De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

“Racisme tegen zwarten, een zonde die wij allemaal delen, blanken en arabieren”

maandag 18 mei 2015 17:58
Spread the love

Dyab Abou Jahjah had een druk agenda dit WE
van 15/17 mei 2015: “Vrijdagavond sprak hij op een pro-Palestijnse
bijeenkomst, zaterdag op het tweedaagse Marxisme Festival, een breed
verzetsevenement dat was georganiseerd door de Internationale Socialiste
n”
zo staat in een artikel in De
Morgen van 18/05/2015
, overgenomen uit de Volkskrant. Op zondag
17/05/2015 was Dyab Abou Jahjah dan namens Movement X de eerste spreker in een
rijtje waar verder ook AMDH (Association Marocain des Droits de l’Homme
België), Kifkif, HART boven HARD en FDH Norma aan het woord kwamen samen met 2
gastsprekers van Nederlandse organisaties. Deze 5 verenigingen die samen het Comité
Stop Racisme
vormen hadden opgeroepen om op 17 mei 2015 op de Groenplaats
in Antwerpen te betogen tegen racisme en kolonialisme naar aanleiding van de
uitspraken van Bert De Wever over de ‘Berbers’, de Amazigh, zie verslag manifestatie
op DWM
van 18/05/2015
.

De toespraak van Dyab Abou Jahjah was uit verschillende oogpunten merkwaardig. Hij had het in de anti-racismestrijd, “Vooral racisme tegen zwarte mensen
is een zonde die we allemaal delen, en dat moet met zerotolerantie aangepakt
worden… De misdaden die wij Allemaal tegen Afrika en
Afrikanen hebben gepleegd moeten erkend en geremedieerd worden. Alleen zo
kunnen we groeien om één gemeenschap te worden
.” Bij die ‘wij Allemaal’ worden niet alleen ‘blanken’ maar ook ‘arabieren’ bedoeld, zo verduidelijkte Dyab Abou Jahjah in z’n speech op de Groenplaats, een uitspraak die op applaus werd onthaald. 
 
“We vragen niet veel”, zo vervolgde Dyab Abou Jahjah, “we vragen dat we erkend worden als gelijke mensen,
als waardige mensen, dat we niet besproken worden, maar dat men met ons
spreekt. Dat we niet gelabeld worden als soorten dieren, maar dat onze
menselijkheid gerespecteerd wordt. Dat onze kinderen niet meer getraumatiseerd
worden door racisme en stigmatisering en lage verwachtingen.”

En over de ‘islamofiel’ De Wever als het over geld van Saoudi Arabië gaat. En ja, “We zijn de  kleinkinderen van Abdelkarim el Khattabi, van
Omar Elmokhtar, van Izzeldine Al Kassam, van Patrice Lumumba, van Mehdi Ben
Barka, van Jamila Bouhered,  van Layla
Khaled ….”
zo richtte Dyab Abou Jah Jah zich verder tot De Wever, “En als je niet weet wie ze zijn zoek ze maar op“.

Een toespraak dus om eens integraal door te nemen, hier volgt ze.

Kameraden, Beste  vrienden,

Het is meer dan een maand geleden sinds de uitspraken van Bart De wever
tegen de Amazigh bevolking. En we wachten nog steeds, tevergeefs, op de
excuses. Maar belangrijker dan excuses is het terugtrekking van die woorden.
Woorden kwetsen, en daarom zijn excuses nodig! Maar belangrijker, racisme is
vals en fout en niet juist en een leugen, en daarom moet ook afstand genomen
worden van de inhoud van die racistische uitspraken. Het is belangrijk en het
is nodig.

 Het kan niet  zo zijn dat anno 2015 , een mainstream
politicus een hele bevolkingsgroep, als bron van het kwaad bestempelt, en bij
zijn uitingen blijft. Erger nog, hij bevestigt die uitspraken telkens opnieuw
wanneer hij de kans krijgt.


Vrijdag nog, op Maghreb TV,  heeft hij
zijn uitspraken  herhaalt en voegde eraan
toe dat ze ingefluisterd waren door prominente Marokkanen. Door leden van de
macht daar.

