Op 29 maart 2013 vernietigde de Raad van State de plannen voor het omleidingstracé N74 (de Noord-Zuidverbinding). Het Noord-Zuiddossier sleept al jaren aan en laat geen Limburger onberoerd.
Kroniek van een aangekondigde vernietiging
Hoewel al lang geleden, herinner ik me de discussies rond de Noord-Zuidverbinding nog levendig. Het was Steve Stevaert die zich altijd verzet heeft tegen het omleidingstracé. Uit noodzaak werd er gezocht naar andere mogelijheden. Patrick Dewael stelde een plan voor met ondertunneling waarmee iedereen min of meer akkoord kon gaan. Ondanks de beloftes die er toen gemaakt werden (‘nu zal de Noord-Zuidverbinding snel een feit zijn’) en ondanks het vele inkt dat er al over het dossier gevloeid is, staan we vandaag verder van een oplossing dan ooit.
De CD&V wilde niet weten van een ondertunneling en hield koppig vast aan een omleidingstracé. Goed wetende dat dit tracé door Europees habitatrichtlijngebied liep. Milieuverenigingen en iedereen die Limburg hoog in het vaandel draagt, kon niet anders dan verbaasd zijn over deze arrogantie. Natuurpunt, Limburgs Landschap en de Limburgse Milieukoepel trokken terecht naar de Raad van State. Na de werken eerder al opgeschort te hebben, besliste de Raad van State vorige week om de plannen voor het omleidingstracé te vernietigen want:
“De plannende overheid diende rekening te houden met de gevolgen voor deze door het Europese recht beschermde gebieden.” – Uitspraak Raad van State [1]
Het MER-rapport toonde reeds aan dat het effect van de omleidingsweg op de biodiversiteit extreem negatief is. Het belang van habitatrichtlijngebieden kan moeilijk onderschat worden. Eén van de doelstellingen van de EU is om de biologische diversiteit te waarborgen door de natuurlijke habitats en de wilde fauna en flora in stand te houden. [2] Dus niet alleen het gebied is beschermd maar ook de soorten die er leven.
Het is de schuld van de groenen, mijnheer
Als geen ander zijn groenen zich bewust van de wereld waarin ze leven. Een transitie naar een duurzame mobiliteit is noodzakelijk. Dit wil zeggen dat er moet ingezet worden op de alternatieven. Openbaar vervoer en de fiets zullen naar de toekomst toe ook om economische redenen de eerste keuze worden. Dit vraagt om een mentaliteitsverandering. Groenen zijn hier al jaren mee bezig. Wij zijn niet de schuldigen voor de files die er nu in Limburg (soms) staan.
Sommigen verwijten ons nu letterlijk ‘ecologisch fundamentalisme’ [3] Dit gaat natuurlijk te ver. De Europese habitatrichtlijn is niet enkel door groenen ingevoerd. Als men indertijd voor het doorsteektracé had gekozen met ondertunneling dan was de Noord-Zuid vandaag al een feit geweest. De schuldigen zijn dus zij die koppig aan het omleidingstracé hebben vastgehouden.
Nooddecreet
OpenVLD Limburg roept de Vlaamse regering op om een nooddecreet in te voeren om dit en andere dossiers in het kader van de economische relance van Limburg uit de impasse te halen. Dit is wat ik zou omschrijven als ‘kapitalistisch fundamentalisme’. De crisis wordt hier als vrijgeleide gebruikt om alle moeilijke dossiers in één klap door te voeren. Bovendien begrijp ik niet goed hoe men met een Vlaams nooddecreet een Europese richtlijn kan omzeilen.
Resultaat zal enkel zijn dat de belanghebbenden naar het Europees Hof van Justitie stappen. Nog meer vertraging, nog meer files, nog verder van een oplossing.
