Om 12 uur had dochtertje een picknick gepland in hartje Brussel: op het Beursplein nog wel, midden op de voor auto’s voorbehouden asfalt viervaksbaan Blvd Anspach, die het hart van Brussel middendoor klieft. (1) We kwamen daar natuurlijk veel te laat aan, maar de met zorg bereide, gezonde veggie-slaatjes smaakten zeer goed met een flesje Côtes de Rhone. Een gemoedelijk sfeertje, waarbij overwegend Dansaertvlamingen soms zelfs hun barbecue van hun balkon afhalen, om hun eis kracht bij te zetten in de hoop dat er iets gedaan wordt aan de alomtegenwoordige hegemonie van de fijn stof spuwende vierwielers. Sympathiek en als bewoner van een provincienest als Kortrijk weet je hoe gevaarlijk het kan zijn als fietser middenin een auto-zee, al is het dan nog maar in een middelgrote stad, en als je er ook nog je kinderen wil laten rondhossen, is dat helemaal onmogelijk.

Desondanks willen jonge mensen wonen in een stad, waar iets te beleven valt; ze kiezen voor die verkeersdrukte, maar ook voor de multiculturaliteit, waarbij de voordelen hoger ingeschat worden dan de in de media breed uitgesmeerde nadelen: Brussel, Antwerpen, Gent zitten in de lift (en worden mede daardoor) ook zeer duur om er iets te huren of te kopen. Provincienesten als Kortrijk, Brugge, Oostende vergrijzen of lopen leeg: jonge mensen keren er na hun studies niet meer terug, zo leren de recentste demografische studies.

Lees verder: http://patrickghyselen.wordpress.com/about/picnicthestreets-op-vaderdag/