De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Potiki

Potiki

woensdag 3 augustus 2011 20:36
Spread the love

Het vredige bestaan van een jongere generatie Maori’s die zich op voorouderlijk land heeft gevestigd, wordt ruw onderbroken door de plannen van een projectontwikkelaar.  Zijn bulldozers brengen niet alleen een verschuiving van het landschap, maar ook in het denken van de Maori’s teweeg.
In de figuur van een helderziend kind weerspiegelen zich de groeiende angst, verwarring en woede van het dorp dat in het gemeenschapshuis zijn kracht vergaart en zijn eeuwenoude wijsheid wikt.
In poëtische vertellingen plaatst Patricia Grace de mythische belevingswereld van de Maori’smidden in de dagelijkse realiteit van het Nieuw Zeeland van vandaag.  De contrasten in Potiki benadrukken de geheel eigen wijze waarop de Maori’s een evenwicht zoeken tussen de eeuwenoude essentiële waarden van hun eigen cultuur en de normen van een agressief, oprukkende moderne wereld.

Patricia Grace, °1937 id de dochter van een Maorivader en een pakeha (blanke) moeder.  Ze woont in een Maori nederzetting ten noorden van Wellington, Nieuw Zeeland.  Ze is getrouwd en heeft 7 kinderen.  Ze schrijft voltijds.

Het is een tijd geleden dat ik het boek las en ik herinner mij nog maar weinig van deze roman.  Ik vind het jammer dat ik nauwelijks nog tijd vind voor al die prachtige verhalen die vandaag verschijnen, vaak van de hand van mensen uit culturen waarvan we dachten dat die minderwaardig waren.  Niets is minder waar.  Deze mensen weten hoe ze het land moeten bewonen zonder het te vernietigen en te beschadigen.  Voor wie er tijd voor vindt, Potiki.

Potiki, Patricia Grace, De Geus, 1994

Van eenzelfde kaliber is De Bonte Hond die langs de zee loopt, van Tsjingiz Ajtmatov.  Het boek is verfilmd en werd uitgeroepen tot beste film op het filmfestival van Moskou.  Het is een verhaal over Siberische robbenjagers die met een roeiboot in een ondoordringbare mist terechtkomen.  Ze dobberen zonder oriëntatiepunten stuurloos voort.  Het drinkwater, de mondvoorraad raakt op, de tijd dringt.  Wat volgt is een verhaal van moed, opofferingsgezindheid en wijsheid van ten onrechte voor primitief gehouden mensen.  Dit is waar leven om draait.  Dit gaat over diepere waarheid dan de waarheid die wij nog kennen.

De Bonte Hond die langs de zee loopt, Tsjingiz Ajtmatov, De Geus, 1993

take down
the paywall
steun ons nu!