Wij gooien het roer resoluut om. Gezien de oproep van burgemeester Termont voor “meer populistisch links”, en rekening houdend met de verkoopcijfers van de dagelijkse kostboeken, klaargemaakt door Huysentruyt en Meus, zullen wij onze bijdragen in het vervolg kort en krachtig formuleren.

Zo ook als het over de politieke crisis in België gaat. Deze reeds jarenlang aanslepende kwalijke kanker leidde tot een meer en meer gepolariseerd debat, waarbij de grootste partij van België (met aanhang in één enkele regio) vanuit de oppositie hemel en aarde zal bewegen om welk akkoord dan ook tegen te houden.

De gesprekken in het najaar hebben als achtergrond echter de huidige, internationale toestand. Wij weten vandaag niet waar wij in september aanbelanden . Alleszins weten wij wel dat nationaal, Europees en wereldwijd er andere katten zullen te geselen zijn dan de Vlaams-Waalse kwesties.

Vraag is natuurlijk of establishment, media en goegemeente er ook zo over denken. Daarom deze poging om (in kookboekstijl) een en ander op een rijtje te zetten.

WAT HEBBEN WIJ VANDAAG GELEERD, PIET ?

1. In de communautaire kwestie gaat het vooral NIET over communautaire kwesties (1).

2. Alles speelt zich meer en meer op wereldvlak af, niet op het nationale of regionale (2).

3. Leg daarom communautair klemtonen van communicatie, van mekaar beter leren kennen, van uitwisseling en samenwerking (3).

4. Wat decennialang is scheefgegroeid kan ook niet meer worden opgelost zonder structurele veranderingen (4).

5. Het communautair dossier toont vooral aan hoe makkelijk je grote delen van een volk wat dan ook wijs kan maken (5).

6. Behulpzame media zijn daarbij handig meegenomen (6).

(1) En zeker niet over het communautaire dossier bij uitstek BHV, ook al staat dit met stip op nummer één.

(2) Onzin dus de verdamping van het Belgische bestuursniveau als een vanzelfsprekende ontwikkeling te zien.

(3) Een verduidelijkend voetnootje tussendoor. Dat heb je natuurlijk met deze populistische werkwijze: de verklarende voetnoten worden noodzakelijkerwijs meer uitgebreid dan de tekst zelf.

(4) Zie bijvoorbeeld de noodzaak van een federale kieskring, de rol van de senaat, de noodzaak van samenvallende verkiezingen, de wirwar van politieke strukturen en de onverantwoorde overvloed van politiek personeel …

(5) Ik denk in de eerste plaats aan de groteske slogantaal over de profiterende Walen en de racistische Vlamingen. Ook het “niets werkt nog” gezegde. Zelfs tot het maken van een regering is men niet meer in staat, zo wordt steevast aangehaald. Wel nogal simpel om dat te beweren, als je altijd tegen alles consequent ‘neen’ blijft zeggen.

(6) En dit volgens de ultieme Huysentruyt media regel : “Niets is zo gemakkelijk te verteren als de eenvoudige boodschap”. Verzekerde verkoop als zoete broodjes. Dag allemaal.