“Ik kan niet meer slapen.” (een 16-jarige)
“Ik heb het gevoel dat ik elk moment kan sterven.” (een 18-jarige) 
“Ik ben zenuwachtig. Zou ik niet beter een gasmasker dragen onderweg naar school?” (een 14-jarige)
“Ik voel me niet meer veilig.” (een 15-jarige)

Nieuws de klok rond

Uit ons onderzoek bij 80 jongeren uit het hele continent, blijkt dat een meerderheid van hen fysieke en emotionele stress heeft ervaren voor en na de verkiezingen.

Voor sommigen was het de eerste keer dat ze mochten gaan stemmen, dus volgden ze de politieke debatten en het nieuws op de voet. Vierentwintig uur per dag werd nieuws gebracht door kranten, op de radio, online en via de sociale media. Als je iets wilde weten over de verkiezingen kon dat de klok rond, zeven dagen op zeven.

Een studie toonde aan dat 54 procent van de volwassenen die sociale media raadpleegden tijdens de verkiezingscampagne stress heeft ondervonden. Het nieuws heeft iedereen overrompeld, maar nog het meest van al de jeugd – de meest geconnecteerde generatie. 

Haatberichten en swastika’s

Verhalen van intimidatie domineerden de nieuwsberichten na de overwinning van de huidige president. De headlines toonden een spervuur aan swastika’s en haatberichten, jongeren uit minderhedengroepen voelden zich geviseerd en werden beledigd, en er was een toename van het aantal haatmisdrijven.

Al deze gebeurtenissen hebben ertoe geleid dat er meer angst heerst over persoonlijke veiligheid, discriminatie en inclusie op scholen en op universiteitscampussen.

In dit klimaat wilden we gaan praten met jongeren en hen vragen hoe zij zich voelen.

Te veel eten en niet kunnen slapen

Ons team verzamelt wekelijks onderzoeksgegevens van jongeren tussen 14 en 24 jaar via sms. Net voor de verkiezingen, en twee weken en vier maanden erna, beantwoordden 80 jongeren open vragen over hun emotionele en fysieke welzijn.

We zagen bij de meerderheid van de jongeren, aanvankelijk en ook op latere tijdstippen, emotionele en fysieke stress. De fysieke klachten waren onder meer problemen om zich te concentreren, slapeloosheid en te veel eten. Dat ging vaak gepaard met emotionele stress zoals depressie, bezorgdheid en angst. De jongeren voelden zich over het algemeen meer opgejaagd en oververmoeid tijdens de volledige kiescampagne.

Sommige respondenten gaven ook aan dat ze discriminatie vreesden. De voelden zich onzeker over hun kansen en hun toekomst. Twee weken na de verkiezingen zei een Indiaas-Amerikaans meisje van 22: “Ik ben bang dat ik minder kansen zal krijgen en dat ik moet vrezen voor mijn leven.”

In de daaropvolgende maanden waren jongeren getuige van de toename van intimidatie en criminaliteit omwille van een rassenverschil. Een 19-jarige Amerikaanse moslima schreef: “Het is een zeer stresserende situatie … Ik heb het gevoel dat mijn familie een doelwit is geworden voor intimidatie en zelfs geweld.”

Niet aan te ontkomen

De zaken waar de jongeren uit onze studie het meest mee begaan zijn, gezondheidszorg, homorechten, vrouwenrechten en immigratie, zijn net het doelwit geworden van de politieke verandering tijdens het eerste jaar van de huidige administratie. Aan nieuws over de verkiezing en de implicaties ervan was moeilijk te ontkomen. Het gevolg is dat veel jongeren zich ook nadien nog even gestresseerd voelen. Een zestienjarige zei het zo: “Er valt niet te ontkomen aan het nieuws en de sociale media. Ze zijn voortdurend aanwezig als zeurende pijn.”

Men zou misschien verwachten dat vooral zij die voor een verliezende kandidaat hebben gestemd zich ontgoocheld en onzeker voelen maar het blijkt dat beide kampen emotionele en fysieke stress ervaren.

Het is onduidelijk of deze stress wel normaal is bij jongeren tijdens periodes van  verkiezingen of na politieke veranderingen. Voor volwassenen hebben studies aangetoond dat psychologische en fysiologische veranderingen plaatsvinden terwijl ze stemmen en na een verkiezing, en met name als het politieke debat gefocust is op zaken die hen onmiddellijk aanbelangen.

Stress bij jongeren

Deze resultaten zouden mensen die met jongeren werken en die om de jeugd geven moeten verontrusten. De meeste van hen worden immers dagelijks met nieuws geconfronteerd, waar ze ook gaan.

Meer nog, de mentale gezondheidsstoornissen bij jongeren nemen toe. Tussen 2005 en 2014 ging het aantal depressies bij jongeren significant de hoogte in, van 8,7 naar 11,3 procent. Bij jongvolwassenen zagen we een stijging tot 9,6 procent. Dezelfde tendens hebben we vastgesteld bij angststoornissen.

Zullen deze gevoelens van hopeloosheid zich verderzetten? Hoe zal de Amerikaanse jeugd omgaan met de tussentijdse verkiezingen dit jaar en de presidentsverkiezingen in 2020? Zal de wijdverspreide bezorgdheid, angst en depressie een invloed hebben op de gezondheid en het welzijn van jongeren in de toekomst?

Een 20-jarige omschreef zijn huidige emotionele toestand als volgt: “Ik heb het opgegeven en kan enkel maar hopen dat mensen het er levend vanaf brengen.”

Politiek is niet enkel maar politiek als het de Amerikaanse jeugd zo hard raakt. We moedigen de mensen aan die met jongeren werken –leerkrachten, ouders en artsen – om deze situatie te zien als een cruciale kans. Nu is het moment om positieve copingstrategieën vorm te geven, het bedachtzame gesprek te omarmen, politiek engagement, vrijwilligerswerk en al wat jongeren belangrijk vinden aan te moedigen en hen door onze woorden en acties terug een gevoel van hoop te geven.

Bron: The Conversation