Daarmee zetten de vrouwen weer een stevige stap vooruit naar meer gendergelijkheid op de beslissingsniveaus van ondernemingen en worden de mannenbastions langzaam maar zeker verder veroverd.

Hopelijk hebben de ondernemingen, na de goedkeuring in de plenaire vergadering, niet de hele overgangstermijn nodig om zich aan te passen aan de nieuwe wettelijke verplichtingen. Voor overheidsbedrijven is die termijn kort maar goed, één jaar. Kleine ondernemingen hebben dan weer een zee van tijd, acht jaar, om zich in regel te stellen.

De progressieve vrouwenbeweging zij-kant stond samen met volksvertegenwoordiger Bruno Tuybens altijd vierkant achter verplichte quota. Zij hebben in het verleden al hun effect bewezen op de verkiezingslijsten.

Zo was er de wet Tobback-Smet uit 1994, die er is gekomen op initiatief van toenmalig minister van binnenlandse zaken Louis Tobback. En de quotawet zoals we die nu kennen, met 50 procent vrouwen op verkiezingslijsten en op de eerste twee plaatsen kandidaten van verschillend geslacht, is er gekomen onder de paarse regering.

Nu het geamendeerde wetsvoorstel voor meer vrouwen in de raden van bestuur van ondernemingen door sp.a, PS, CD&V, cdH en Ecolo/Groen! is goedgekeurd, vindt de progressieve vrouwenbeweging zij-kant dat ook de directiecomités moeten volgen, want dat zijn de échte beslissingscentra van ondernemingen. Daartoe moeten bedrijven gelijke kansenplannen ontwikkelen, vindt zij-kant.

Inga Verhaert is voorzitster zij-kant en Vera Claes is nationaal secretaris zij-kant. Zij-kant is een vrouwenbeweging, gespecialiseerd in het thema gender en gelijke kansen