IK VIND HET EEN SCHANDE DAT IK ALS JOURNALIST BLIJKBAAR NIET MAG WETEN WIE OP 16 MAART IN DE VLAAMS-BRABANTSE PROVINCIERAAD WELKE STEM HEEFT UITGEBRACHT OP VOORSTEL NR 23
Op 16 maart legde oppositielid Willy Smout (VB) voorstel 23 voor aan de Vlaams-Brabantse provincieraad waarmee hij de raad terug iets meer bevoegdheden wou geven. Hij stelde voor om in het delegatiebesluit het bedrag van 100.000 euro waarboven de provincieraad bevoegd is terug te verminderen tot 67.000 euro. Daarnaast vroeg hij dat de deputatie bij afwezigheid van een interne consensus beslissingen over de aan haar gedelegeerde bevoegdheden steeds aan de provincieraad zou voorleggen.
De reden van dit voorstel was tijdens de voorbije provincieraden al enkele keren aan bod gekomen. Ook toen gaven woordvoerders van alle oppositiepartijen uiting aan hun ongenoegen over het feit dat volgens hen raadsleden steeds minder in de pap te brokken hebben. Zo hield de provincieraad in 2020 bijvoorbeeld niet het decretaal verplicht minimum aantal vergaderingen (9 in plaats van 10) en worden vergaderingen van raadscommissies meer dan vroeger geannuleerd.
Het voorstel van Smout haalde bij de stemming geen meerderheid, maar onmiddellijk bleek dat enkele leden van de meerderheid het VB-voorstel hadden goedgekeurd. Moesten ook de oppositiepartijen Vooruit en Groen het voorstel hebben goedgekeurd – beide partijen onthielden zich – dan had het wel een meerderheid gehaald. Omdat de vergadering digitaal verliep was echter niet duidelijk over welke raadsleden van de meerderheid het ging. Omdat niemand hierbij uitleg gaf bleven we ook in het ongewisse waarom ze dit deden.
Raadslid Louis Tobback (Vooruit) vroeg tijdens de vergadering deze info onmiddellijk op, maar de provincieraadsvoorzitter Linda Van den Eede (N-VA) verwees naar het verslag dat later zou worden opgemaakt. Ze meldde meteen ook berichten ontvangen te hebben dat sommigen zich bij de stemming vergist hadden. Na afloop van de raad contacteerde ik woordvoerder Frank Ilsbroux om meer informatie. Hij liet mij daags nadien weten deze niet te kunnen krijgen en raadde aan deze op te vragen via de regeling ‘openbaarheid van bestuur’.
Op mijn brief van 17 maart kreeg ik op 30 maart een antwoord van provinciegriffier Marc Collier. Hij meldde mij “dat het onmogelijk is om binnen de termijn van 20 kalenderdagen op mijn vraag in te gaan omdat de bijlagen van de stemmingen deel uitmaken van het zittingsverslag”. “De notulen worden steeds goedgekeurd tijdens de eerstvolgende provincieraad (in dit geval 27 april). Zodra deze zijn goedgekeurd zullen wij u de gevraagde documenten bezorgen”.
Ik tekende beroep aan tegen deze beslissing en ontving op 8 april een nieuwe mail van de provinciegriffier. Tijdens de raadszitting stemden volgens hem 8 raadsleden voor het voorstel, 10 onthielden zich en 16 stemden tegen. “Daarnaast kunnen wij ook meegeven dat 4 raadsleden de raadsvoorzitter op de hoogte hebben gebracht dat ze een verkeerde stem hadden uitgebracht”. Ik reageer met de vraag om mij te laten weten wie hoe gestemd heeft, maar krijg geen antwoord en teken opnieuw beroep aan.
Op 14 april valt er in de beroepsprocedure een uitspraak. Mijn beroep wordt afgewezen met verwijzing naar artikel 33 van het Provinciedecreet. “Uit deze bepalingen blijkt dat de door de provinciegriffier opgestelde notulen en het zittingsverslag van de provincieraad pas, al dan niet aangepast, worden goedgekeurd tijdens de eerstvolgende vergadering van de provincieraad”. Een aanvraag tot inzage mag volgens het decreet worden afgewezen als deze “betrekking heeft op bestuursdocumenten die niet af of onvolledig zijn”. De notulen en zittingsverslag kunnen pas als definitief worden beschouwd na goedkeuring door de raad.
Ik wil tot slot ferm protesteren tegen deze gang van zaken en het feit dat de betrokken instanties geen begrip tonen voor de problemen die digitale vergaderingen meebrengen voor journalisten. Tijdens een fysieke vergadering ziet iedereen onmiddellijk wie voor wat stemt, maar tijdens digitale vergaderingen is dit niet mogelijk. Door de latere weigering om inzage te geven in de manier dat provincieraadsleden gestemd hebben op dit punt ben ik als journalist een maand na de provincieraad nog steeds in de onmogelijkheid om na te gaan of er ook leden van de meerderheid dit punt van de oppositie steunden. Dit is een schande en ik meld dit dan ook aan de Vlaamse Vereniging van Journalisten (VVJ).
LUC VANHEERENTALS