Ja hoor, zonder schaamte, en zonder enige besef van het feit dat hij het
erger maakt door het verhaal van onderdrukking door het regime in Marokko nog
erbij te halen, was hij daar aan het glunderen en bleef hij bij zijn
uitspraken.

Dit is veel meer dan racisme, dit is arrogantie van macht, dit is
medeplichtigheid tussen de macht hier en de macht daar, tussen de corrupte
elite van hier en van daar. Een medeplichtigheid die blijkt op verschillende
niveaus.

Zo heeft De Wever onlangs uitgepakt, zeer trots, met het nieuws dat een
Saoedi bedrijf meer dan 3 miljard  euro
komt investeren in de haven van Antwerpen. Dat het om geld vanuit een regime
die mensen rechten dag in dag uit met de voeten treedt is voor De Wever geen
probleem. Dat het om Wahabbi geld gaat ook niet. Dat het om Alqaeda
sympathisanten gaat is blijkbaar ook maar een detail.

In de aanwezigheid van geld is  Bart De wever geen racist, geen islamofoob,
hij wordt dan zelfs Islamofiel en heeft hij dan helemaal  geen probleem 
met echte gesloten gemeenschappen zoals de Saoedi Wahhabi establishment
wel is.

 Erger nog, hij nuanceert dan het begrip banden
met Alqaeda. De Man die schrikte toen hij Arabische muziek op straat hoorde op
nieuwjaarsavond, schrikt blijkbaar niet van een Arabische naam op de lijst van
Alqaeda financieerders als hij maar genoeg geld heeft.

Dat doet mij en velen denken aan de
neo-cons in de VS die op 11 september 2001 maar één zorg hadden en dat is het
veilig stellen van hun vrienden en business partners binnen de Saoedi
regime.  Je hebt de verlichte leider op
een goddelijke missie ( Bart Bush), je had de heldin van de heil der armen en
onderdrukten Condoleeza Homans, je had de man van Geld en van Extreem rechtse
ideeën  Dick Jambon Cheeney, en zo kunnen
we verder doorgaan.

Dat bende dat ook “the crazies” werd
genoemd geloofde ook in een soort verandering voor hun
land. Afbouw van solidariteit, afbraak van arbeiders rechten, en absolute
loyauteit aan kapitaal, lokaal en internationaal, vriend of vijand.

We weten ondertussen hoe dat verhaal
eindigde in de VS, en in Iraq, en overal. Baby Bush in het schoon verdiep en
zijn neo-conservatieve aanhangers moeten ook hierover bezinnen.

Broeders en zusters, Kameraden,

Ik heb een paar boodschappen voor
een paar mensen, en voor jullie vandaag….

Eerst een boodschap aan de keizer
van het schoon verdiep, onze lokale Potus, Bart De Wever,

You messed with the wrong people
Bart!  We zijn de  klein kinderen van Abdelkarim el Khatabi, van
Omar ELMokhtar, van Izzeldine Al Kassam, van Patrice Lumumba, van Mehdi Ben
Barka, van JAmila Bouhered,  van LAyla
Khaled …. Als je niet weet wie ze zijn zoek ze maar op. Vraag het aan je
informanten en je Wahabbi of zionistische bondgenoten en business
partners.  We dulden geen kolonialisme en
geen racisme. We aanvaarden geen tweederangs burgerschap, we laten jou en
anderen niet toe om over onze hoofden heen te praten, ons te analyseren, in
kaart brengen, labelen, categoriseren zoals etnologen in de kolonies deden.
Niemand mag ons vertellen dat we mogen meedoen als we ons integreren en dat we
anders uitsluiting aan onze eigen te wijten hebben. Wij zijn geen kinderen en
geen jongeren, we zijn vrouwen en mannen, volwassenen die klaar staan om mee te
bepalen en mee te praten en mee te leiden. Wij volgen niet, en gehoorzamen
niet.  Ja we hebben een probleem met
gezag en autoriteit wanneer dat gezag niet democratisch is en dat autoriteit
totalitair is. Ja inderdaad we erkennen de legitimiteit niet van elke structuur
en van elke orgaan en van elke organisatie die getekend is door racisme,
koloniale reflexen en misbruik van macht. We betwisten dat, we chalengen dat en
we geven het geen enkel vorm van respect.

