Wetenschappers van de James Cook-universiteit hebben ontdekt dat het plastic in oceanen niet enkel verwoestend is voor de dieren die er vandaag leven, maar ook de volgende generaties kan beïnvloeden.

Ze gaven een groep plankton microplastics te eten, en een andere groep weekmakers, de stoffen die aan kunststof worden toegevoegd om ze soepel te maken. Als plastic in zee afbreekt en door dieren wordt opgegeten, komen die weekmakers vrij in hun lichaam.

Minder vis in de zee

“We hebben in ons onderzoek plankton gevoerd met weekmakers en de resultaten van de analyses zijn verontrustend”, zegt Lynne van Herwerden van James Cook. “We zagen dat de vruchtbaarheid van het plankton ernstig verstoord geraakte. Het plankton van de volgende generatie kreeg geen plastic meer voorgeschoteld, maar kon nog steeds niet meer nageslacht voortbrengen, en dat tot drie generaties lang.”

Plankton is het favoriete voedsel van vissenlarven. Minder plankton zal resulteren in minder levensvatbare vissenlarven. Dat kan op termijn het visbestand in de oceanen, inclusief de commerciële visvangst, ernstig aantasten, concluderen de onderzoekers.

De groep plankton die gevoed werd met microplastics kon die voor een deel weer uitscheiden. De kleinere deeltjes bleven wel in hun spijsverteringskanaal hangen. Als de weekmakers in het plastic dan vrijkomen, kunnen ze het weefsel van mariene organismen alsnog binnendringen en op die manier in de voedselketen terechtkomen.

“We verwijderen de ingewanden voor we vis eten, maar als plastic het weefsel van vis kan binnendringen, eten wij dat uiteindelijk op”, zegt van Herwerden.