ze zijn allemaal even ontworteld door cultuurverschillen tussen traditie en moderniteit, daarmee dat het hoofdonderwerp dan ook echtscheidingen is.

Dit boek is gemaakt op de leest van de grote vrouwelijke schrijfsters van het Midden-oosten en Noord-Afrika die zich vrijvochten als diva’s door het Midden-oosten met andere zeden te confronteren.

Waar we voor ‘Charlie Hebdo’ nog bachelorpapers over ‘la vie sexuelle de Mohammed’ lazen of homo-erotische Arabische poëzie hoorden op de VRT, is het nu weer aan de vrouw om haar sluier te lichten en op te komen tegen het patriarchaat in een nieuw werelddeel. Zo luidt het nieuwe Europese Arabische Feminisme toch. Iedereen baas over eigen lichaam.

Het is alvast één van mijn favorieten voor de ‘Coming of Age’ roman van 2020. Nisma heeft na lang beloven om iets uit te brengen in het Nederlands, stand gehouden.