Dat heet verzet Bart, Verzet! En ik
weet dat je moeite hebt met Verzet! En dat je eerder Collaboratie verwacht!.
Ieder zijn traditie hoor, en onze traditie is verzet tegen onderdrukkers en
niet collaboratie ermee en zo zal het ook blijven!

Mijne boodschap aan de rest van de
politieke klasse, en aan de hele maatschappij is dat ze ook wakker moeten
worden. Niet Bart De Wever is het probleem, Bart De Wever is gewoon een
resultaat van het probleem, een uiting ervan, een symptoom. Racisme en
discriminatie domineren deze Maatschappij. Koloniale reflexen zijn de norm als
het gaat over mensen met andere origine dan het Blank Europees origine. Dit is
een grote probleem en vind je terug in alle milieus, in alle structuren en
vooral in de hoofden van veel mensen waaronder mensen die zich als antiracist
beschouwen en als progressief zien.

Dit pikken we niet meer. Tot hier en
niet verder! We willen nu resultaten zien. Wij stellen nu de eisen, wij
verwachten nu dat men zich integreert in de nieuwe realiteit. Een super diverse
realiteit die niet meer te ontkennen is. Die niet meer terug te dringen is.

Discriminatie op de arbeidsmarkt en
de woning markt en in het onderwijs moet onmogelijk gemaakt worden. Maatregelen
moeten er nu komen vanuit de overheid. Praktijktesten zijn een minimum, als
controle mechanisme, maar we moeten veel verder gaan dan dat. We moeten quota’s
overal hebben, maar vooral bij overheidsbedrijven.  We moeten ook het onderwijs dekoloniseren, de
geschiedenis herschrijven en het kolonialisme veroordelen en de misdaden van
het kolonialisme erkennen. De misdaden van het kolonialisme toen, en het
kolonialisme vandaag zoals de Israëli kolonialisme in Palestina en de apartheid
regime daar.

We moeten consequent zijn in onze
buitenlandspolitiek… en solidariteit niet alleen als een nationale beginsel zien,
maar ook als een internationale beginsel.

We moeten onze tradities allemaal
zuiveren van racisme!

Vooral racisme tegen zwarte mensen
is een zonde dat we allemaal delen, en dat moet met zerotolerantie aangepakt
worden. Geen blackfacing  meer anno 2015
is maar een kleine stap, een begin, maar het moet veel verder gaan.

 De misdaden dat wij Allemaal tegen Afrika en
Afrikanen hebben gepleegd moeten erkend en geremedieerd worden. Alleen zo
kunnen we groeien om één gemeenschap te worden.

 Eerst gelijkheid en eerst vrijheid en
solidariteit en dan pas kunnen we verbroederen.

 Eerst erkennen van de fouten en dan pas
verzoening.

We vragen niet veel, we vragen dat
we erkend worden als gelijke mensen, als waardige mensen, dat we niet besproken
worden, maar dat men met ons spreekt. Dat we niet gelabeld worden als soorten
dieren, maar dat onze menselijkheid gerespecteerd wordt. Dat onze kinderen niet
meer getraumatiseerd worden door racisme en stigmatisering en lage
verwachtingen.

 Is dat veel gevraagd? Is dat radicaal? Is dat
extreem? Dat ik vraag om je gelijke te zijn? Is dat onredelijk? Dat ik vraag
dat alle mechanismen die mij in mijn menselijkheid ondergeschikt maken aan u
worden aangepakt?  Is dat fanatiek?

Erken mij gewoon als mens, niet in
slogans maar ook in de praktijk, en dan word je mijn broeder, ook in de
praktijk. Zo moeilijk kan het toch niet zijn?

Zolang dat dit erkenning van het
meest elementaire op zich laat wachten, hebben we alleen één boodschap: No
Justice No peace!

Dat is waar van Baltimore tot in Gaza, Van
Antwerpen tot in Kinshassa, Van Baghdad tot in Cairo tot in Nador. Eerst
rechtvaardigheid en dan pas kunnen we echte vrede bouwen.

Groenplaats, 17 mei 2015, Dyab Abou Jahjah

take down
the paywall
steun ons nu!