Er is een nieuw begrip opgedoken in de media. Meer en meer kom je het woord ‘populisme’ tegen. Als je het internetwoordenboek ‘Wikipedia’ raadpleegt, lees je dat ‘populisme een manier van communiceren is, in eenvoudig taalgebruik en gericht op het volk. Een manier van communiceren die vaak tot doel heeft de gevestigde orde wakker te schudden en zelfs ‘omver te werpen’.
Enkele recente voorbeelden waarbij ‘men’ via de media beschuldigd wordt van populistisch te zijn. Neem de reactie van Freya Van Den Bossche (SP.A) op de aanzwellende kritiek, inzake het verhogen van de energiefactuur. Kritiek die er – overigens geheel terecht – vooral op neer komt dat ‘de kleine man’ zich bedot voelt in de onrechtvaardige verdeling van lusten en lasten.
De kritiek van de minister: met populisme zal de energiefactuur niet dalen. Ah nee, dat is nu net wat wij al jaren verwachten van een degelijk beleid, van degelijke politici zeg maar. Maar ook hier weer verwart de politiek oorzaak en gevolg.
De Standaard is vandaag – zo mogelijk – nog wat groffer. Onder de titel ‘waarom de CEO van Dexia een bonus mag krijgen – poenschepperij en populisme’ brengt één van hun medewerkers (Ruben Mooiijman) een technische uitleg om het inhalige gedrag van bankiers te vergoelijken. Een mooipratertje is het.
Want diezelfde krant heeft moord en brand geschreeuwd omdat niet iedereen even entoesiast was over het IPA-akkoord. Diezelfde krant slaat ons elke dag rond de oren met standpunten en artikels waarbij de index meer dan ooit wordt geviseerd. Diezelfde krant is toch zo een grote aanhanger van het VOKA- en UNIZO-gedachtegoed … enz.
Maar – overigens alweer geheel terecht – kritiek uiten op bankiersbonussen is populisme. Vandaag kan je in GVA een lezersbrief van mij lezen over wat ik het ‘inhalige gedrag’ noem van (onder meer) Jean-Luc-Dehaene (CD&V). Lees even mee:
“Als vrijgestelde militant in ACV en ACW tracht ik al ruim 40 jaar om de principes van sociale rechtvaardigheid en solidariteit uit te dragen.
Naar aanleiding van wat er de voorbije dagen allemaal weer bekend werd over bankiersbonussen, heb ik de indruk dat die belangrijke principes alleen maar gelden ‘voor de kleine man’.
Zo heb ik het héél moeilijk met het ‘inhalige’ gedrag van Dexia- voorzitter Jean-Luc Dehaene.
Ook zijn uitleg van ‘ik laat mijn salarisbeleid niet bepalen door extrene factoren, tenzij ze in een wetgeving zijn gegoten’ stoot mij enorm tegen de borst. Heeft deze man dan echt géén greintje rechtvaardigheidsgevoel meer?
Misschien is nu wel het moment gekomen, dat de Christelijke Arbeidersbeweging – het ACW – openlijk afstand doet van deze man zijn financiële ‘strapatsen’. Dat zou enige moed vergen, maar desnoods kunnen ze nog altijd te rade gaan bij koning Albert.”
Dames en heren politici èn opiniemakers: kom wat meer uit uw ivoren toren en luister wat meer naar de Vox Populi. Het algemeen belang, een rechtvaardig sociaal en fiscaal beleid enz. zal er wel bij varen.
Maar blijkbaar hebben meer en meer mensen het moeilijk met deze ‘stem van het volk’ omdat ze het niet in ‘hun systeem’ kunnen inpassen. Erger nog: al te veel doet men deze ‘vox populi’ af als verzuring. Hoog tijd om het tij te keren ! Ik kies alvast om niet alleen goed te luisteren naar de stem van het volk, maar ook stemversterker te zijn.
Dré Wolput
